شکاف تازه در اردوگاه اصولگرایی | تندرو‌ها صدای روزنامه نزدیک به قالیباف را هم درآوردند
رویداد۲۴| روزنامه اصولگرای خراسان در یادداشتی با عنوان «طناب دارِ سیاست‌زدگی» به تندی از اظهارات کامران غضنفری، نماینده تهران، انتقاد کرده است؛ اظهاراتی که در آن گفته بود: «روزی که روحانی اعدام شود روز جشن مردم است». این جمله، به نوشته خراسان، بار دیگر این پرسش را پیش‌روی افکار عمومی گذاشته که «مرز مسئولیت‌پذیری سیاسی و سقوط به ورطه هیجان‌سازی خطرناک کجاست؟»
خراسان می‌نویسد این سخنان نه نقد عملکرد یک مقام سابق، بلکه «ترویج خشونت کلامی و حکم‌سازی خارج از صلاحیت قانونی» است؛ رفتاری که بیش از آنکه حسن روحانی را هدف بگیرد، «شأن قانون‌گذاری را نشانه رفت». در ادامه آمده است: «نماینده‌ای که به‌جای طرح برنامه و نقد مستند، به طناب دار اشاره می‌کند، ناخودآگاه اعلام می‌کند که در میدان سیاست، ابزار دیگری برای گفت‌و‌گو نمی‌شناسد.»
این سطح از گفتار، نشانه فقدان بلوغ سیاسی است
به باور نویسنده خراسان، آنچه غضنفری بر زبان آورده، از مرز‌های معمول رقابت سیاسی فراتر رفته و به‌نوعی «مرز‌های اخلاقی و حقوقی را مخدوش کرده است.» حتی در جدلی‌ترین منازعات سیاسی جمهوری اسلامی، خطوطی رعایت شده که حداقل حرمت نهاد‌های انتخابی را حفظ کند.
در بخش دیگری از یادداشت آمده است: «سخن از چند بار اعدام یا تبدیل مجازات به جشن، نه به تقویت عدالت کمک می‌کند و نه به ترمیم زخم‌های سیاسی… این سطح از گفتار، محصول عصبانیت نیست؛ بلکه نشانه تسلیم شدن به منطق هیجان‌سازی است.»
نماینده قاضی نیست قانون گذار است
در یادداشت خراسان با تأکید بر اینکه وظیفه نماینده مجلس «صدور حکم» نیست، خطاب به غضنفری می‌نویسد: «باید از آقای غضنفری پرسید شما قاضی هستید یا قانون‌گذار؟»
این رسانه نزدیک به قالیباف هشدار داده که چنین مواضعی، جامعه را بیش‌ازپیش رادیکال و قطبی می‌کند؛ آن هم در وضعیتی که کشور درگیر بحران‌های متعدد اقتصادی و اجتماعی است.
به نوشته خراسان، نقد روحانی حق هر شهروندی است، اما «نقد با اعدام‌خواهی تفاوت ماهوی دارد… دعوت به مرگ یک مقام سابق از تریبون رسمی، سقوط از قواعد حداقلی سیاست‌ورزی است.»
خطر آغاز یک مسیر لغزنده
در پایان یادداشت خراسان آمده است: «گفته‌اند سقوط یک سیاستمدار همیشه با یک جمله آغاز می‌شود… این نوع گفتار نه تورم را کاهش می‌دهد، نه سفره مردم را بزرگ‌تر می‌کند.»
یادداشت هشدار می‌دهد که جامعه امروز به آرامش و گفت‌وگوی عقلانی نیاز دارد و اظهاراتی از این جنس تنها «ریختن بنزین بر آتش شکاف‌های سیاسی» است؛ و اینکه نمایندگان باید بدانند کلماتشان «حکم» دارد، اما نه برای اعدام، بلکه برای ساختن یا تخریب اعتماد عمومی.
