طرفداری | پیتر بشنیی (Péter Besenyei) زاده هشتم ژوئن 1956 در شهر کورمند مجارستان است. نقل مکان به خانه‌ای در مجاورت فرودگاه بوداپست، بذر علاقه به خلبانی را در دل پیتر نهاد. عبور هواپیماهای تیم خلبانی آکروبات یا آکروجت (آیروباتیک) قهرمانی جهان در سال 1962 از بالای خانه پیتر باعث شد تا او به سبک آکروبات خلبانی علاقمند شود. او در همان کودکی با دوچرخه به فرودگاه می‌رفت تا از نمای بهتری به چگونگی پرواز هواپیما پی ببرد. پیتر به سختی توانست تا با اجازه از مسئولین فرودگاه وارد کابین شود و رویایش را تصور کند. او در 15 سالگی، پس از درخواست برای پرواز با یک هواپیمای سبک، نخستین خلبانی خود را تجربه کرد.
او در 17 سالگی تصمیم داشت تا خلبان یک جنگنده شود اما به دلیل عدم تحمل فشار در ستون فقراتش، از آزمون پزشکی این مهم رد شد. با این حال، تلاش‌های پیتر در راستای رسیدن به پرواز ادامه داشت و او در 19 سالگی، مجوز پرواز آکروباتیک را دریافت کرد. پیتر در 29 سالگی برای نخستین بار با یک هواپیمای قدیمی در مسابقات قهرمانی آکروجت مجارستان شرکت کرد و با وجود بیشترین مسافت ثبت‌شده، به دلیل خرابی باروگراف هواپیمایش، از رده‌بندی کنار گذاشته شد. 104 پرش به عنوان چترباز در ارتش و سپس دریافت کمربند آبی کاراته، از دیگر فعالیت‌های بشنیی بود. او در سال 1979 و در 22 سالگی، به پرواز بازگشت و پس از یک سال، گواهی خلبانی هواپیماهای موتوری را نیز دریافت کرد.
پس از مدتی، این خلبان توانست به مسابقات آکروجت خود ادامه دهد و پس از رسیدن به تیم ملی مجارستان، در مسابقات حرفه‌ای این ورزش هوایی حضور داشته باشد. در سال 1982، او جوان‌ترین عضو تیم آکروجت مجارستان بود و در همین سال، شاهد جان‌باختن هم‌تیمی‌هایش، پس از برخورد هواپیمای‌شان به کوه بود. او پس از این واقعه در مسابقات قهرمانی ملی اتریش شرکت کرد و با پیروزی در تمامی مسابقات به قهرمانی آن رسید. او تا سال 1990 برای مقام بعدی خود منتظر بود و در این سال، نایب قهرمان مسابقات آکروجت قهرمانی جهان شد. انجام مانورهای پروازی خاص و شیرین‌کاری‌های هوایی بشنیی در این مسابقات، نام او را در میان دوست‌داران پرواز مطرح کرد. مهارت پیتر در اجرای حرکات «چرخش لبه چاقو» و «چرخش تخت معکوس»، بسیار مورد توجه آیروبات‌کارها قرار گرفت. او در سال 1994، قهرمان برنامه اجباری جهان و در سال 1995 به قهرمانی برنامه اجباری اروپا به همراه فری‌استایل اروپایی رسید.
افتخارات بعدی او، قهرمانی جایزه بزرگ جهانی فدراسیون آیروناتیک 1998 و 2001، فری‌استایل جهان 2000، قهرمانی توکیو 2003 و جایزه بزرگ سری جهانی FAI در سال 2005 بود. در سال 2001، کمپانی ردبول تصمیم گرفت تا بر روی مسابقات مستقل کورس هوایی آیروباتیک سرمایه‌گذاری کند. او یکی از اعضای طراحی‌کننده این مسابقات شد و نخستین کسی بود که پیست هوایی این مسابقات را آزمایش کرد. با کمک پیتر، نخستین دوره این مسابقات با نام «قهرمانی جهانی هوانوردی ردبول» در سال 2003 برگزار شد و او با رتبه نخست دو گرندپری اتریش و مجارستان، به نخستین قهرمان تاریخ آن تبدیل شد. پیتر در سه دوره بعدی به سه نایب قهرمانی متوالی رسید و سپس رتبه‌های مختلفی، از سوم تا دوازدهم را تجربه کرد. او در سال 2015 و پس از حضور در مسابقات آیروریس همین سال، از خلبانی کناره‌گیری کرد تا بیش‌تر در کنار خانواده‌اش باشد. از جمله شاهکارهای پروازی بشنیی، پرواز وارونه زیر پل زنجیری سچنیی بر رود دانوب بوده است. او به پاس دستاوردهایش در پرواز آکروباتیک به نشان شوالیه از رئیس جمهور مجارستان رسیده است.
از سری خاطرات ورزشی
دیوید موسولبس، دارنده طلای دسته 130 کیلوگرم کشتی آزاد المپیک 2000؛ از اوستیا تا اسلواکی
مک ویلکینس، قهرمان پرتاب دیسک المپیک 1976؛ از لقب مولتیپل مک تا رکورد جهانی
