به گزارش ایسنا به نقل از موسسه فرهنگی، مطالعاتی و حقوقی بزرگمهر حکیم، محمد رسولی، استاد دانشگاه و شاهنامه‌پژوه با اشاره به به‌کارگیری دو تخصص شاهنامه‌شناسی و تاریخ‌دانی در جهت منافع ملی، اظهار کرد: در موسسه فرهنگی، حقوقی بزرگمهر حکیم، با استناد تخصصی به شاهنامه ثابت می‌شود نام راستین و دیرین دریای جنوب ایران، «پارس» (خلیج فارس) بوده است. با استفاده از داده‌های تاریخی، به طور حقوقی ثابت می‌شود که سهم ایران از دریای مازندران ۵۰ درصد است. با استفاده از شاهنامه معلوم می‌شود، نام درست رود مرزی ایران و عراق «اروندرود» است. در موسسه مطالعاتی فرهنگی بزرگمهر حکیم، این‌گونه پژوهش‌ها انجام می‌شود.
او سپس افزود: بر این باورم هستیم که شاهنامه کتاب تاریخ سیاسی، اجتماعی ایران است و می‌تواند یکی از مآخذ جغرافیای جهان کهن باشد. در چنین کتاب معتبری از دریای جنوب ایران به وضوع به عنوان دریای پارس نام می‌برد: «به شهر کجاران به دریای پارس/چه گوید ز بالا و پهنای پارس». کجاران شهری در استان بوشهر بوده است.
رسولی در ادامه بیان کرد: در خصوص نام رود پرآب و مهم مرزی ایران و عراق اختلاف بوده است. معمولا طرف مقابل از آن به عنوان «شط‌العرب» نام می‌برد. در حالی که با استناد به شاهنامه متوجه می‌شویم نام درست آن، همان نام ایرانی «اروندرود» است: «به اروندرود اندر اورد روی/چنان چون بود مرد دیهیم جوی/ اگر پهلوانی ندانی زبان/ به تازی تو اروند را دجله خوان».
این شاهنامه‌پژوه سپس اظهار کرد: در مورد نام دریای مازندران که امروزه به اشتباه آن را «خزر» می‌نامند و درست آن کاسپین یا مازندران یا دریای گیلان است در شاهنامه بارها گفته شده که نام درست این دریا، دریای تپورستان (مازندران) است. در حالی که برخی رقبای منطقه‌ای ما به شدت مخالف نامگذاری دریا به نام مازندران هستند؛ چون نام آن گویای تعلق آن به ایرانیان است. موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم طی یک پژوهش علمی با استفاده از کتاب‌هایی مانند شاهنامه و اوستا و داده‌های تاریخی دیگر، ثابت کرد نام صحیح این دریا مازندران است.
مدیر موسسه فرهنگی، مطالعاتی بزرگمهر حکیم همچنین گفت: ما در این موسسه بیش از ۲۰ سال است که در زمینه شاهنامه‌پژوهی و تحقیق در ادبیات کهن فعال هستیم که از پایگاه‌های اصلی شاهنامه‌پژوهی علمی کشور است. نگاه و رویکرد به کتاب‌های مهمی مانند شاهنامه در این موسسه، با روش علمی و دانشگاهی و با لحاظ کردن منافع ملی است. مصالح و منافع ملی کشور امر مهمی است که هر ایرانی متناسب با توان و دانش خود باید در حفظ آنها بکوشد. همچنین در این موسسه با دلایل حقوقی، اقدامات دشمنان ایران (از جمله تحمیل تحریم‌های ظالمانه)، محکوم می‌شود.
او ادامه داد: از جمله فعالیت‌های دیگر این موسسه فرهنگی، حقوقی، استخراج موضوعات حقوقی، به ویژه حقوق سیاسی از شاهنامه است. این گونه تلاش‌های حقوقی روی شاهنامه، در کتاب‌هایی مانند «مبانی حقوق عمومی در ایران کهن» چاپ شده است.
محمد رسولی معتقد است، ایران قبل از دوره باستان، دوران گم‌شده‌ای به نام «عهد کهن» داشته است که در آن دوران که مربوط به سه‌هزار به قبل است، مفاهیم حقوق عمومی وجود داشته است. برای مثال رد و نشان وجود نوعی «قانون اساسی» در پنج‌هزار سال پیش وجود دارد.
انتهای پیام
