نتانیاهو به دنبال تکرار شکست؛ عاملی که مانع تحقق هدف صهیونیست‌ها در اشغال غزه می‌شود
با وجود جنجال گسترده‌ای که صهیونیست‌ها در تهاجم زمینی به شهر غزه به راه انداخته‌اند و تبلیغاتی که درباره پیروزی در این حمله انجام می‌دهند، اما چند عامل وجود دارد که مانع تحقق اهداف آنها می‌شود و اسرائیل نمی‌تواند به هدف خود در اشغال کامل غزه برسد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، جنگ ویرانگر رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه با اعلام آغاز تهاجم زمینی این رژیم علیه شهر غزه و آنچه که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر آن را مرحله تعیین کننده جنگ توصیف می‌کند و سران نظامی این رژیم آن را عملیات اصلی ارتش اسرائیل در غزه می‌نامند، وارد فصل جدیدی شده است.
صهیونیست‌ها هدف علنی خود در این مرحله را سیطره کامل بر شهر غزه، آزادی اسرای اسرائیلی و از بین بردن قابلیت‌های نظامی و اداری باقیمانده حماس در غزه اعلام کرده‌اند، اما واقعیت آن است که اهداف اشغالگران فراتر از این‌ها بوده و آنها به دنبال منزوی کردن کامل شمال نوار غزه، غیر قابل سکونت کردن این منطقه و ایجاد شهرک‌های صهیونیست نشین در آنجاست که منجر به آوارگی اجباری ساکنان شمال غزه و تخلیه کامل این منطقه می‌شود.
رژیم صهیونیستی با بسیج چندین لشکر نظامی برای این مرحله از جنگ، روی شدت قدرت آتش خود به ویژه بعد از ویرانی گسترده برج‌های مسکونی در غزه حساب باز می‌کند تا منجر به آوارگی گسترده غیرنظامیان به سمت جنوب شود و به این ترتیب، مقاومت از بخش قابل توجهی از حمایت اجتماعی خود محروم گردد و نظامیان صهیونیست به راحتی به تونل‌های حماس دسترسی پیدا کنند.
6 عاملی که مانع تحقق هدف صهیونیست‌ها در اشغال غزه می‌شود
سوال مهمی که در اینجا مطرح می‌شود، آن است که آیا ارتش اسرائیل قادر خواهد بود در آنچه که قبلاً شکست خورده بود، این بار پیروز شود؛ به ویژه در تحقق هدف خود برای نابودی حماس و آزادی اسرای صهیونیستی از غزه به عنوان مقدمه‌ای برای آوارگی فلسطینی‌ها، نابودی آرمان آنها و جلوگیری از امکان تاسیس کشور فلسطین.
نگاهی کلی به وضعیت کنونی، در وهله نخست نشان می‌دهد که ارتش رژیم صهیونیستی به ویژه نیروی زمینی این رژیم در مخمصه‌ای به همان اندازه وخیم قرار دارد که در اولین حمله زمینی خود به نوار غزه در نوامبر 2023 با آن مواجه شد.
-با وجود اینکه ارتش و کابینه رژیم اشغالگر تلاش دارند واقعیت‌ها را سانسور کنند و آمار واقعی از وضعیت نظامیان و تلفات آنها ارائه نمی‌دهند، اما محافل امنیتی اسرائیل بارها فاش کرده‌اند که روحیه نیروهای ارتش بعد از عملیات‌های مرگباری که مقاومت فلسطین علیه آنها انجام داده، به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است و شکاف بزرگی را میان برنامه‌های خود روی کاغذ و آنچه که در میدان نبرد اتفاق می‌افتد، احساس می‌کنند.
-بعد از اینکه نتانیاهو قصد خود را برای اشغال شهر غزه اعلام کرد، ارتش رژیم صهیونیستی این بار باید جنگ شهری عمیق‌تری را نسبت به دو سال گذشته آغاز کند؛ یعنی زمانی که نظامیان صهیونیست تنها توانستند به حومه شهر غزه برسند و برخی محله‌ها را محاصره کردند، اما هر بار که به سمت قلب شهر پیشروی می‌کردند خیلی زود مجبور به عقب نشینی می‌شدند.
