طرفداری | آلن سوتر (Alain Sutter) زاده 22 ژانویه 1968 در شهر برن سوئیس است. او در پستهای هافبک چپ و هافبک نفوذی بازی میکرد. سوتر فوتبالش را از سال 1973، در سن پنج سالگی در تیمهای آکادمی باشگاه بامپلیز شروع کرد. در سال 1985، این بازیکن پس از مدتی حضور در تیمهالی پایه زوریخ، به تیم اصلی گرسهاپرز سوئیس منتقل شد تا در بالاترین سطح فوتبال کشورش بازی کند. نخستین بازی سوتر برای گرسهاپرز در هفته نخست لیگ برتر سوئیس برابر گرنشن صورت گرفت. او تا پایان فصل، آمار 28 بازی و چهار گل را به ثبت رساند. پس از 29 بازی و هفت گل در فصل 87-1986، این بازیکن با قراردادی قرضی به یانگ بویز رفت تا با ثبت پنج گل در 36 بازی، دوباره مورد توجه باشگاه اصلی خود قرار گیرد و به آنجا بازگردد. او پس از بازگشت به گرسهاپرز، بهترین فرم خود در فوتبال را پیدا کرد و به آمارهای 44 بازی و هفت گل در فصل 89-1988، 43 بازی و چهار گل در فصل 90-1989، 41 بازی و 10 گل در فصل 91-1990، 36 بازی و 10 گل در فصل 92-1991 و 40 بازی و 11 گل در فصل 93-1992 رسید. گلزنی در جام یوفای فصل 93-1992، با شوتی از راه دور برابر رم، نام سوتر را به گوش بسیاری از فوتبالدوستان رساند. او در گرسهاپرز به افتخاراتی چون دو قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی سوئیس و یک قهرمانی سوپرکاپ این کشور و جام اینترتوتو رسید.

سوتر در سال 1993، با قراردادی قرضی که شامل بند خریدی معادل 575 هزار یورو میشد، راهی نورنبرگ شد تا استعداد بزرگ فوتبال سوئیس، موفق به بازی در بوندسلیگا شود. نخستین بازی این بازیکن برای نورنبرگ، دیدار این باشگاه برابر هامبورگ در هفته نخست بوندسلیگا بود. سوتر توانست تا خیلی زود خودش را به ترکیب اصلی باشگاهش رسانده و در دیدار برابر لایپزیگ، کارلسروهه، دینامو درسدن، اشتوتگارت و واتنشید گلزنی کند. او با آمار 30 بازی، پنج گل و چهار پاس گل، این فصل را به پایان رساند تا با درخشش خود، قراردادش را به مرحله دائمیشدن برساند. او پس از یک فصل موفق با نورنبرگ، عازم جام جهانی 1994 شد و در این تورنمنت نیز عملکرد مناسبی داشت تا با دو و نیم میلیون مارک، خرید جدید بایرن مونیخ در سال 1994 شود. نخستین حاشیه سوتر در مونیخ، عدم همراهی او با سنت عکس انداختن بازیکنان تیم با شلوار لیدرهوزن و یک لیوان آبجو در جشن اکتبرفست بود که او را درگیر حواشی خاصی کرد.

نخستین بازی او برای باواریاییها در هفته نخست بوندسلیگا برابر بوخوم، با دو پاس گلش همراه شد. پس از دو پاس گل در هفتههای چهارم و پنجم برابر دویسبورگ و هامبورگ، سوتر سرانجام به نخستین گلش با پیراهن بایرن مونیخ در دیدار برابر فرانکفورت رسید. او در ادامه تا مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا پیشروی کرد و در این مرحله برابر آژاکس به میدان رفت. فشار زیاد بازی در بایرن مونیخ برای این بازیکن جوان و احساساتی، باعث شد تا او آماری بهتر از 30 بازی، یک گل و هفت پاس گل را در این باشگاه، ثبت نکند. پس از یک سال بازی در مونیخ، سوتر راهی فرایبورگ شد تا در باشگاه دیگری از بوندسلیگا، با فشاری کمتر بازی کند. نتیجه دو فصل همکاری این بازیکن با فرایبورگ، آمارهای 25 بازی، یک گل و پنج پاس گل در فصل 96-1995 و 23 بازی، چهار گل و چهار پاس گل در فصل 97-1996 بود. او در سال 1997 راهی ینگه دنیا شد و با باشگاه دالاس در MLS، قرارداد بست. 30 بازی، دو گل و 9 پاس گل، حاصل کار سوتر در دالاس بود. او در سال 1998، در سن 30 سالگی، فوتبالش را به پایان خود رساند.

