طرفداری | ژولیو سزار داسیلوا (Júlio César da Silva) زاده هشتم مارس 1963 در شهر بائوروی برزیل است. او در پستهای دفاع میانی و سوئیپر بازی میکرد. او فوتبالش را از باشگاهی در برزیل با نام نوروئتسه بائورو شروع کرد و در سال 1979، مورد توجه تیم بزرگسالان گوارانی قرار گرفت. درخشش در گوارانی که با آمار مجموع 54 بازی و سه گل همراه بود، باعث شد ژولیو به تیم ملی کشورش برسد و در جام جهانی بازی کند. در سال 1986، برست در لیگ برتر فرانسه، این بازیکن را برای تقویت خط دفاعی خود خریداری کرد. نخستین بازی ژولیو برای تیم جدیدش در دیدار هفته دوم لیگ فرانسه برابر مارسی به ثبت رسید. گلزنی برابر لانس در هفته سوم، تواناییهای بیشتری را از این مدافع برزیلی نشان داد. او در مجموع فصل موفقش با برست، آمار 36 بازی و یک گل را به ثبت رساند.
پس از یک سال بازی در فوتبال فرانسه، این بازیکن راهی مون پلیه شد تا زیرنظر پیر موسکا، زوج لوران بلان در خط دفاعی این باشگاه شود. سزار در فصل نخست حضورش در مون پلیه، در امر گلزنی نیز موفق بود و دروازه تیمهای پاری سن ژرمن، سن اتین، اوسر (رفت و برگشت) و لانس را باز کرد. پس از 42 بازی، شش گل و یک پاس گل در این فصل، سزار به مدت دو فصل دیگر در مون پلیه باقی ماند و آمارهای 31 بازی و دو گل در فصل 89-1988 و 36 بازی و چهار گل در فصل 90-1989 را به ثبت رساند. قهرمانی در جام حذفی فرانسه، آورده سومین فصل همکاری این مدافع برزیلی برای مون پلیه بود. دریافت عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ فرانسه، نتیجه عملکرد مثبت سزار در خط دفاع مون پلیه بود. با وجود همه این اتفاقات مثبت، این بازیکن به دلیل آنچه عدم علاقه 100 درصدی مردم فرانسه به فوتبال میدانست، تصمیم به حضور در کشور جدیدی برای ادامه فوتبالش گرفت.
850 میلیون لیر، هزینهای بود که یوونتوس در سال 1990 متحمل شد تا ژولیو سزار داسیلوا را در کنار بازیکنانی مثل مارکو ده مارچی و جانلوکا لوپی در اختیار لوئیجی مایفردی، قرار دهد. نخستین بازی ژولیو برای بانوی پیر در هفته نخست سریآ برابر پارما به ثبت رسید. او در فصل نخست همکاری خود با این باشگاه، موفق به گلزنی در سریآ برابر پارما (بازی برگشت) و اسلیون و لیژ در جام برندگان اروپا شد تا با آمار 42 بازی، سه گل و چهار پاس گل، این فصل را به پایان برساند. پس از 40 بازی و دو گل برابر آتالانتا (جام حذفی) و کرمونزه (سریآ) در فصل 92-1991، این بازیکن با وجود مصدومیت درشتنی در میانه فصل 93-1992، از مهمترین بازیکنان تیمش در کسب قهرمانی جام یوفا بود. درخشش سزار در این جام، بیشتر با حضور موفقش در دو مرحله پایانی برابر پاری سن ژرمن (نیمه نهایی) و دورتموند (فینال) به یاد آورده میشود. او که در هفته 25 سریآ، تکگل پیروزیبخش دیدار برابر آنکونا را به ثمر رسانده بود، آمار 26 بازی و یک گل را به ثبت رساند. مصدومیت مجدد درشتنی، بازیهای زیادی از فصل 94-1993 را از این بازیکن گرفت تا او تنها در 17 بازی، یک پاس گل را ثبت کند. در نتیجه این مصدومیت، سزار به سمت درهای خروجی بانوی پیر در تابستان 1994، هدایت شد.
