
کانون این شایعه و نیز صحت و سقم آن چندان مشخص نیست، اما با توجه به شناخت کلی که از شخصیت قلعهنویی وجود دارد، قبول اینکه او شخصا از این منصب استعفا بدهد بسیار دشوار است. امیر پس از آنکه یک دوره کوتاه در سال ۲۰۰۷ هدایت تیم ملی را بر عهده داشت و به زعم خودش ناعادلانه اخراج شد، ۱۷ سال تمام از زمین و زمان انتقاد کرد تا دوباره به این نیمکت دست یافت.
بنابراین پذیرفتن احتمال استعفای او بسیار دشوار است، حتی اگر شکست برابر قطر و حجم بالای انتقادات، این مربی را در تنگنا قرار داده باشد. به هر حال اما نباید از نظر دور داشت که با این فضای تند انتقادی، شاید در نهایت فدراسیون ناچار شود به جای قلعهنویی یک مربی خارجی بیاورد. به این بهانه بد ندیدیم مروری بر سرگذشت تیم ملی در ادوار مختلف جامجهانی داشته باشیم؛ اینکه با کدام مربی صعود کردیم و با کدام مربی در تورنمنت حضور یافتیم.
۱۹۷۸؛ حشمت مهاجرانی
این بیگمان ارزشمندترین صعود تاریخ تیم ملی به جامهای جهانی بود، چرا که آن زمان تنها ۱۶ تیم در مرحله نهایی مسابقات حاضر میشدند و از کل آسیا و اقیانوسیه فقط یک تیم راهی جامجهانی میشد. تیم ملی ایران با حشمت مهاجرانی بدون شکست صاحب این سهمیه شد و با خود حشمت خان هم در مرحله نهایی حضور یافت، هرچند در نهایت با دو شکست و یک تساوی در رتبه آخر گروه قرار گرفتیم.
۱۹۹۸؛ ویرا- جلال طالبی
پرفراز و فرودترین و دراماتیکترین انتخابی تاریخ جامجهانی برای تیم ملی ایران مربوط به همین دوره بود. ما بازیها را با محمد مایلیکهن شروع کردیم و همهچیز داشت خوب پیش میرفت، تا اینکه شکست غیرمنتظره برابر قطر، راه تیم ملی را به مسیر پیچیده پلیآف کشاند. از آنجا والدیر ویرا کنار تیم قرار گرفت و نهایتا در آن بازی فراموشنشدنی مقابل استرالیا، جواز حضور در مرحله نهایی جامجهانی را به دست آوردیم. برای خود مسابقات اما، فدراسیون ویرا را برداشت و جلال طالبی را جایگزین کرد. تیم ملی با وجود برتری شیرین مقابل آمریکا، در نهایت با ۳ امتیاز از ۳ بازی موفق به صعود از مرحله گروهی نشد.
۲۰۰۶؛ برانکو
بعد از یک دوره ناکامی در صعود به مرحله نهایی جامجهانی ۲۰۰۲، سال ۲۰۰۶ تیم ملی با برانکو ایوانکوویچ صعودی آسان به بازیهای آلمان داشت. با این حال از لحظه پایان مسابقات انتخابی، این فرضیه مطرح شد که فدراسیون باید برانکو را بردارد و مربی بزرگتری بیاورد. این فضا تا پای هواپیما و لحظه اعزام تیم هم ادامه داشت و تنها ثمرهاش، شکستن اقتدار مربی کروات بود. در نهایت تیم پرستاره و البته مملو از حاشیه ایران در جامجهانی راه به جایی نبرد و با یک امتیاز از ۳ بازی از گردونه مسابقات اوت شد.
۲۰۱۴ و ۲۰۱۸؛ کیروش
در دو دوره پیاپی بعدی، کارلوس کیروش تیم ملی را به مرحله نهایی جامجهانی رساند و خودش هم در برزیل و روسیه روی نیمکت این تیم نشست. سال ۲۰۱۴ صعودی سخت و دراماتیک به جامجهانی داشتیم و نمایشمان برابر آرژانتین، تحسین جهانیان را به دنبال آورد، اما نهایتا با یک امتیاز از سه بازی اوت شدیم. سال ۲۰۱۸ هم اگرچه مراکش را با گل به خودی لحظه آخری بازیکن حریف شکست دادیم، اما با قبول شکست مقابل اسپانیا و مساوی با پرتغال بار دیگر از صعود به مراحل حذفی باز ماندیم.
۲۰۲۲؛ اسکوچیچ- کیروش
یکی از ناعادلانهترین اتفاقات تاریخ فوتبال ایران اینجا رخ داد. در حالی که دراگان اسکوچیچ با دستمزد کم و شرایط سخت هدایت تیم ملی را پذیرفت و ایران را مثل آب خوردن به مرحله نهایی جامجهانی ۲۰۲۲ رساند، برخی توطئهها و کجسلیقگیها موجب شد این مربی در آستانه جامجهانی برکنار شود و کارلوس کیروش جای او را بگیرد. مربی پرتغالی اما در حذف از مرحله گروهی جامجهانی هتتریک کرد. تیم او با وجود برتری برابر ولز، به خاطر دو شکست مقابل انگلستان و آمریکا از دور مسابقات کنار رفت.
۲۰۲۶؛ امیر قلعهنویی
۴۸ تیمی شدن جامجهانی بهطور کامل فرمت و شکل برگزاری مسابقات انتخابی را تحت تاثیر قرار داد و کار به جایی رسید که اردن و ازبکستان هم بهطور مستقیم راهی مرحله نهایی شدند! بنابراین صعود ایران به این بازیها واقعا هیچ دستاورد بزرگی محسوب نمیشود، مخصوصا که گروهمان هم راحت بود. حالا هم طبیعی است که نظرات متفاوتی در مورد ادامه همکاری ایران با قلعهنویی یا انتخاب یک مربی دیگر به جای او وجود داشته باشد، مخصوصا که یک سال فاصله تا شروع این رقابتها در بین است. باید دید امیر به سومین مربی تاریخ تیم ملی تبدیل میشود که ایران را به جامجهانی برد و خودش از حضور در این رقابتها جا ماند یا نه.