نکته جالب در مورد اوسمار این است که او سریعتر از همه مربیان تاریخ لیگ برتر توانست به آمار ۵۰ امتیاز برسد که یک رکورد تاریخی محسوب میشود. مرد برزیلی که دومین دوره حضورش در فوتبال ایران را تجربه میکند، پس از ۲۰ بازی به این عدد تاریخی رسید تا متوسط بیشتر از دو امتیاز از هر مسابقه را داشته باشد؛ میانگینی که اگر ادامهدار باشد، برای قهرمانی کافی خواهد بود. او در این مدت توانسته نظم خوبی هم به خط دفاعی تیمش بدهد و ثبت ۴کلین شیت، گواه همین ادعاست.
با همه این تفاسیر، نمیتوان از نمایش پرسپولیس این روزها خیلی مطمئن بود. درست است که سبک بازی و نتایج حاصل شده به وضوح با ابتدای فصل تفاوت دارد، اما تصور کنید در همین دو جدال اخیر به جای مهاجمان کم تجربه پیکان و آلومینیوم، فورواردهای زهردارتری به دروازه پرسپولیس حمله میکردند. برای همین هم نمیتوان با خیال راحت پای جدالهای این تیم حتی برابر رقبای پایین جدولی نشست و آنها را در این برهه مدعی اصلی قهرمانی نامید.
آیا مقصر این وضعیت اوسمار است؟ قطعا خیر؛ بله او باید تاکتیکهای هجومیتری به تیمش تزریق کند و این خواسته هواداران است. پرسپولیس به جای برتریهای مقتدرانه، بردهای اقتصادی پیشه کرده اما سرمربی کمترین تقصیر را در این زمینه دارد. ترکیب تحت اختیار او، به وضوح دارای نقاط ضعف متعددی است که هرکدام از آنها برای جلوگیری از موفقیت کافی خواهد بود.
از کمبود دفاعهای کناری و هافبک بازیساز گرفته تا تجمع عجیب وینگرهای بیاستفاده و داشتن تنها یک مهاجم نوک تخصصی. برای همین هم است که یعقوب براجعه میشود سوهان روح هواداران و علی علیپور حتی در بدترین روزهای زندگیاش هم فیکس بازی میکند. چرا؟ چون کادرفنی هیچ مهره دیگری ندارد که حداقل خط آتش تیم را به چالش بکشد. با وجود اینکه جذب بازیکن با کیفیت در پنجره نقل و انتقالاتی زمستانی بسیار دشوار است، بازهم پرسپولیسیها باید منتظر باشند که تیمشان در نیم فصل تقویت شود و در این بین حتی خرید حداقلی و فروش حداکثری هم میتواند استراتژی خوبی باشد.
اوسمار از پرسپولیس شناخت داشت و همین موضوع در بدو بازگشتش، کمک شایانی بود تا تیم را به کورس بالای جدول بازگرداند. اما آن پرسپولیسی که او قهرمان کرد، تا این اندازه ترکیب ناقص و پرایرادی نداشت و تمامی نفرات مشترکش هم دو سال جوانتر بودند. خلاصه با هر کیفیتی که هست، پرسپولیس باید تا تعطیلات همه امتیازات ممکن را کسب کند تا با یک بهبود اساسی، بتواند کمی هوادارانش را هم خاطر جمع کند. نباید پشت چند پیروزی حداقلی پنهان شد، چرا که در این شرایط، کسب قهرمانی خیلی دور از دسترس به نظر میرسد.
