مطالبه افکار عمومی برای بررسی عملکرد مالی مدیران استقلال/ این بودجه بیپایان از کجا میآید؟

در شرایطی که بسیاری از باشگاههای ورزشی کشور برای تأمین حداقل هزینههای جاری خود با مشکل روبهرو هستند، باشگاه استقلال تهران با حمایت مستقیم «هلدینگ خلیج فارس» مسیری متفاوت را پیش گرفته است. استقلال نه تنها تیم فوتبال خود را با قراردادهای سنگین اداره میکند، بلکه هر روز خبر تازهای از تأسیس تیمهای جدید این باشگاه در رشتههای پرهزینه ورزشی به گوش میرسد؛ روندی که موجی از پرسش و مطالبهگری را در افکار عمومی ایجاد کرده است.
تولد بیوقفه تیمهای جدید؛ شفافیت کجاست؟
استقلال در ماههای اخیر با ورود به رشتههایی مانند بسکتبال، والیبال، فوتسال و هندبال، ابعاد تازهای از تیمداری را تجربه کرده است. با این حال، هیچ گزارشی از میزان بودجه و منابع مالی این باشگاه منتشر نشده و در سامانه کدال نیز اثری از شفافسازی مالی دیده نمیشود.
قراردادهای سنگین تیم فوتبال بزرگسالان
در کنار تیمهای جدید، تیم بزرگسالان فوتبال استقلال نیز با قراردادهای سنگین داخلی و خارجی بار مالی سنگینی بر دوش باشگاه گذاشته است. تنها اداره این تیم در سطح حرفهای میلیاردها تومان منابع میطلبد؛ چه برسد به تیمداری همزمان در چند رشته پرهزینه دیگر.
هزینههای جانبی؛ از سفر تا کادر اجرایی
دستمزد بازیکنان و مربیان تنها بخشی از هزینههاست. سفرهای داخلی و خارجی، ترانسفر، اسکان در هتلها و کادرهای اجرایی و فنی نیز هزینههایی سنگین و سرسامآور بر باشگاه تحمیل میکند. با وجود این، استقلال همچنان به جذب ملیپوشان و بازیکنان خارجی ادامه میدهد.
چند همت بودجه برای تیمداری بدون زیرساخت
کارشناسان معتقدند مدیریت و هدایت این حجم از تیمها نیازمند بودجهای چند همتی است. این در حالی است که استقلال هنوز فاقد زیرساختهای حرفهای مانند کمپ استاندارد تمرینی، امکانات آکادمیک و درآمد پایدار است. طبیعی است که برای هر یک از این تیمها باید سرمایهگذاری کلانی برای ایجاد زیرساختهای لازم انجام شود؛ موضوعی که میتواند به سرعت هلدینگ خلیج فارس را وارد یک چالش اقتصادی سنگین کند.
تجربه باشگاههای خارجی؛ تیمداری بدون استراتژی ممنوع
در مقایسه با الگوهای جهانی، شرایط استقلال بسیار عجیب به نظر میرسد. باشگاههای بزرگ دنیا همچون رئال مادرید، بارسلونا، بایرن مونیخ یا حتی باشگاههای متوسط اروپایی، هرگز بدون استراتژی مشخص و مدل درآمدی پایدار وارد تیمداری گسترده نمیشوند. این باشگاهها پیش از ایجاد هر تیم یا آکادمی جدید، ابتدا منابع مالی مشخص مانند حق پخش تلویزیونی، بلیتفروشی، اسپانسرینگ یا درآمدهای تجاری را تضمین میکنند. در حالی که در ایران و بهویژه استقلال، هنوز مسأله حق پخش تلویزیونی روشن نشده و باشگاه عملاً از یک درآمد پایدار بیبهره است. در چنین شرایطی، تیمداری در چند رشته بهجای یک مزیت، بیشتر به یک ریسک پرهزینه شباهت دارد.
آیا تغییر حامی مالی، استقلال را به بحران میکشاند؟
پرسش جدیتر این است که با تغییر احتمالی در وزارت نفت یا سیاستهای هلدینگ خلیج فارس، آیا حمایت مالی از استقلال ادامه خواهد یافت یا این باشگاه ناگهان با سونامی مالی مواجه میشود؟ چنین تغییری میتواند کل ساختار ورزشی تازهتأسیس استقلال را فرو بپاشد.
اگر ناکامی ورزشی رخ دهد…
موفقیت ورزشی نیز تضمینی نیست. در صورت ناکامی تیمها در لیگهای مختلف، هلدینگ حامی ممکن است به سرعت به تغییر مدیریت باشگاه تن دهد. در این صورت سرنوشت تیمهایی که با هزینههای سرسامآور ایجاد شدهاند چه خواهد شد؟ انحلال یا انتقال بار مالی به منابع عمومی؟
مطالبه افکار عمومی؛ شفافیت فوری
اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت شفافیت مالی احساس میشود. استقلال بدون داشتن منابع درآمدی پایدار و روشن، وارد مسیری پرهزینه و پرریسک شده است. دستگاههای نظارتی باید با ورود جدی به موضوع، تکلیف بودجه استقلال را مشخص کنند؛ چراکه تجربه جهانی نشان میدهد تیمداری بدون استراتژی و برنامه اقتصادی روشن، در نهایت نه تنها یک باشگاه، بلکه کل ساختار ورزش کشور را در معرض بحران قرار میدهد.
انتهای پیام/
پیشنهادی باخبر
تبلیغات