آنچه در چرخه ۲۰۲۶ در انتظار برادران گرایی است؛ راهِ مسدود!

این روز‌ها صحبتی از احتمال حضور محمدعلی گرایی در چرخه پیش‌رو نیست؛ هرچند که کاپیتان، صحبتی هم از خداحافظی با دنیای قهرمانی نداشته و ممکن است امسال به خودش استراحت بدهد و مثلا باز هم به المپیک فکر کند.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، بعد از سالها، سال ۲۰۲۵ اولین سالی بود که هیچ‌کدام از برادران گرایی عضو تیم ملی فرنگی ایران نبودند. هر دو، اما سال گذشته در تیم ۴ نفره تیم ملی فرنگی در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی حضور داشتند که برادر کوچکتر (محمدرضا) در ادامه سالِ ناکامی خود، در همان مبارزه اول به حریف گمنام آمریکایی باخت و از دور رقابت‌ها حذف شد، اما برادرش محمدعلی، که سه نشان برنز جهانی در کارنامه داشت، اولین طلای جهانی‌اش را گرفت، در وزن جدید: ۸۲ کیلوگرم.

محمدعلی گرایی اولین مدال جهانی‌اش را سال ۲۰۱۷ گرفت. او در پاریس فقط به فرانک اشتبلر آلمانی باخت. سال ۲۰۱۸ هر دو برادر به عضویت تیم ملی درآمدند، اما آن وقت، محمدرضا همچنان در سایه نام برادرش بود و البته هر دو در جهانی بوداپست ناکام بودند. رضا گرایی هشتم و علی گرایی نهم جهان شدند، در دو وزن ۶۷ و ۷۲ کیلوگرم.

سال ۲۰۱۹ هر دو برادر به وزن بالاتر رفته بودند، اما رضا به تیم ملی نرسید و محمدعلی گرایی دومین مدال جهانی‌اش که باز هم برنز بود را در نورسلطان گرفت؛ در وزن ۷۷ کیلوگرم.

حامد تاب که نماینده ۶۷ کیلوگرم تیم ملی در آخرین مسابقه پیش از المپیک توکیو بود، بیست‌ودوم جهان شد و سهمیه المپیک نگرفت. آخرین تیرِ در کمانِ محمد بنا، برای رسیدن به سهمیه این وزن سخت و سنگین المپیکی، محمدرضا گرایی بود. سرمربی وقت تیم ملی، او را از ۷۲ کیلو، یک وزن پایین آورد و شاید خود او هم تا این اندازه اطمینان نداشت که این تصمیم چقدر می‌تواند در تاریخ کشتی فرنگی ایران تاثیرگذار باشد.

۴ مسابقه مهمی که برادر کوچکتر بهتر از کاپیتان نتیجه گرفت

انتخابِ بنا برای گزینشی المپیک در وزن ۶۷ کیلوگرم محمدرضا گرایی بود، کسی که در توکیو، متفاوت‌ترین المپیک تاریخ به واسطه شیوع کووید، که یک سال هم عقب افتاده بود؛ تنها طلای کاروان کشتی ایران را به دست آورد. روز‌های خوش محمدرضا گرایی، از همان گزینشی‌ای که او سهمیه‌اش را مقتدرانه گرفت، استارت خورد. او در توکیو هم خیلی زیبا و فوق‌العاده کشتی گرفت و هم به طلای المپیک رسید. درحالی که برادرش علی دستش از مدال کوتاه ماند. دو ماه بعد محمدرضا گرایی، در اسلو هم طلای جهانی گرفت، درحالی که محمدعلی گرایی به مدال برنز سومش رسید.

در جهانی‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ باز هم محمدرضا گرایی روی سکو بود، اما برادرش مدال نگرفت. گرایی کوچک هم البته با توجه به شرایط وزنی‌اش و اینکه از همان ابتدا، کشتی‌گیر وزن بالاتر بود که به وزن پایین آورده شد، سال به سال تحلیل رفت و رنگ مدالش هم افت کرد. در بلگراد ۲۰۲۲ نقره و در بلگراد ۲۰۲۳ برنز گرفت، محمدعلی گرایی هم در این دو مسابقه شانزدهم و هجدهم جهان شد و البته محرومیتی یک ساله هم برایش از بلگراد ۲۰۲۳ باقی ماند که به خاطر هیجانی شدن در کشتی برادرش و پرتاب بطری به تشک مسابقه او با حریف ژاپنی بود. گرچه محرومیتش کم شد، اما او را به المپیک نرساند؛ درست مثل محمدرضا.

المپیک ۲۰۲۴ پاریس و ماندن گرایی‌ها پشت خط اسماعیلی و کاویانی‌نژاد

محمدرضا گرایی در چرخه انتخابی المپیک با سعید اسماعیلی در رقابت بود. سعید محرومیت چند ماهه‌اش که تمام شد، از بهمن ماه به تشک بازگشت، در جام وهبی‌امره و سپس آسیایی طلای ۶۷ کیلوگرم را گرفت تا به انتخابی نهایی با قهرمان المپیک برسد. در تورنمنت رنک‌دار بوداپست، اسماعیلی دو بار محمدرضا گرایی را برد و به دوبنده تیم ملی رسید.

محمدعلی گرایی هم وقتی با اصرار، توانست خودش را به چرخه المپیک بازگرداند، درحالی که برای همه این پیش شرط گذاشته شده بود که هر کسی سهمیه المپیک را بگیرد، خودش هم به المپیک خواهد رفت، اما امین کاویانی‌نژاد در اردو ماند و محمدعلی گرایی و محمدرضا مختاری در ۷۷ کیلو به تورنمنت بوداپست رفتند که هیچ‌کدام‎‌شان طلا نگرفتند که مجوز مرحله نهایی انتخابی تیم ملی با کاویانی‌‍نژاد را به دست آوردند.

