سید ابراهیم عامریان، تهیه‌کننده سینما می‌گوید کمدی می‌تواند بستری مناسب برای مطرح کردن معضلات اجتماعی باشد.
به گزارش روابط‌عمومی چهل و سومین جشنواره فیلم فجر، سید ابراهیم عامریان تهیه‌کننده فیلم «کفایت مذاکرات» در خصوص اینکه این اولین باری است که با فیلمش در جشنواره شرکت می‌کند، گفت: همه ما دوست داریم در جشنواره حضور داشته باشیم. من هم مانند سایر فیلم‌سازان تمایل داشتم که فیلمم در جشنواره نمایش داده شود.
او تأکید کرد: بازخوردهایی که در جشنواره دریافت می‌شود، لزوماً بازتاب‌دهنده نظر مخاطب اصلی ما نیست. مخاطب ما مردم هستند. من فیلم را در سینمای مردمی جشنواره دیدم و همان پاسخی را که انتظار داشتم، دریافت کردم. قطعاً به هدفی که داریم، یعنی فروش موفق، خواهیم رسید. حضور در جشنواره برای ما هدف خاصی نبود، بلکه بیشتر به دلیل درخواست‌های مکرر علاقه‌مندان در آن شرکت کردیم.
این تهیه‌کننده در خصوص انتخاب بازیگران برای این کمدی گفت: بحث فروش در انتخاب بازیگر مطرح نیست. در ابتدا، وقتی یک فیلمنامه به دست من می‌رسد، فاکتورهای زیادی را در نظر می‌گیرم. اول اینکه آیا این بازیگر توانایی ایفای نقش را دارد؟ آیا این نقش به او می‌خورد؟ بعد از بررسی این موارد، بازیگران انتخاب می‌شوند. بعدازاین مرحله است که به این موضوع فکر می‌کنیم که آیا این بازیگر می‌تواند در گیشه هم موفق باشد یا نه؛ بنابراین، انتخاب بازیگر صرفاً برای فروش نیست، بلکه اولویت ما فیلمنامه و تناسب بازیگر با نقش است.
عامریان با تأکید بر بیان آسیب‌های اجتماعی در فیلم عنوان کرد: ما در فیلم‌های قبلی خود نیز به برخی معضلات اجتماعی پرداخته‌ایم. دلیلش این است که استقبال از فیلم‌های کمدی بسیار بالاست و چه‌بسا که بتوان با این ژانر، مسائل مهمی را مطرح و توجه مخاطب را جلب کرد. وقتی فیلم‌های اجتماعی به‌تنهایی قادر به جذب مخاطب نیستند، کمدی می‌تواند ابزاری باشد که این موضوعات بیشتر دیده شوند.
عامریان با اشاره به حضور بیشتر آثار کمدی در این سال‌ها در سینما گفت: مسئله این است که تعداد فیلم‌های کمدی کمتر شده، اما همچنان برجسته به نظر می‌رسند. شما در نظر بگیرید که در یک سال ۵۰ فیلم اکران شود، اگر ۴۰ فیلم از آن‌ها اجتماعی باشد و شش یا هفت فیلم در ژانر کودک و کمدی ساخته شود، طبیعی است که به نظر برسد فیلم‌های کمدی کمتر شده‌اند. اما ازآنجایی‌که این فیلم‌ها فروش بالاتری دارند و مردم بیشتر از آن‌ها استقبال می‌کنند، پررنگ‌تر دیده می‌شوند.
او ادامه داد: به نظر من از لحاظ تعداد، تفاوتی ایجاد نشده است. علاوه بر این، باید قبول کنیم که در چند سال اخیر فیلم اجتماعی قوی نداشتیم. آن‌هایی هم که ساخته شدند، به دلایل مختلف اکران نشدند. اما اگر بخواهیم مقایسه کنیم، فیلم «۷۰ سی» که اخیراً اکران شد، نمونه‌ای از یک فیلم خوب اجتماعی – کمدی است.
سید ابراهیم عامریان در پایان اظهار داشت: نمی‌توان این‌گونه دسته‌بندی کرد که فیلم کاملاً کمدی یا کاملاً اجتماعی باشد. به‌هرحال، هر فیلم‌سازی سلیقه و سبک خود را دارد. این موضوع وابسته به فیلمنامه است. کارگردان و بازیگران نقش مهمی ایفا می‌کنند، اما در نهایت این فیلمنامه است که مسیر فیلم را مشخص می‌کند. قرار هم نیست همه فیلم‌ها شبیه به هم باشند. اگر همه آثار مشابه باشند، مخاطب خود را از دست می‌دهند.
