به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، که پس از فعالسازی مکانیزم ماشه تلاش میکند دولتمردان گذشته را متهم کند و خواستار محاکمه مقامات دولتی شود، از توضیح دادن درباره نقش خود در پروندههایی مثل کرسنت سکوت پیشه کرده میکند و را بیش از پیش در سیاستورزی که منافع ملی را فدای تصفیهحسابهای سیاسی میکند نشان میدهد.
ضدگلوله کردن پراید و ضدپاسخگویی درباره کرسنت!
مورد اخیری که جلیلی دوباره بحث اتهام و محاکمه را به میان کشید، در روزهای گذشته بود که در یک محفل دانشجویی صحبت از قرارداد کرسنت به میان آمد، ترجیح داد و بگوید این پرونده در حال رسیدگی است و زمان صحبت کردن درباره آن گذشته است.
پرونده کرسنت، قرارداد فروش گاز ترش بود که در دوران اصلاحات منعقد شد، اما برخی رقبای اصولگرا از دریافت رشوه از طرف مقابل سخن گفته بودند و همین موضوع پرونده را به پروندهای حساس و در عین حال جنجالی تبدیل کرد. او حتی جنجالهای اخیر پیرامون هزینه ضدگلوله کردن خودروی پراید خود را هزینه مقابله با فساد خواند. با همه اینها، باز هم توضیحات قانعکنندهای در خصوص پرونده کرسنت و دیگر پروندهها نداد.
چرا جلیلی از پاسخ درباره کرسنت طفره میرود؟
در مناظرات انتخاباتی ۱۴۰۳، پرونده کرسنت در صدر موضوعات سیاسی قرار گرفت؛ تا جایی که مصطفی پورمحمدی، نامزد دیگر انتخابات، به سعید جلیلی یادآوری کرد که بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت دولتهای محمد خاتمی و حسن روحانی، خواستار مناظره با او شده است. جلیلی آنجا نیز گفت جای متهم در دادگاه است، نه مناظره.
این رفتار او بیشتر نشاندهنده آن است که بیش از آنکه موضوع مبارزه با فساد در میان باشد، پای مبارزه سیاسی و هدف کنار زدن رقیبان در کار است. به هر حال، وقتی با گذشت دو دهه پای پروندهای جنجالی با این میزان خسارت در میان است، افکار عمومی خواهان روشن شدن جنبههای این موضوع هستند. چرایی این سیاسی بودن را در همین سکوت میتوان دنبال کرد. جلیلی در حالی رقبای سیاسی خود را خواهان محاکمه میداند که بنا به روایت طرف مقابل، شخصاً باعث به کشور شده است.
افشاگری انتخاباتی؛ ادعای زنگنه درباره نقش جلیلی در پرونده کرسنت
در زمان انتخابات، زنگنه با انتشار یک فایل صوتی روایت کرد که تیم جلیلی به قوه قضاییه فشار آوردهاند تا افراد مربوط به پرونده کرسنت را به فساد محکوم کنند. همچنین روایت کرد که در سال ۹۲، وقتی برای کسب رأی اعتماد برای گرفتن وزارت نفت به مجلس میرفت، سعید جلیلی از روحانی خواسته بود که زنگنه درباره پرونده کرسنت صحبت نکند. او در این باره حرفی نزد، اما علیرضا زاکانی که آن زمان نماینده مجلس بود، در مقام مخالف، پرونده کرسنت را پیش کشید.
در بخش دیگری از روایت زنگنه آمده بود که حتی احمدینژاد هم حاضر شده بود قرارداد کرسنت اجرا شود، اما در عین حال با فساد آن مقابله و برخورد شود. به گفته او: «از یک مقطعی نیز آقای احمدینژاد به شدت موافق میشود. تنها جریانی که مخالف بوده، آقای جلیلی و دبیرخانه بوده که در آخر هم زور یک نفر به همه رسید؛ یعنی زور رئیسجمهور هم نرسید و آنها کارهای خود را کردند. یعنی رفتند این قرارداد و قیمتها را درست کردند و اشکالاتی که میگفتند را اصلاح کردند و طرف نیز پذیرفت. چهار سال طول کشید تا کرسنت برای داوری رفت و وقتی هم رفتند مذاکره کردند، قبول کرد که اگر شرایط و قیمتها را بپذیریم و به امارات گاز بدهیم وگرنه پس میگیرم، اما نکردند. آقای جلیلی باید اقدامات قانونی میکرد، اما بر مبنای اعتقاد خودش هیچکدام را انجام نداد. آقای جلیلی معتقد بود در این قرارداد فساد است و قیمت نیز بسیار پایین و ۱۵ درصد قیمت صادرات گاز به ترکیه است؛ او باید به اعتقادش عمل میکرد.»
جلیلی لوایح مالی را قربانی بیاعتمادی سیاسی کرد
سیاسیکاری جلیلی با پروندههایی که در اختیار او بوده را از گفتههای مصطفی پورمحمدی کاندیداهای انتخابات سال گذشته نیز برداشت میشد. او صراحتاً اعلام کرد که سعید جلیلی مانع پیوستن ایران به لوایح مرتبط با این گروه مالی شده بود. او فاش کرد که سعید جلیلی به خاطر بیاعتمادی به دولت حسن روحانی جلوی این موضوع را گرفته بود. پورمحمدی از گفتوگوی خود با سعید جلیلی پرده برداشت که جلیلی به او گفته بود اگر شما آن را اجرا کنید، قبول داریم؛ موضوعی که نشاندهنده کشاکش سیاسی بوده است.
مناظره جلیلی با روحانی چه شد؟
اما در مهرماه پس از فعال شدن مکانیزم ماشه، سعید جلیلی در مورد مناظره با حسن روحانی اعلام آمادگی کرد. او که طرف مقابل را به اعتماد واهی به غرب متهم می کند خود در مقامی قرار دارد که به خاطر تحریمهای دوران خود باید پاسخگو باشد. ظاهرا مناظره سعید جلیلی با دولتمردان سابق از رئیس جمهور گرفته و وزیر خارجه دولت روحانی گرفته تا وزیر نفت او از هر مناظره انتخاباتی جذاب تر است و افکار عمومی را روشنتر می کند.
۳۱۲۱۱
