از روزحادثه تا کنون با اینکه که رسانه‌های متعدد به موضوع پرداخته اند، نه از دیوار صدایی در آمده نه از نایب رئیس مجلس. خب طبیعی است که انتظار نداشته باشیم او معذرت خواهی و ابراز تاسفک کند و بطور علنی از افسر پلیس عذربخواهد اما حتی دریغ از یک توضیح دوسطری. بدتر اینکه سیستم اطلاع‌رسانی  مجلس هم در این زمینه مصلحتا لال شده است.

 تعجب آور است که فرماندهی محترم پلیس کشور نیز مهر سکوت برلب زده . واقعا ملاحظه چه کسی را می‌کنند و چرا اعتبار نیروی انتظامی مملکت بایدخرج یک آقازاده شود؟ به کدام توجیه سرمایه اجتماعی پلیس که همان اعتمادعمومی است باید زیر پای یک نماینده مجلس و فرزندش له شود؟ در جمهوری اسلامی اگر تساهل و تسامحی هست باید در حق شهروندان عادی اعمال شود نه مسئولان و آقازاده های شان.

حالا که نایب رئیس مجلس بابت این اتفاق عذرخواهی نمی کند، پس مردم ایران و بخصوص شهروندان غیور اردبیلی باید بابت انتخاب او به عنوان نماینده و نایب رئیس مجلس، خجالت بکشند. خجالت از اینکه کسی نایب رئیس مجلس است که در تراز ملت نیست.

از طرفی حالا نوبت آن 111 نماینده ای است که برای کرسی نایب رئیسی به او رای داده اند و باید رای خود را پس بگیرند. بعدش هم اگر شجاعتی وجود داشته باشد خود آقای نیکزاد باید از نمایندگی کناره بگیرد.

این را می فهمم که گناه فرزند را نباید به حساب پدر نوشت اما این در مورد مردم عادی صادق است. دو فرزند معاون اول سابق قوه قضاییه تخلف کردند، پدرشان استعفا داد. حالا هم نایب رئیس مجلس برای مجروح شدن یک پلیس توسط فرزندش باید پوزش بخواهد، توضیح بدهد و در باره آینده شغلی خود تصمیم بگیرد که بماند یا برود؟