نخستین بازی ملی سوتر برای تیم ملی سوئیس، دیدار این کشور برابر دانمارک در سال 1985 بود. این بازیکن پیشتر، تجربه بازی در رده سنی زیر 21 سال کشورش را داشت. او در ادامه به نخستین گل ملی خود در سال 1988، در دیدار برابر لوکزامبورگ رسید. پس از چندین سال حضوری منظم در بازیهای ملی، صعود سوئیس به جام جهانی 1994، باعث شد تا این بازیکن در یک تورنمنت مهم ملی، خود را محک بزند. از همان بازی نخست برابر میزبان یعنی آمریکا، مدل موهای سوتر به یکی از نکات قابل توجه او، به جز قدرت فنیاش تبدیل شد. او در دومین دیدار مرحله گروهی برابر رومانی، گلزنی در جام جهانی را تجربه کرد تا با درخشش در این بازی، نقش مهمی در صعود کشورش به دور بعدی، با وجود شکست از کلمبیا در بازی سوم، داشته باشد. او در مرحله یکچهارم نهایی جام جهانی که منجر به حذف سوئیس برابر اسپانیا شد، نیمکتنشین بود. موهای بلوند و لَخت سوتر، او را به پای ثابت پوسترها و مجلات فوتبالی مرتبط با جام جهانی، با لقب «راپونزل»، تبدیل کرده بود.

او یک سال بعد از جام جهانی، با مسائلی به جز موهایش، مورد توجه عامه مردم قرار گرفت. از آنجایی که ژاک شیراک، رئیس جمهوری وقت فرانسه، تصمیم گرفته بود تا یک سری آزمایشهای هستهای و انفجار بمب اتم را در موروروا، یک آتول در پولینزی فرانسه، انجام دهد، متحمل اعتراضها و انتقادات بسیاری از سوی اروپاییان شد؛ یکی از اعتراضات رسانهای قابل توجه توسط سوتر در دیدار سوئیس و سوئد، در ششم سپتامبر 1995 انجام شد. سوتر که از این تصمیم شیراک، بسیار برآشفته بود، یک پارچه با نوشته اسپریشده «بس کن شیراک» را در مسابقه ملی کشورش، همزمان با پخش سرود ملی به همراه سایر همتیمیهایش نمایش گذاشت تا به صورت علنی از ویرانی طبیعت موروروا، انتقاد کند. پس از این مسابقه، بسیاری از مقامات فرانسوی به واکنش سوتر که به نوعی لیدر این ماجراها بود، اعتراض کردند و آن را به تداخل سیاست و فوتبال، مرتبط دانستند اما موضع بازیکنان فوتبال، حمایت از سوتر و ممانعت از محرومیت احتمالی او بود. با این وجود، عمر فوتبال ملی سوتر، خیلی به درازا نکشید و او پس از این بازی، تنها در چهار بازی ملی برای تیم ملی سوئیس به میدان رفت. سوتر پس از دیدار برابر ولز در سال 1996، با 62 بازی، پنج گل و دو پاس گل، ماجراجویی ملی خود را به اتمام رساند. او پس از پایان فوتبال نیز به دغدغههای فرافوتبالی خود اهمیت داد و درباره «مدیریت استرس» سمینارهای فراوانی را برگزار کرد. او در سالهای 2015 و 2016، کتابهایی را با عناوین «شادی بدون استرس» و «مسأله قلب»، منتشر کرد و به یک روانشناس و سخنران تبدیل شد.