سزار که دو سال قبل از پنجره نقل و انتقالات تابستانی سال 1994، قهرمانی در جام یوفا را از باشگاه دورتموند گرفته بود، حال در این پنجره با مبلغی معادل 1.25 میلیون یورو، راهی این باشگاه شد. عنوان «نخستین برزیلی تاریخ باشگاه دورتموند»، مسئولیتهای این مدافع کمحاشیه را بیشتر کرده بود. نخستین بازی سزار برای دورتموند، دیدار برابر آلتونا در دیافبی پوکال بود که با گلزنیاش همراه شد. او در ادامه، از هفته پنجم بوندسلیگا به ترکیب زنبورها اضافه شد و در هفته هفتم، دروازه بایر اوردینگن را باز کرد. قهرمانی بوندسلیگا، آورده بزرگی در نخستین فصل همکاری دورتموند با نخستین برزیلیاش بود. گلزنی برابر یوونتوس در نیمه نهایی جام یوفای این فصل، تلاشی نافرجام برای جبران فینال 1993 بود زیرا یوونتوس توانست با وجود گلزنی مدافع سابقش، راهی فینال این تورنمنت شود. 37 بازی، سه گل و یک پاس گل در این فصل سزار به ثبت رسید. فصل 96-1995 برای این بازیکن با گل پیروزیبخشاش در سوپرکاپ آلمان برابر مونشن گلادباخ شروع شد و با گلزنی برابر اشتوتگارت و لورکوزن در بوندسلیگا به آمار 33 بازی، سه گل و یک پاس گل ختم شد. او در این فصل برای دومین بار به قهرمانی بوندسلیگا رسید تا نامش را به عنوان یکی از اعضای نسل طلایی دورتموند، جاودانه کند.
16 بازی، سه گل و یک پاس گل در فصل 97-1996، حاصل کار سزار در فصلی بود که دورتموند به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و جام میانقارهای رسید. او در این فصل بسیار موفق، همانند فصول قبل خود، نقشی کلیدی در ترکیب اصلی دورتموند نداشت و بیشتر بازیها را به دلیل مصدومیت و دلایل مختلف، از دست داد. سزار حتی در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر تیم سابقش، یوونتوس نیز به میدان نرفت. این موقعیت در فصل 98-1997 نیز ادامهدار بود تا این مدافع برزیلی پس از 24 بازی و یک گل، در میانه فصل، با قراردادی قرضی راهی بوتافوگو شود. دوره قرضی سزار در بوتافوگو، با حضور در هفت بازی و ثبت یک پاس گل به پایان رسید. نیمه نخست فصل 99-1998، با بازگشت این بازیکن به دورتموند و حضور در پنج بازی و نیمه دوم آن، با انتقال قرضیاش به پاناتینایکوس یونان و حضور در چهار بازی، همراه بود. سزار در تابستان 1999 به وردربرمن پیوست و در یک فصل همکاری خود با این باشگاه، در 20 بازی حضور یافت. او پس از مدتی دوری از فوتبال، در سال 2001 به ریوبرانکو پیوست و سپس از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی این بازیکن برای تیم ملی برزیل، دیدار برابر آلمان شرقی در سال 1986 بود. بازیهای قابل قبول سزار در ترکیب گوارانی باعث شد تا او خیلی زود، خودش را به تله سانتانا، سرمربی وقت برزیل در جام جهانی 1986 اثبات کرده و در لیست نهایی این کشور برای این تورنمنت قرار گیرد. او از همان بازی نخست برابر اسپانیا، بازیکن فیکس ترکیب سلسائو بود و در چهار کلینشیت چهار بازی نخست، عملکردی بسیار موفق داشت. با وجود ارائه یک عملکرد بینقص در این چهار بازی، کشیدهشدن تکلیف بازی مرحله یکچهارم نهایی جام برابر فرانسه به ضربات پنالتی، روی دیگر فوتبال را به سزار نشان داد. پس از گلنشدن پنالتیهای سوکراتس و پلاتینی، پنالتی ژولیو سزار، نقش مهمی در تعیین پیروز این مسابقه داشت. ضربه سزار به درون دروازه فرانسه نرفت تا با گلشدن پنالتی لوئیس فرناندز، جام جهانی به صورت تراژیکی برای این مدافع به اتمام برسد. سزار در کوپا آمریکای 1987 حضور داشت و در یک بازی آن به میدان رفت اما سرقت از اموال شخصی او در هتل محل اقامت کاروان برزیل، اختلافات شدیدی را میان این بازیکن و مدیران تیم ملی کشورش، ایجاد کرد. نتیجه این اختلافات، دوری طولانیمدت این بازیکن از بازیهای ملی بود. او پس از دو سال، به صورت جسته و گریخته در اردوها حضور مییافت اما پس از دیدار برابر آلمان در سال 1993، دیگر به صورت کامل در تیم ملی برزیل دیده نشد. 13 بازی، آمار نهایی سزار برای تیم ملی کشورش بود.
