تضاد و کنتراست موجود میان لکههای سیاه و سفید، بیانگر تنشی است پنهان میان فرسایش و نابودی با تولد و زایش؛ و یا شاید یادآور تابآوری آشنایی است میان فروپاشی با دوام، امید، بقا و زندگی.
پازوکی با حذف رنگ در این آثار و تمرکز بر خراشها، بافتهای خشن و فرسوده، لایههای محو و مهآلود و جاری بودن قلممو، مخاطب را به مواجهه با رخدادهای ناخواسته و ناگریز دعوت میکند و از سوی دیگر، سکوتهای ناگزیر را به شکل رؤیایی وهمآلود ولی شیرین، به تصویر میکشد.
او ما را دعوت میکند به مکث، تفکر، نگاهی عمیق و تعامل با خاطراتی گریزناپذیر، و همینطور گفتوگویی آرام و آگاهانه با لایههای مهآلود زمان، به همراه شفافیت، خلوص و رهایی...»
عبدالحمید پازوکی یکم آذر سال ۱۳۳۴ در تهران به دنیا آمده است. او در۲۰سالگی از هنرستان هنرهای زیبای تهران فارغالتحصیل و وارد رشته نقاشی دانشکده هنرهای تزیینی شد. سال ۱۳۶۲ مدرک کارشناسی را دریافت کرد. دو سال بعد نخستین نمایشگاه انفرادیاش را در گالری نگین برپا کرد و در همان سال به اسپانیا مهاجرت کرد و در دانشگاه کومپلوتنسه مادرید تحصیلاتش را در مقطع کارشناسی ارشد در دو رشته چاپ و نقاشی ادامه داد.
این دوره تحصیلی را در سال ۱۳۶۹ به پایان برد و یک سال بعد در گالری نولده شهر مادرید نمایشگاه انفرادی برگزار کرد. پازوکی در همین سال به ایران بازگشت و از آن زمان تاکنون به نقاشی و تدریس مشغول است. تعدادی از آثار پازوکی در مجموعههای شخصی و موزهها از جمله موزه میرو در مادرید، موزه هنرهای زیبای شهرداری ایون و بانک ای. بی. ان مادرید نگهداری میشود. علاقهمندان به تماشای نمایشگاه نقاشیهای عبدالحمید پازوکی تا ۹ دی فرصت دارند هر روز از ساعت ۱۶ تا ۲۰ به نگارخانه سهراب مراجعه کنند.