البته در ۶۷ کیلوگرم، سعید اسماعیلی با طلایی که در المپیک گرفت، خودش را در این وزن تثبیت کرد و بعید به نظر می‌رسد حالا حالا‌ها به کسی راه بدهد که بخواهد جایگاهش در تیم ملی را با مخاطره مواجه کند، اما در ۷۷ کیلو، همچنان صاحب وزنی پیدا نشده و نه امین کاویانی‌نژاد در المپیک پاریس و نه علیرضا عبدولی در جهانی زاگرب، هیچ‌کدام نتوانستند مدال بگیرند تا همچنان رقابت برای همه در این وزن المپیکی مساوی باشد.

ناکامیِ گرایی کوچک و بهترین عنوانِ کاپیتان در تیرانا؛ هیچ‌کدام به زاگرب نرسیدند

گرایی‌ها البته دست از تلاش برنداشتند و بعد از آنکه هر دو، المپیک پاریس را از دست دادند، به دوبنده تیم ملی در وزن بالاتر رسیدند. البته حضور در جهانی اوزان غیرالمپیکی، حق محمدرضا گرایی نبود. نتیجه هم این را اثبات کرد. او در انتخابی وزن ۷۲ کیلوگرم جهانی آلبانی، به دانیال سهرابی باخت، اما در خصوص این باخت، مصلحت‌اندیشی شد و کادرفنی تصمیم گرفت محمدرضا گرایی را در ترکیب تیم ملی بزرگسالان در جهانی اوزان غیرالمپیکی قرار دهد و برنده‌ی او، که دانیال سهرابی بود و شرایط سنی حضور در امید‌ها را داشت، در جهانی زیر ۲۳ سال روی تشک برود که گرایی به بدترین شکل ممکن و تنها با یک کشتی ضعیف و انتقادآمیز مقابل حریف آمریکایی، از دور رقابت‌ها حذف شد و سهرابی هم که انگیزه لازم را نداشت، به برنز امید‌ها رضایت داد.

محمدعلی گرایی، اما بهترین نتیجه عمر ورزشی‌اش را گرفت. سه برنز قبلی او، این بار به طلای وزن ۸۲ کیلوگرم تبدیل شد. در چرخه ۲۰۲۵ محمدرضا گرایی اصلا روی تشک نیامد و مشخصا نخواست بعد از دو ناکامی بزرگ در رسیدن به المپیک و جهانیِ شکست خورده، شکست دیگری در کارنامه‌اش ثبت شود. محمدعلی گرایی، اما به خاطر طلای سال گذشته‌اش، مجوز مرحله نهایی انتخابی وزن ۸۲ کیلوگرم را داشت که البته به غلامرضا فرخی باخت و به جهانی ۲۰۲۵ زاگرب نرسید.

راهِ مسدود اوزان قبلی برای گرایی‌ها در چرخه ۲۰۲۶

چرخه انتخابی ۲۰۲۶ اواخر آذر و یا در دی ماه با مسابقات قهرمان کشوری استارت خواهد خورد. گرایی‌ها اگر قرار باشد طبق قاعده وارد چرخه شوند، هر دو باید استارت‌شان را از مرحله اول که همین کشوری است، بزنند. به شرطی که برای اسم و رسم آنها، باز هم مستثنی قائل نشوند!

یکی اصلا به چرخه ۲۰۲۵ وارد نشده و آخرین حضورش در مسابقات با باخت‌های متوالی همراه بوده و دیگری هم در چرخه قبلی باخته؛ البته که این روز‌ها صحبتی از احتمال حضور محمدعلی گرایی در چرخه پیش‌رو نیست؛ هرچند که کاپیتان، صحبتی هم از خداحافظی با دنیای قهرمانی نداشته و ممکن است امسال به خودش استراحت بدهد و مثلا باز هم به المپیک فکر کند.

محمدعلی اگر بخواهد دوباره روی تشک برگردد و هدفش هم ۷۷ کیلو باشد، راهش مسدود نیست، چون همچنان آخرین مدال این وزن به نام خود اوست؛ برنزی که در جهانی ۲۰۲۱ اسلو گرفت و بعد از آن، نه خودش و نه امین کاویانی‌نژاد و علیرضا عبدولی، هیچ‌کدام در این وزن سخت مدال نگرفتند. اما اگر بخواهد دوباره در ۸۲ کیلو کشتی بگیرد، طبعا با حضور غلامرضا فرخی و البته محمد ناقوسی و حتی محمدرضا مختاری، کار بسیار سخت است.

اما در مورد محمدرضا گرایی صحبت از حضور او در چرخه ۲۰۲۶ است، آن هم در وزن سابق برادرش، ۷۷ کیلوگرم. در وزنی که هنوز صاحب ندارد. چیزی که مشخص است راه بازگشت محمدرضا گرایی به ۶۷ کیلوگرم، حتی اگر کیلو‌های اضافه هم سد راه نمی‌شدند، با حضور سعید اسماعیلی کاملا مسدود است. در ۷۲ کیلو هم رقابت اصلی را باید بین دانیال سهرابی که امسال برنز جهانی گرفت و ایمان محمدی قهرمان زیر ۲۳ سال جهان دانست. چیزی که مشخص است، اگر قرار باشد همه در مقابل چرخه، مساوی باشند (!) حضور یا عدم حضور گرایی‌ها در چرخه ۲۰۲۶، از همان شروع کار که مسابقات کشوری است، مشخص خواهد شد.