همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: این ابزار کوچک سیلیکونی که در تصویر می‌بینید تنها یک قطعه پلاستیک نیست؛ بلکه کلیدی است برای ورود به‌خصوصی‌ترین حریم افراد و معتبرترین اسناد حقوقی.
از این پس هنگام حضور در محضر، دادگاه، پاسگاه یا بنگاه معاملاتی دیگر تنها دغدغه شما بررسی مفاد قرارداد نخواهد بود. باید نگران باشید که آیا انگشتی که پای سند قرار می‌گیرد، واقعاً به صاحب آن تعلق دارد یا خیر.
این پدیده نشان می‌دهد که مجرمان همواره یک گام از روش‌های سنتی امنیتی جلوترند و اعتماد به یک روش احراز هویت، هرچقدر هم که منحصربه‌فرد به‌نظر برسد، ساده‌لوحانه است. این زنگ خطری است که ما را وادار می‌کند تا به فکر روش‌های ترکیبی و هوشمندتری برای تأیید هویت باشیم، پیش از آنکه با سیلی از پرونده‌های حقوقی مواجه شویم که در آن، قربانی قسم می‌خورد که هرگز آن سند را انگشت نزده است.