امروز هم نظامیان صهیونیست اگر به طرح کابینه این رژیم پایبند باشند، باید جنگ خیابانی و محله به محله را آغاز کنند تا به قلب شهر غزه برسند و در آنجا مستقر شوند. این یک ماموریت دلهره آور و نگران کننده برای نظامیانی است که نزدیک به دو سال در جنگ بوده‌اند و روحیه و انگیزه‌ای برای ادامه آن ندارند؛ به ویژه با توجه به اینکه مقاومت به سبک چریکی عمل می‌کند و رزمندگان فلسطینی، جغرافیایی شهر غزه را بسیار بهتر از نظامیان صهیونیست می‌شناسند و از تونل‌ها برای انجام عملیات‌های خود استفاده می‌کنند و سپس سریعاً ناپدید می‌شوند.
شاید ارتش و کابینه رژیم صهیونیستی قصد داشته باشند از تجربه حملات این رژیم به شهرهای کرانه باختری در غزه هم استفاده کنند، اما وضعیت غزه کاملاً متفاوت با کرانه باختری است؛ زیرا مقاومتی که در غزه وجود دارد بسیار آموزش دیده‌تر و مسلح‌تر از مقاومت در کرانه باختری بوده و با وجود همه اتفاقاتی که طی دو سال گذشته رخ داده، همچنان قادر به پایداری و مقابله است.
-ارتش رژیم صهیونیستی با این پیش فرض وارد جنگ زمینی جدید در شهر غزه می‌شود که فرماندهان آن می‌دانند تعداد زخمی‌ها در صفوف نظامیان صهیونیست از ابتدای جنگ تاکنون، طبق آمار رسمی وزارت جنگ این رژیم به 20 هزار نفر رسیده و این آمار شامل کشته شدگانی که تعداد آنها مخفی می‌ماند، نمی‌شود.
-در طول اولین تهاجم زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه، این رژیم خودش را در سطح جهانی به عنوان قربانی و طرفی که در حالت دفاع از خود قرار دارد و می‌خواهد به یک تجاوز پاسخ بدهد معرفی کرده بود و از حمایت گسترده بین المللی استفاده می‌کرد و توانسته بود روایت فلسطینی‌ها و جنایاتی که این رژیم علیه آنها انجام می‌دهد را کمرنگ جلوه دهد.
اما امروز رژیم صهیونیستی در حالی وارد تهاجم زمینی به شهر غزه می‌شود که همه جهانیان، آن را یک جنایتکار نسل کش می‌دانند جایی که هر روز شاهد تظاهرات‌های گسترده در بسیاری از پایتخت‌های جهان و عمدتاً در غرب که حامی بین المللی اسرائیل است، هستیم که جنایات این رژیم را محکوم می‌کنند و خواستار نجات مردم فلسطین هستند.
به این ترتیب جهانیان در حال بازنگری در کل روایت اسرائیل هستند و تغییر قابل توجهی در رویکرد افکار عمومی دنیا نسبت به این رژیم ایجاد شده است؛ جایی که دیگر در روایت دنیا اسرائیل قربانی نیست، بلکه متجاوزی است که ادعای قربانی بودن داشت.
-کابینه رژیم صهیونیستی که تصمیم به اشغال شهر غزه گرفته، به شدت از کمبود زمان، سردرگمی، آشفتگی و ترس رنج می‌برد و نشانه‌های آن را می‌توانیم در ناتوانی این کابینه برای تعیین جدول زمانی در جنگ ببینیم.
-رژیم صهیونیستی زمانی که اولین حمله خود را به نوار غزه در این جنگ آغاز کرد، از یک پیروزی سریع و قاطع حرف می‌زد و آن را نبردی سرنوشت ساز می‌دانست و هر بار عملیات‌های خود را با نام‌ها و نمادهای مملو از تصاویر، معانی ضمنی و استعاره‌ها آغاز می‌کرد تا صهیونیست‌ها و حامیانشان را علیه فلسطینی‌ها بسیج کند، اما با این وجود هیچ یک از طرح‌های جنگی که نتانیاهو و متحدانش ترسیم کرده بودند، به اهداف مورد نظرشان نرسید.
