به یاد ماندنی‌ترین فینال رونالدو و مورینیو
مورینیو با سبک رهبری قاطع و بی‌توجه به انتقادات، تیمی پرستاره را هدایت کرد و با تصمیمات جسورانه‌اش، فینال تاریخی مقابل بارسلونا را به سود رئال رقم زد.
مورینیو معتقد بود که مدیریت ستارگان بزرگ، کلید موفقیت یک مربی است. او در مستند دفترچه مربی نتفلیکس می‌گوید: «اگر نتوانی ستارگان را هدایت کنی، نمی‌توانی هیچ‌کس را هدایت کنی.»
این دیدگاه در فینال جام حذفی ۲۰۱۱ در ورزشگاه مستایا مقابل بارسلونای پپ گواردیولا به وضوح دیده شد. بارسلونا با ترکیبی شامل پینتو، آلوس، پیکه، بوسکتس، اینیستا، ژاوی، مسی و ویا به میدان رفت، در حالی که مورینیو از کاسیاس، راموس، په‌په، مارسلو، ژابی آلونسو، اوزیل، دی‌ماریا و کریستیانو رونالدو استفاده کرد.
کلید پیروزی رئال، تصمیم غیرمنتظره مورینیو برای قرار دادن کریستیانو رونالدو در نقش مهاجم نوک بود. رونالدو که در سال ۲۰۰۹ به رئال پیوسته بود، ستاره‌ای بی‌چون‌وچرا بود، اما مورینیو معتقد بود که باید او را در موقعیتی بهتر قرار داد.
او در مستند توضیح می‌دهد: «اگر رونالدو در کناره‌ها مقابل دنی آلوس بازی می‌کرد، مجبور به دفاع مداوم می‌شد. به او گفتم فقط در مرکز باش و گل بزن.» این تغییر تاکتیکی جواب داد.
در دقیقه ۱۰۳ وقت‌های اضافه، رونالدو با ضربه سری تماشایی، دروازه بارسلونا را گشود و رئال را با نتیجه ۱-۰ قهرمان کرد. این گل نه تنها اولین جام رونالدو با رئال بود، بلکه سرآغاز دوران درخشان او با ۱۵ عنوان دیگر، از جمله چهار لیگ قهرمانان و دو جام حذفی دیگر شد.
مورینیو با درک دقیق نیاز‌های بازی، توانست بارسلونای قدرتمند گواردیولا را مغلوب کند. او با جابه‌جایی مهره‌ها و تمرکز بر نقاط ضعف حریف، نشان داد که چگونه یک مربی می‌تواند با شجاعت و استراتژی، سرنوشت یک فینال را تغییر دهد.
رئال مادرید پس از این موفقیت، در سال‌های ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۳ نیز به فینال جام حذفی رسید. در سال ۲۰۱۴، رئال بار دیگر بارسلونا را ۲-۱ شکست داد و در ۲۰۲۳ با هدایت آنچلوتی، اوساسونا را مغلوب کرد. با این حال، فینال ۲۰۱۱ به دلیل نقش تعیین‌کننده مورینیو و درخشش رونالدو، همچنان یکی از به یادماندنی‌ترین لحظات تاریخ رئال مادرید در جام حذفی است.
پیشنهادی باخبر
تبلیغات
