طرفداری | گری نویل، مدافع و کاپیتان پیشین شیاطین سرخ، پس از تساوی پرهیجان ۴-۴ منچستریونایتد مقابل بورنموث در اولدترافورد، با لحنی صریح و تحسینآمیز از تأثیر روبن آموریم بر احیای شور و هیجان در بازی یونایتد سخن گفت و حتی سرمربی پرتغالی را شایسته مقایسه با سر الکس فرگوسن دانست.
گری نویل که این مسابقه را از جایگاه مفسر دنبال میکرد، نمایش یونایتد را دیدنی و خیرهکننده توصیف کرد و آن را نقطه مقابل بازیهای بیروح اخیر برابر اورتون و وستهم دانست. نویل در پادکست خود در اسکای اسپورتس گفت:
یک نمایش خیرهکننده بود. من پس از بازیهای اورتون و وستهم، واقعاً به دلیل ماهیت عملکرد تیم انتقاد کرده بودم؛ به نظرم آن بازیها بسیار خستهکننده بودند. این بازی کاملاً نقطه مقابل آن دیدارها بود. من تا ابد میتوانم با چنین عملکرد و استانداردی کنار بیایم، زیرا آنها با نیتی واقعی بازی کردند، توپ را رو به جلو فرستادند و همیشه با حداکثر سرعت حرکت کردند. وقتی یونایتد ۳-۲ عقب افتاد، روبن آموریم به آرایش ۲-۴-۴ روی آورد و کار درستی انجام داد. سیستم را فراموش کنید؛ او تصمیم درستی گرفت. بازیکنان مناسبی در زمین داشت و آنها تهدیدی بسیار جدی بودند.
او ادامه داد:
شاید گویاترین نکته، جو ورزشگاه در سوت پایان بود. اگرچه ناامیدی هنوز احساس میشد، اما دیگر خبری از سوتهای اعتراضآمیزی که در هفتههای قبل در اولدترافورد شنیده میشد، نبود. در عوض، بسیاری از هواداران ماندند تا تیم را تشویق کنند و تلاشی را که برای ارائه شور و هیجان انجام شده بود، ارج بگذارند.
نویل همچنین اظهار داشت:
نیمه دوم یک آشوب مطلق بود. پس از بازیهای وستهم و اورتون سوتهای اعتراضی بلندی شنیده شد، اما در پایان این بازی، سوت اعتراضی وجود نداشت. ناامیدی بود، اما همانطور که دیدیم، بسیاری از هواداران در ورزشگاه ماندند تا تیم را تشویق کنند، چون میتوانند با این نوع بازی کنار بیایند. اگر بچهای هستید که برای تماشای یونایتد آمدهاید ــ دو دختر من هم امشب آمده بودند ــ با هیجان به خانه برمیگردید. شاید از نبردن یونایتد خوشحال نباشند، اما یک بازی فوقالعاده فوتبال دیدهاند و این همان چیزی است که برایش به اولدترافورد میآیید.
او در پایان گفت:
شما برای شور و هیجان میآیید. البته برای دیدن پیروزی تیمتان هم میآیید و من کاملاً درک میکنم که باید بروید و بازیها، جامها و عناوین را کسب کنید و شاید گفته شود این نتیجه در حد انتظارات نیست، اما به نظر من، ایجاد هیجان، بهبود عملکرد و اصلاح سبک بازی در این باشگاه فوتبال بسیار حیاتی است. من از آنچه امشب از این تیم دیدم، لذت بردم.
دیدار دوشنبه شب در اولدترافورد، شبی متفاوت برای هواداران یونایتد رقم زد؛ مسابقهای که برای دقایق طولانی، یادآور هویت تهاجمی و بیپروای سالهای طلایی این باشگاه بود. شاگردان آموریم بازی را توفانی آغاز کردند، گل نخست را به ثمر رساندند و با حملات متوالی، بورنموث را تحت فشار شدید قرار دادند. یونایتد تا پایان نیمه نخست ۱۷ شوت به سمت دروازه حریف زد؛ آماری که بالاترین تعداد شوت ثبتشده توسط یک تیم لیگ برتری در نیمه اول این فصل به شمار میرفت، هرچند میزبان تنها با یک گل برتری راهی رختکن شد.
نیمه دوم به یک نمایش پرآشوب و نفسگیر تبدیل شد. یونایتد که در مقطعی عقب افتاده بود، بار دیگر به بازی بازگشت و حتی در دقایق پایانی با نتیجه ۴-۳ پیش افتاد، اما بورنموث درست پیش از سوت پایان گل تساوی را به ثمر رساند. در وقتهای تلفشده، تیم میهمان تا آستانه تکمیل کامبکی رؤیایی پیش رفت، اما واکنشهای پیاپی سنگربان یونایتد، سن لامنس، مقابل ضربات دیوید بروکس، مانع از شکست میزبان شد.
