دانلود و پخش تنها با قطع کردن فیلترشکن امکان‌پذیر است.
طرفداری | باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید در سال 1903 تاسیس شد و در سال‌های ابتدایی عمر خود به عنوان زیرمجموعه و شعبه دوم باشگاه اتلتیک بیلبائو مشغول به فعالیت بود؛ به شکلی که تا سال 1917 از لوگوی تیم بیلبائو استفاده می‌کرد و با نام «Atletic Club» و نماد اختصاری AC شناخته می‌شد. این موضوع حتی تا انتخاب رنگ لباس هم پیش رفت و تیم مادریدی از لباس‌هایی استفاده می‌کرد که به دو نیمه آبی و سیاه تقسیم می‌شد.
قرمز، سفید و آبی
دو رنگ اصلی باشگاه اتلتیکو مادرید از بدو تأسیس قرمز و سفید بودند. از طرفی رنگ‌های آبی و قرمز هم دو رنگ اصلی شهر مادرید محسوب می‌شوند و به همین جهت در لوگوی روخی‌بلانکوس ترکیبی متناسب از این سه رنگ به چشم می‌خورد.
فرم سپر
نشان اتلتیکو از سال 1917 تا کنون، به جز مقطعی در دهه 40 میلادی، همیشه در قالب یک سپر بوده است. حاشیه این سپر در سال 1941 به رنگ طلایی درآمد و در سال 1947 به صورت نوک‌تیز و شکل فعلی تغییر حالت داد که البته در آخرین تغییرات، این حاشیه طلایی برای مقطعی کوتاه حذف شد. این سپر نوک‌تیز در حد فاصل سال‌های 1960 تا 1970 برای مدت کوتاهی به شکل سابق خود بازگشت.
در سال 1939، باشگاه به نشانه احترام و قدردانی از زحمات نیروی هوایی ملی اسپانیا در پایان بخشیدن به جنگ‌های داخلی، دو بال به آرم تیم اضافه کرد. جالب است بدانید که در حدفاصل سال های 2000 تا 2005، تیم سوم اتلتیکو مادرید که در دسته های پایین فوتبال اسپانیا فعالیت دارد به یاد دو قهرمانی باشگاه در دهه 40، دو بال به لوگوی خود اضافه کرد.
خرس و درخت مادرونو
یک خرس در کنار یک درخت مادرونو نماد اصلی شهر مادرید محسوب می‌شود. این نماد در قرن سیزدهم میلادی به علت اینکه در حوالی ویلای سلطنتی درختان مادرونو به وفور یافت می‌شد، به‌عنوان نشانه شهر مادرید برگزیده شد و در سال 1917 جای خود را در لوگوی باشگاه اتلتیکو مادرید پیدا کرد. در حال حاضر مجسمه بزرگی از این نماد در نزدیکی ورزشگاه اتلتیکو قرار دارد.
هفت ستاره سفید رنگ
در نماد و سمبل شهر مادرید ابتدا پنج ستاره به نشانه پنج شهر مرزی مادرید وجود داشت که بعدها به هفت ستاره افزایش یافت. این ستاره‌ها البته نمادی از صورت فلکی دب اکبر هم هستند که به نماد شهر و تیم اتلتیکو مادرید هم چندان بی‌ارتباط نیست.
آهنگ رسمی باشگاه
«خوزه د آگیلار» خواننده مشهور مادریدی، که سرود رئال مادرید را هم خوانده بود، در سال 1974 تیم خود را تغییر داد و آهنگ «Yo me voy al Manzanares, al Estadio Vicente Calderón» (به معنی «من به مانزانارس می‌روم، به ویسنته کالدرون») را که سرود فعلی باشگاه اتلتیکو مادرید، رقیب همیشگی او بود ضبط کرد. چیزی که به دلیل رقابت شدید بین تیم‌ها در فوتبال امروز غیرقابل تصور است. این سرود با وجود تغییر ورزشگاه خانگی اتلتیکو مادرید به متروپولیتانو، همچنان بدون تغییر باقی مانده و در بین هواداران جایگاه ویژه‌ای دارد.
