بغض‌هایمان را فرو می‌خوریم و برای روز انتقام آماده می‌شویم
شاید «لاله‌خیز» یکی از درست‌ترین و به وقت‌ترین برنامه‌هایی بود که بعد از دوران جنگ تحمیلی ۱۲ روزه روی آنتن تلویزیون رفت؛ برنامه‌ای که با خانواده‌های معظم شهدای این جنگ تحمیلی صحبت می‌کند؛ خانواده‌هایی که هنوز هم داغدار عزیزان خود هستند؛ پدر و مادر و فرزند و خواهر و برادری که به تازگی چهلم عزیز ان خود را از سر گذرانده‌اند.
واقعیت این است که در این جنگ تحمیلی با دشمنی طرف بودیم که به مراتب از صدام کثیف‌تر و رذل‌تر بود. دشمنی که سمبل حرامزادگی و خباثت است. چند قسمتی از این برنامه را اگر دنبال کرده باشید خواهید دید که چه جوانانی در همین ۱۲ روز جنگ پرپر شدند. مگر می‌شود حال دل مادران داغدیده را دید و بغض نکرد و کینه نیندوخت؟!
ای اسرائیل حرامزاده بدان که هر ایرانی هر روز بیش از روز گذشته از تو کینه و نفرت خواهد داشت؛ کینه و نفرتی که فقط با پاک شدن تو از روی کره زمین یه حول و قوه الهی پایان خواهد پذیرفت.
آن‌ها نمیدانند و نمیفهمند که شهادت برای ملتی چون ملبت ایران که هدف دارد، یک افتخار است، البته که صهیونیست درکی از این مفاهیم نداردو بی‌وطن‌ها و دین‌گریزانی که هیچ تفکری از وطن، آیین و شهادت ندارند.
چه خوب است که این برنامه‌ها به صورت گسترده در فضای مجازی به چندین زبان از جمله زبان عبری ترجمه و نشر پیدا کند، تا دشمنان این مرز و بوم و دین و مذهب ما بدانند، ایران و ایرانی و شیعه مرتضی علی چه تفکری دارد و چگونه روزشماری می‌کند تا خیبروار دوباره بر سر یهود ویران شود.
در این برنامه در کنار بغض و گریه که خاص این روزهای مردم است، نوعی غرور هم هر انسان آزاده‌ای را فرا می‌گیرد که باز هم زن و مرد و کودک و پیر و جوان در کنار یکدیگر ایستاده و نام ایران را فریاد می‌زنند.
ایرانی که تاریخ را در هم طنیده و با هر بار بردن نامش احساساتی مملو از عشق و غرور چشمهایمان را پر می‌کند.
آری به واقع ایران؛ لاله‌خیز است، در همه اعصار بوده و خواهد بود. اینجا دیار زنان و مردانی است که در غم از دست دادن فرزندشان لبخند می‌زنند و او را فدایی کشور و دین‌شان می‌دانند.
وقتی برای عزاداری نماند، اما این عزا بغضی شد که به زودی بر سر صهیون ویران خواهد شد.
منتظر باشید که جوانان ایران زمین در همه عرصه‌ها در جهان بلند آوازه‌تر از قبل می‌شوند و پرچم سه رنگ کشورشان را در بالاترین سطح برافراشته خواهند کرد.
«لاله‌خیز» روایت داغدارانی است که غم در چهره و صدای خویش دارند. داغدارانی که برخی از آن‌ها با چند داغ عزیزانشان روی صندلی نشسته و از جنایات جنگ تحمیلی ۱۲ روزه با رژیم کودک‌کش اسرائیل می‌گویند.
و در آخر تدوام روایت خانواده‌های شهدا می‌تواند چهره کثیف و زشت صهیون را بیشتر هویدا کند؛ رژیمی که بنیادش با خون مظلومان آغشته شده است و برای بقای خود سال‌هاست که به مظلوم‌کشی ادامه می‌دهد.
انتهای پیام/
پیشنهادی باخبر
