به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، چین با سرعت فزاینده‌ای در حال توسعه نصب نیروگاه‌های خورشیدی در طول بزرگراه‌های خود است تا با استفاده از شیب‌ها، تونل‌ها و ایستگاه‌های خدماتی، برق تجدیدپذیر تولید کند و انتشار گازهای گلخانه‌ای بخش حمل‌ونقل خود را کاهش دهد. در استان شاندونگ، بزرگراه جینان-ویفانگ با سیستم خورشیدی ۶۸ مگاواتی که سالانه ۶۸ گیگاوات‌ساعت برق تولید می‌کند، بیش از چهار برابر میزان مصرف برق مسیر را تأمین می‌کند و به‌عنوان نخستین مسیر کربن‌صفر چین معرفی شده است.
گسترش پروژه‌های انرژی خورشیدی بزرگراهی به سقف ایستگاه‌های خدماتی محدود نمانده و شیب‌ها، میانه جاده و ورودی تونل‌ها را نیز در بر گرفته است. تا پایان سال ۲۰۲۴، ظرفیت نصب‌شده به ۱.۷ گیگاوات رسید که ۷۶ درصد از برق تجدیدپذیر بخش حمل‌ونقل را تشکیل می‌دهد و ۱۷ استان برای توسعه مناطق خدماتی نزدیک به کربن‌صفر آغاز به کار کرده‌اند.
برآوردهای آکادمی علوم حمل‌ونقل چین نشان می‌دهد ظرفیت بالقوه نیروگاه‌های خورشیدی در طول جاده‌ها به ۹۴۳.۷ گیگاوات می‌رسد که بیش از ۶۰ درصد آن می‌تواند روی بزرگراه‌ها نصب شود و در صورت بهره‌برداری کامل، بیش از سه‌برابر برق مصرفی سالانه شبکه بزرگراه‌های کشور تولید خواهد شد. تاکنون ۶۶۸ مگاوات سیستم خورشیدی نصب کرده است و قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۵ این ظرفیت را به بیش از ۱ گیگاوات برساند؛ این امر موجب می‌شود خودکفایی در تأمین برق سبز در بزرگراه‌های استان شاندونگ به ۴۰ درصد برسد. یکی از شرکت‌های انرژی چینی اعلام کرد که راه‌حل جامعی ارائه داده که شامل شیب‌ها، ایستگاه‌های خدماتی و تونل‌هاست و به‌عنوان الگویی برای گسترش این طرح در سراسر چین محسوب می‌شود.
استان‌های دیگر این کشور نیز در این زمینه فعال هستند؛ در سال ۲۰۲۴ استان هونان ۸.۲ مگاوات به ظرفیت خود افزود، شانشی هدف‌گذاری کرده که تا سال ۲۰۲۵ به ظرفیت ۲۷۸.۷ مگاوات برسد و گروه سرمایه‌گذاری حمل‌ونقل استان هنان پروژه‌ای تحت عنوان «۱۰۰-۱۰۰۰-۱۰۰۰۰» راه‌اندازی کرده که هدف آن دستیابی به ظرفیت گیگاواتی در پنج سال آینده است. این طرح‌ها با چالش‌های فنی و مقرراتی روبه‌رو هستند؛ فرآیندهای اداری پیچیده و محدودیت‌های مربوط به اپراتورهای بزرگراه موجب کندی پیشرفت بعضی از پروژه‌ها شده است.
نصب پنل‌های خورشیدی روی شیب‌ها به‌طور معمول تحت‌عنوان زمین‌های حمل‌ونقلی شناخته می‌شود که نیازمند تصویب‌های متعدد است. علاوه‌بر این، شرایط سخت محیطی در بزرگراه‌ها سبب کاهش کارایی پنل‌ها به میزان ۲ تا ۳ درصد در سال می‌شود و پس از پنج سال کارایی ممکن است به ۸۵ درصد برسد. بازرسی‌های جاده‌های کوهستانی نیاز به گشت‌های دستی دارد که هزینه نگهداری را تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد و اتصال به شبکه‌های روستایی به‌دلیل کندی توسعه ایستگاه‌های برق دچار محدودیت است.
با این وجود، مقامات دولتی چین در حال رفع بعضی از این محدودیت‌ها هستند. استان شاندونگ یارانه‌ای به مبلغ ۰.۱ یوان به ازای هر کیلووات‌ساعت برای پروژه‌های خورشیدی بزرگراهی با هدف صفرکربن ارائه می‌دهد؛ استان شانگهای جوایزی تا سقف ۲ میلیون یوان برای نصب‌های واجد شرایط در نظر گرفته است و استان شانشی نیز روند تصویب دسته‌ای پرونده‌ها را پذیرفته که موجب کاهش زمان‌های تأیید به نصف می‌شود.
کارشناسان معتقدند که رشد انرژی خورشیدی بزرگراه‌ها از حالت سیاست‌گذاری محض به‌سمت بازارمحور در حال تغییر است و توسعه آینده بر ماژول‌های انعطاف‌پذیر، ادغام انرژی خودرو و جاده و مدل‌های کسب‌وکاری مبتنی‌بر نیروگاه‌های مجازی و اعتبارات کربنی متمرکز خواهد بود. با پیشرفت فناوری و نوآوری در مدل‌های کسب‌وکار، انرژی خورشیدی در بزرگراه‌ها سهم استراتژیکی در کاهش کربن و امنیت انرژی بخش حمل‌ونقل ایفا خواهد کرد.
پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که نصب سالانه سیستم‌های خورشیدی بزرگراهی در چین ظرف پنج سال آینده می‌تواند از ۲۰ گیگاوات فراتر رود و بزرگ‌ترین بازار خورشیدی متصل به حمل‌ونقل را در جهان ایجاد کند.
