آن‌چه در ادامه می‌خوانید حاصل گفت‌وگوی محمدحسن خدایی، منتقد تئاتر با سعید چنگیزیان، میلاد شجره و مهام میقانی است که در کافه‌خبر خبرگزاری خبرآنلاین برگزار شد.
شما به نگاه رمانتیک من به طبقه‌ی فرودست اشاره کردید. باید بگویم کاملا با این حرف مخالفم. اجرای ما به شدت اکسپرسیونیستی است. من در متن سه حوزه را دنبال کرده‌ام؛ یکی داستانی ظاهرا جنایی و فریبکارانه. داستانی که به ما تشر می‌زند و می‌پرسد: واقعا خیال کرده بودید یک گروه تئاتری دست به دزدی می‌زند؟! چنان‌چه در پایان جلوه دیگری به جای آن ظاهر جنایی می‌بینیم. حوزه‌ی دوم اندیشیدن هنر به خود است و این که «مبانی تاریکی» اجرایی است درباره اجرا. حوزه سوم نقدی سیاسی- اجتماعی است به وضعیت موجود. نقد گزاره‌ای آشنا؛ این که کار کردن نیست که در کشور ما ایجاد ارزش افزوده می‌کند. یعنی ثروت در ایران، با کار به دست نمی‌آید. این یعنی به یک بیماری عظیم اقتصادی دچار شده‌ایم. یک بیماری عظیم که نه می‌توان به سادگی در موردش حرف زد و نه به سادگی حل می‌شود. به نظر من اجرای ما در حوزه دراماتیک در مورد این سه حوزه صحبت می‌کند.
فراموش نکنید اجرای ما در بستری موحش شکل گرفت. جنگ تمرین‌مان را متوقف کرد و من همان زمان قرار بود صحنه‌ای را کم‌وزیاد کنم اما هر شب که با میلاد صحبت می‌کردیم از هنوز انجام نشدنش می‌گفتم. شکل‌گیری اجرا در این بستر موجب می‌شود من آن را بیش از هر چیز اکسپرسپونیستی بدانم. ضمن این که اتفاقا در بسترهای موحش نمی‌توان رمانتیک بود.
می‌خواهم با ذکر مثالی یکی از ضررهای پلتفرم را توضیح دهم. من پیش از شروع پخش «زخم‌کاری» صفحه اینستاگرامم را بستم. چراکه حوصله شلوغی و سوال و جواب را نداشتم. می‌دانید چه اتفاقی افتاد؟ «زخم‌کاری» سال ۱۳۹۷ پخش شد و من تا زمان تولید سریال «جزر و مد»، یعنی ۷ سال بعد یک تماس هم از پلتفرم نداشتم. چرا؟ چون آن‌چه برای پلتفرم اهمیت دارد فالوئر است. چون فالوئرهای منِ نوعی هستند که برای دیدن سریالِ من از پلتفرم، هزینه اشتراک پرداخت می‌کنند. من نمی‌توانستم این انتظار را برآورده کنم. چون خبری از من منتشر نمی‌شد. خبر کجا می‌توانست منتشر شود؟ در اینستاگرام. جایی که می‌توانی به شکل روزانه با انتشار پست و استوری دیده شوی. کاری که پلتفرم انجام می‌دهد این است. پلتفرم می‌گوید محتوای اثر مهم نیست، دیده شدن تو مهم است. دیده شدنی که باعث شود فروش من بیشتر شود. ضربانی ضدِ ریتمِ خلق هنر. من با این طرز تفکر همیشه مخالف بوده‌ام و هنوز هم مخالفم. وارد متن و محتوا و کیفت آثار پلتفرم نمی‌شوم چون عمده مسئله‌شان به نظر من، مشکل فیلمنامه است. ضمن این که من هیچ‌وقت دلم نمی‌خواسته به شهرت برسم و ترسی هم از به شهرت نرسیدن ندارم.
