بازیگر نمایش «صفر به توان صفر» با ایلنا مطرح کرد؛
«تئاتر خوب» باید مانند «موسیقی» گیرا باشد/ ورود به فضای سینما و تئاتر در همه زمان‌ها سخت بوده است
بازیگر نمایش «صفر به توان صفر» گفت: یک تئاتر خوب در اولین وهله باید مانند یک قطعه موسیقی گیرا باشد و اتمسفر و فضاسازی خوبی داشته باشد؛ داستانگو و روایتگر باشد و در تمام عناصر روایی به مانند میزانسن و صحنه و موسیقی چشم نواز عمل کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «صفر به توان صفر» به نویسندگی امیر کتول و حمیدرضا کتول و کارگردانی حمیدرضا کتول تا ۲۴ اسفندماه، هرشب راس ساعت ۱۹ در خانه هنر دیوار روی صحنه خواهد رفت.
شهریار محمدی، حمیدرضا کتول، امیر کتول، مریم کبیریان، میرا امیرنسب، بهناز سعیدی، کاوه میرزایی و ابوالفضل گرمابی دیگر بازیگران این اثر هستند.
از دیگر عوامل این اثر می‌توان به محمد حصاری (صدا پیشه)، سارینا شاد (طراح حرکت)، تکتم تولایی (دستیار کارگردان)، سروش گلشنی (آهنگساز)، لوریمر کوک تپه (گریمور) الهه عبدالملکی (طراح لباس)، اشاره کرد.
در خلاصه این اثر آمده است: جان بالتیمور به دنبال گنجی افسانه ای به سیاره بلاسوم می‌رود... اما آیا افسانه‌ها حقیقت دارند؟
مریم کبیریان یکی از بازیگران نمایش «صفر به توان صفر» درباره حضورش در این اثر با ایلنا گفتگو کرد.
کبیریان در ابتدای صحبت‌هایش در رابطه با نمایش «صفر به توان صفر»، گفت: فضای نمایشنامه برای من به شدت جذاب است؛ داستان در فضای سوررئال تعریف می‌شود و جهان و منطق‌های خاص خودش را دارد، به همین خاطر تمرینات زیادی را می‌طلبید. نقش من در این نمایشنامه ریشه جنگل است.
او در بخشی از صحبت‌هایش در رابطه با تفاوت ورود جوانان به عرصه سینما و تئاتر عنوان کرد: تقریبا امروزه و گذشته تفاوت‌های چندانی ندارند؛ به شخصه معتقدم در گذشته تعداد کم اجراها و تولیدات سینمایی و تعداد اندک سالن‌های نمایشی و سینمایی با سختی اقتصادی و تعداد بالای متقاضیان و افزایش کلاس‌های بازیگری و سایر حرفه‌های سینمایی در شرایط امروز برابری می‌کند. ورود به این فضا در همه زمان‌ها سخت بوده است.
این هنرمند سینما و تئاتر در پاسخ به سوالی مبنی بر فضای رقابت موجود میان هنرمندان تئاتر و هنرمندان شناخته شده، بیان کرد: قطعاً به دلیل سال‌های بسیار فعالیت‌شان و سوادشان در این حوزه و همچنین تجربه بالا که به زعم من یکی از بزرگترین ابزارهایی است که یک بازیگر یا هر فردی که در حوزه هنر فعالیت می‌کند آن را فرا می‌گیرد. اما لذت بخش بودن و کسب تجربه‌های جدید و چالش‌های پیش رو در این فضا به ترسش می‌ارزد.
او ادامه داد: یک تئاتر خوب در اولین وهله باید مانند یک قطعه موسیقی گیرا باشد و اتمسفر و فضاسازی خوبی داشته باشد؛ داستانگو و روایتگر باشد و در تمام عناصر روایی به مانند میزانسن و صحنه و موسیقی چشم نواز عمل کند. بر این باورم اگر تئاتری این موارد را رعایت کند مخاطب، تماشاگر مضمون، دغدغه مندی و نتیجه گیری متن و اجرا را خودش برداشت می‌کند.
بازیگر نمایش «صفر به توان صفر» عنوان کرد: نظرات مثبت و یا منفی محترمانه قطعاً باعث بهتر شدن عملکرد می‌شوند و به همین دلیل بسیار مهم‌اند، اما گاهاً اهمیت بسیار زیاد به نظرات به ماهیت کار آسیب میزند و باعث می‌شود تا روح و شخصیت مستقل اثر هنری زیر سوال رود. مطمئنا هر پروژه‌ای سختی‌ها و چالش‌های خودش را دارد اما تمام سختی‌ها به وسیله همدلی و همراهی گروه آسان می‌شود و این پروسه را لذت بخش می‌کند.
مریم کبیریان در پایان تاکید کرد: ۹ ماه تمرین زمان کمی نیست و ما در کاراکترهایمان زیست کرده‌ایم و کامل به ویژگی‌ها و خصوصیات کاراکترهایمان مسلط هستیم. امیدوارم که تماشای تئاتر و تماشای یک اجرای خوب همیشه پای ثابت سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی باشد و با افزایش مخاطبان کیفیت و فضای کار در این هنر رشد کند.
عکس از رضا جاویدی
