با جستوجویی ساده میتوان مطالب انتقادی متعددی در موردش در رسانهها دید. مطالبی با تیترهایی از قبیل «مردم نگران طرح صیانت ۳»، «اصرار نمایندگان بر صیانتی دیگر»، «طرحی علیه قانون اساسی و عقل رسانهای» و.... در این میان تنها واکنشها، جوابیههای گاه و بیگاه روابط عمومی سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی (ساترا)ست و همچنین تازهترین اظهارنظر
از ایرادات حقوقی تا ایرادات فقهی
ازجمله کسانی که در طول مدت مذکور، در مورد این طرح هشدار دادهاند،
به زنجیر کشیدن آزادی بیان با ادعای تکمیل چرخه تنظیمگری
عمده ایراد وارده به «طرح قانون حمایت و رسیدگی به تخلفات حوزه صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی» گرفتار در بند اشکلات ادبی تا محتوایی، نسبت به بخشی از
در این طرح، رسانه کاربرمحور، رسانهای تعریف شده است که «کاربران میتوانند در آن اقدام به بارگذاری محتوا کنند.» در حال حاضر که «هیچکدام از رسانههای خارجی فعال در حوزه صوت و تصویر فراگیر، در ایران مستقر نیستند» اما از کدام رسانههای مورد استفاده ایرانیان میتوان نام برد که مطابق تعریف مذکورند؟ اینستاگرام، یوتیوب، فیسبوک، پادکستپلیرها و حتی گروههای تلگرامی! طبق گفته کامبیز نوروزی «هسته اصلی مقاصد نویسندگان طرح» اینجاست که مشخص میشود؛ جایی که پای شبکههای اجتماعی موجود در محیط وب و فضای مجازی به میان میآید و جملگی اینها باید تحت نظر سازمان صداوسیما فعالیت کنند!
مجموع این ایرادات، چنانچه
۲۴۲۲۴۲
