حالا اگر سرخ‌پوشان در روز پایانی موفق به شکست هوادار شوند و همزمان سپاهان هم استقلال را نبرد، شاگردان اسماعیل کارتال به مقام دوم صعود می‌کنند و می‌توانند در پلی‌آف فصل بعد لیگ نخبگان آسیا حاضر باشند. کنار هم قرار دادن این گزاره‌ها یعنی آنکه پرسپولیس باید از فعل‌وانفعالات این هفته راضی باشد، اما حقیقت آن است که کیفیت کار سرخ‌پوشان در خرم‌آباد اصلا قابل قبول نبود و به تردیدها در مورد عملکرد این مربی دامن زد.
سینوس اسماعیل
سرمربی ترکیه‌ای پرسپولیس همچنان بین بسیاری از هواداران این تیم چهره محبوبی است. او برای فصل بعد هم با قرمزها قرارداد دارد و آنها امیدوارند کسی که در یک فصل در سوپرلیگ ترکیه با فنرباغچه ۹۹ امتیاز به دست آورد، بتواند معمار دوران جدید پرسپولیس باشد. در مقطعی از این فصل هم امیدواری‌های زیادی نسبت به کارتال وجود داشت؛ از جمله زمانی که در روزهای پایانی سال خورشیدی گذشته، پرسپولیس حسابی روی فرم آمده بود، فوتبال خوبی بازی می‌کرد و حتی دربی را هم برد. با این حال در سال جدید واقعا اثری از آن پرسپولیس وجود نداشته. این طرف سال پرسپولیس ۶ بازی انجام داده که منصفانه باید گفت فقط در یکی از آنها عملکرد خوبی داشته؛ مقابل مس در رفسنجان که البته نباید از یاد برد همین تیم هم حسابی غرق در بحران است و فاصله‌ای تا سقوط به دسته پایین‌تر نداشت. پیروزی پنج‌شنبه اخیر پرسپولیس برابر خیبر هم در حالی رقم خورد که قرمزها واقعا نمایش چشمگیری نداشتند. آنها همان ابتدا روی نقطه ضعف همیشگی‌شان یعنی ضربات شروع مجدد یک گل خوردند، سپس در حالی که برتری محسوسی نسبت به حریف نداشتند، گل مساوی را زدند و بعد در آخرین دقایق، وقتی همه آماده مساوی شدن بازی بودند و همین نتیجه هم عادلانه به نظر می‌رسید، سرخ‌پوشان صرفا روی نبوغ و مهارت اوستون اورونوف به گل برتری دست یافتند. می‌فهمیم که باید به کارتال زمان داد و نیز او ابزار لازم را هم در اختیار ندارد. با این حال انتظار گزافی نبود که بعد از سه ماه کار، امروز پرسپولیس شاداب‌تری را در زمین ببینیم.
سوالات پرشمار
پرسپولیس کارتال، از جهات زیادی سوال‌برانگیز است. اینکه بعد از این همه وقت چرا مشکل خط دفاعی تیم روی ضربات ایستگاهی حل نمی‌شود، واقعا عجیب به نظر می‌رسد و به هر حال یک نمره منفی برای کادرفنی به شمار می‌آید. سردرگمی اسماعیل و شرکا در مورد بازیکنان خط میانی هم یک داستان دیگر است. در مقطعی شاهد حضور فیکس محمد خدابنده‌لو در ترکیب بودیم، اما این اواخر ورق علیه این بازیکن برگشته و به دلایل نامشخص، از او کمتر استفاده می‌شود. علیرضا عنایت‌زاده جوان هم در دو، سه مسابقه فیکس شد و خوب هم بازی کرد، اما بعد از شکست برابر سپاهان به نیمکت چسبیده؛ آیا واقعا فقط او مقصر آن باخت بود؟ الان میلاد سرلک در زمین کارآیی خیلی بیشتری دارد؟ کارتال همچنین به شکل چشمگیری در حال بازی گرفتن از یعقوب براجعه در دو پست است؛ این اعتماد به جوانان کاملا قابل تقدیر به نظر می‌رسد، اما آیا عملکرد براجعه در این مدت طوری بوده که بتوان او را سرمایه‌ای برای آینده باشگاه دانست؟ با وجود اینها و سوالات بیشتر، در نهایت با توجه به باقی بودن قرارداد کارتال با پرسپولیس، باید امیدوار بود او با خریدهای مناسب و مورد علاقه‌اش در تابستان، برای فصل بعد تیم بهتری بسازد، چون نسخه فعلی پرسپولیس بدون تعارف چندان رضایت‌بخش نیست.
