از لجبازی بدموقع ساپینتو تا زنگ خطر جدی پیش از بازیهای بزرگ/ استقلال در سراشیبی تصمیمات اشتباه
شکست یک بر صفر تیم فوتبال استقلال مقابل گلگهر سیرجان پایانی تلخ بر هفته پانزدهم لیگ برتر بود؛ دیداری که نهتنها نوار نتایج بدون شکست آبیپوشان را پس از ۱۳ مسابقه در تمامی رقابتها قطع کرد، بلکه بار دیگر فاصله استقلال با صدر جدول را افزایش داد و ریکاردو ساپینتو را در موقعیتی پرچالش و حساس قرار داد.
استقلال که تنها چند روز پیشتر در آخرین دیدار مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا ۲ نمایشی مقتدرانه مقابل المحرق بحرین ارائه داده و با پیروزی ۳ بر صفر امید و اعتمادبهنفس را به اردوی خود بازگردانده بود؛ اینبار در لیگ برتر نتوانست همان کیفیت و انسجام را تکرار کند. این شکست خانگی استقلال را از جمع تیمهایی که در تمامی بازیهای خانگی موفق به گلزنی شده بودند خارج کرد و نشان داد مشکلات این تیم فراتر از یک نتیجه یا یک مسابقه خاص است.
یکی از محورهای اصلی این ناکامی شرایط نامناسب زمین ورزشگاه شهر قدس بود. زمینی که اجازه بازی روان و مبتنی بر پاسهای کوتاه را از هر ۲ تیم گرفت، اما بیش از همه استقلال را تحت تأثیر قرار داد. آبیها که مقابل المحرق نشان داده بودند توانایی ارائه فوتبال روی زمین و سرعتی را دارند در این دیدار بارها با پله شدن توپ، تغییر مسیر ناگهانی پاسها و کند شدن ریتم بازی مواجه شدند. حتی در صحنه گلِ گلگهر نیز نقش زمین در از کنترل خارج شدن توپ و بر هم خوردن نظم دفاعی استقلال انکارناپذیر بود.
با این حال همه مشکلات را نمیتوان به زمین بازی نسبت داد. انتخاب ترکیب اولیه و تعویضهای ساپینتو بار دیگر به یکی از نقاط بحثبرانگیز تبدیل شد. استقلال در مقطعی از فصل بهترین نتایج خود را زمانی گرفت که با یک هافبک دفاعی بازی میکرد. زمانی که مهران احمدی نیز مصدوم نشده بود میانه میدان پویاتر بود و سرعت گردش توپ افزایش مییافت، اما در این دیدار نیز اصرار بر برخی انتخابها از جمله استفاده مداوم از بازیکنانی با نوسان عملکرد بالا باعث شد تا استقلال تا دقایق پایانی فاقد ایده مشخصی برای رسیدن به گل باشد. آمار نشان میدهد آبیها در پنج بازی اخیر لیگ تنها یک پیروزی کسب کردهاند و از ۱۵ امتیاز ممکن فقط ۶ امتیاز به دست آوردهاند و این همان آمار نگرانکننده برای تیمی است که سودای قهرمانی دارد.
نکته مهم دیگر به وضعیت رامین رضاییان بازمیگردد. در شرایطی که پنجره نقلوانتقالات زمستانی استقلال بسته است و امکان جذب بازیکن جدید وجود ندارد؛ کنار گذاشتن یک بازیکن باتجربه و ملیپوش تصمیمی پرریسک به نظر میرسد. رضاییان چه در بعد فنی و چه از منظر تجربه میتوانست در چنین بازیهایی به استقلال کمک کند بهویژه زمانی که مصدومیت یا افت احتمالی سایر بازیکنان گزینههای کادر فنی را محدود میکند. این در حالی است که باشگاه استقلال نیز مخالفت خود را با جدایی او اعلام کرده و به دنبال برگزاری جلسهای برای حل اختلافات است.

از منظر جدولی شرایط میتواند برای استقلال پیچیدهتر هم شود. آبیها با این شکست از صدر جدول فاصله گرفتند و در آستانه دیدار معوقه با سپاهان قرار دارند. در صورت ناکامی در آن دیدار فاصله استقلال با صدر میتواند به ۱۱ امتیاز برسد؛ فاصلهای که جبران آن حتی با توجه به ثبات نسبی نیمکت کار سادهای نخواهد بود بهویژه آنکه پس از سپاهان دیدار سخت دیگری مقابل تراکتور در انتظار آبیپوشان است.
در مجموع شکست مقابل گلگهر را باید زنگ خطری جدی برای استقلال دانست. هشداری که نشان میدهد ترکیببندی، مدیریت بازیکنان و تصمیمگیری در لحظات حساس نیازمند بازنگری است. ساپینتو اگرچه در مقاطعی توانسته استقلالی جذاب و هجومی بسازد، اما تداوم این نوسانها تیمی مدعی را به مرور از کورس خارج میکند. استقلال برای بازگشت به مسیر قهرمانی بیش از هر چیز به تصمیمهای دقیق، آرامش درون تیمی و استفاده حداکثری از داشتههایش نیاز دارد. با این تفاسیر باید دید استقلال در دیدار بزرگ نیم فصل مقابل سپاهان چه خواهد کرد.

انتهای پیام/
پیشنهادی باخبر
تبلیغات




