به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، حمید نوری اظهار کرد: تاکنون طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری در سطح ۳۲ میلیون هکتار از اراضی کشور اجرا شده و ۹۰ میلیون هکتار دیگر باقی مانده است. همچنین برای جلوگیری از تخریب سرزمین و سازگاری با تغییر اقلیم ضروری است علاوه بر تأمین اعتبار کافی در زمان و مکان مناسب برای اجرای طرحهای آبخیزداری و آبخوانداری، فناوریهای نوین با تجربه جهانی و دانش بومی باید به سرعت در این طرحهای تزریق شوند.
وی با بیان اینکه سند راهبردی مدیریت جامع سلامت محور و سازگار با تغییر اقلیم آبخیزداری تهیه و دستور کار آن به استانها ابلاغ شده است، افزود: اکنون عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در قالب این طرح در سطح ۱۲ میلیون هکتار اجرا شده و یا درحال اجرا است.
مدیرکل دفتر آبخیزداری و حفاظت خاک سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در همین حال بر تحقیق و پایش حوزههای معرف و زوجی آبخیز تاکید و تصریح کرد: حوزههای معرف و زوجی آبخیز، تنها حوزههایی هستند که میتوانیم اثرات و پیامدهای تغییر اقلیم بر منابع آب و خاک را از بخشهایی که تغییر اقلیم بر روی آن تأثیر نگذاشته است، با یک تحلیل کمی دقیقتر و عمیقتر تفکیک کنیم.
نوری با بیان اینکه ۱۲ حوزه معرف و زوجی در ایران در حال مطالعه و پایش هستند، گفت: اکنون پروژههای بیولوژیک و بیومکانیکی با هدف شناسایی و انتخاب موثرترین و کم هزینه ترین فعالیتها در شرایط تغییر اقلیم و حرکت در مسیر راهبردهای هوشمند سازی در این حوزهها در حال اجرا، تکمیل و تحلیل هستند.
مدیرکل دفتر آبخیزداری و حفاظت خاک سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور با این حال تغییر اقلیم را تنها عامل تخریب سرزمین ندانست و ادامه داد: تغییر کاربری اراضی نیز عامل مهم فشار فعالیتهای انسانی بر تخریب سرزمین است و نمیتوانیم تغییر اقلیم را در همه مناطق، تنها عامل مهم تخریب سرزمین بدانیم. بلکه هم سویی منفی این دو مقوله راههای احیا سرزمین را دچار مشکل کرده و رطوبت، حاصلخیزی و کربن خاک را کاهش داده است.
سازگاری با تغییر اقلیم؛ راهبرد اصلی برنامههای آبخیزداری کشور
وی فرسایش خاک و رسوب را یکی از مهمترین شاخصههای تعیین وضعیت سلامت حوزه آبخیز، عنوان و تصریح کرد: نرخ فرسایش خاک و رسوب در هر حوزه آبخیزی به ویژه حوزههای بالادست سدها ضمن اهمیت برنامه ریزی، نشان میدهد که یک حوزه آبخیز آیا آب، خاک و پوشش گیاهی سالم دارد یا ندارد. آیا برنامه مدیریت سرزمین راهبردهای استمرار، یکپارچگی و پایداری را دارد یا خیر.
نوری گفت: در برنامه هفتم پیشرفت به درستی اهمیت این شاخص مهم جهانی و یکی از مهمترین مولفههای تحلیل وضعیت تخریب سرزمین نیز کاهش ۲۰ درصدی فرسایش خاک و رسوب هدفگذاری شده است.
وی با اشاره به اینکه کاهش گازهای گلخانهای و سازگاری دو برنامه جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی است، توضیح داد: عمده برنامهها و طرحهای سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور بر سازگاری با تغییراقلیم استوار است و کاهش گازهای گلخانهای به موضوع کاهش و مدیریت مصرف سوختهای فسیلی و رفتن به سمت مصرف انرژیهای نو برمی گردد که نیاز هر دو برنامه عزم و اراده ملی کشورها و توجه به برنامههای راهبردی کنوانسیون تغییرات اقلیمی است.
نوری افزود: البته هرچقدر تخریب سرزمین کمتری داشته باشیم، برنامههای توسعهای مبتنی بر مرزهای حفاظت از منابع آب و خاک داشته باشیم، انتشار گازهای گلخانهای نیز کاهش خواهد یافت.
وی درباره سازگاری با تغییراقلیم بیان کرد: عمده تلاش ما در سازمان ارائه برنامههای نوآورانه در حوزه سازگاری این است که چه اقداماتی انجام دهیم تا با تنشهای حاصل تغییر اقلیم و از پیامدهای آنکه در رویشگاهها و بخشهای مختلف کره زمین به ویژه سواحل و کوهستان ها اتفاق میافتد، مقابله کنیم.
نوری تاکید کرد: مشارکت عمومی، آموزش دست اندرکاران، ارتقای آگاهی ذینفعان و ساکنان حوزههای آبخیز کمک میکند به اینکه مسولیت بیشتری نسبت حوزههای آب، خاک و سرزمین داشته باشم و کمتر به سراغ رویکردهای تخریب سرزمین مانند فرسایش خاک، رسوب و سیل برویم و همین امر کمک میکند که دی اکسید کربن کمتری از خاک و پوشش گیاهی وارد جو زمین شود.