نتانیاهو در پی تکرار یک شکست دیگر در غزه
درست است که رژیم صهیونیستی غزه را کاملاً ویران کرده و صدها هزار نفر از مردم این باریکه شهید، زخمی و مفقود شده‌اند و کسانی هم که تاکنون توانستند زنده بمانند، در میان فاجعه بارترین بحران قحطی و گرسنگی قرار دارند و همگی در آستانه آوارگی اجباری هستند. اما هیچ یک از این‌ها نمی‌تواند پیروزی راهبردی برای رژیم صهیونیستی محسوب شود و اولین پیامد آن برای اشغالگران، انزوای بین المللی بی سابقه‌ای است که این رژیم دچار آن شده است.
حتی خود نتانیاهو هم نتوانست انزوای بین‌المللی اسرائیل را انکار کند و به تحرکات جهانی علیه این رژیم، از جمله لغو قراردادهای تسلیحاتی و تحریم‌های چند جانبه همراه با خشم افکار عمومی دنیا به ویژه در میان مردم آمریکا ضد اسرائیل اعتراف کرد.
البته نخست وزیر جنایتکار رژیم صهیونیستی سعی داشت این انزوای بین المللی را در راستای منافع اسرائیلی‌ها تفسیر کند و مدعی شد که این امر منجر به حرکت اسرائیل به سمت خودکفایی می‌شود؛ اما این یک نتیجه‌گیری کاملاً نادرست بوده و واقعیت آن است که بدون حمایت غرب، حضور اسرائیل در جهان کمرنگ می‌شود و با گذشت زمان تبدیل به گذشته می‌گردد، همانند اتفاقاتی که برای همه اشغالگران و استعمارگران در طول تاریخ رخ داده است.
ارتش رژیم صهیونیستی در اولین تهاجم زمینی خود به نوار غزه در نوامبر 2023 از حمایت گسترده جبهه داخلی این رژیم برخوردار بود اما امروز اغلب صهیونیست‌ها به شدت مخالف این تهاجم و ادامه جنگ هستند. مخالفت داخلی فزاینده با اشغال شهر غزه و طولانی کردن جنگ تنها محدود به خانواده‌های اسرای صهیونیستی یا خانواده‌های نظامیان این رژیم نیست، بلکه روند رو به رشدی در افکار عمومی اسرائیل وجود دارد که توسط چهره‌های برجسته این رژیم مانند ایهود باراک، نخست وزیر اسبق رژیم اشغالگر رهبری می‌شود که معتقد است ارتش اسرائیل در باتلاق غزه غرق خواهد شد و نتانیاهو برای منافع شخصی و سیاسی خود، اسرائیل و آینده آن را قربانی می‌کند.
در حال حاضر همه آنچه که نتانیاهو می‌گوید، صرفاً لفاظی‌های تکراری است که به توهمات تاریخی صهیونیست‌ها و روایت‌های سرشار از افسانه‌ها استناد می‌کنند. زمانی که یسرائیل کاتس، وزیر جنگ رژیم اشغالگر سخنرانی‌های پرحرارتی انجام می‌دهد و می‌گوید «تا زمانی که ماموریتمان تکمیل نشود تسلیم نخواهیم شد و عقب نشینی نمی‌کنیم» یا زمانی که سخنگوی ارتش رژیم اشغالگر می‌گوید «ما به مرحله جدید و شدیدی از عملیات ارابه‌های گدعون وارد شده‌ایم»، در واقع این‌ها گفتمان‌های تکراری هستند که همه، پیش تر، بارها شنیده‌اند.
بله، کاملاً درست است که ارتش رژیم صهیونیستی در این مرحله حتی وحشی‌تر از قبل هم شده، اما نباید فراموش کنیم که مقاومت نیز در تقابل با این رژیم با تجربه‌تر شده؛ به ویژه از آنجایی که نبرد جدید یک نبرد خیابانی خواهد بود و حتی بزرگترین ارتش‌های منظم دنیا هم در نبرد خیابانی زمین گیر می‌شوند. این امر در غزه به ویژه از آنجایی صدق می‌کند که همزمان با گسترش توحش و تجاوزات صهیونیست‌ها علیه غیرنظامیان، حمایت مردمی از مقاومت نیز همچنان بیشتر می‌شود.
انتهای پیام/
