طرفداری | گری نویل می‌گوید عملکرد منچستریونایتد در شکست ۱-۰ مقابل اورتون ۱۰ نفره «بوی سهل‌انگاری» می‌داد.
به گزارش اسکای اسپورتس، یونایتد در پایان مسابقه با سوت‌های اعتراضی هواداران روبه‌رو شد؛ جایی که اورتون با گل نیمهٔ نخست کیرنان دوزبری هال، تبدیل به نخستین تیم در دوران لیگ برتر شد که با یک بازیکن اخراجی، در اولدترافورد پیروز می‌شود.
نویل می‌گوید یونایتد، که در صورت پیروزی با اختلاف سه گل می‌توانست چهارم شود اما در رتبهٔ دهم باقی ماند، «اصلاً در حد انتظار نبود».
او در پادکست اختصاصی خود گفت:
انگار در ذهن‌شان تصور کرده بودند که در مسیر کسب سهمیهٔ لیگ قهرمانان هستند و شاید قبل از بازی هم همین را فکر می‌کردند. این بازی واقعاً بوی سهل‌انگاری می‌داد. از همان ابتدا در جریان بازی نبودند. این یک شکست بد برای یونایتد است. در چند هفتهٔ اخیر خیلی بهتر بودند. این نتیجه احتمالاً ما را تا بازی خارج از خانه مقابل برنتفورد عقب می‌برد.
نمی‌توان از آن روحیهٔ جنگندگی که در بعضی بازی‌ها نشان دادند، به این نمایش رسید. این باعث فرسایش اعتماد می‌شود و همچنین باعث می‌شود «باور» در تیم از میان برود. ما تلاش می‌کنیم به مربی اعتماد کنیم، تلاش می‌کنیم به تیم اعتماد کنیم.
هواداران در پایان به طور جمعی آن‌ها را هو کردند و حق هم داشتند. این یک نمایش واقعاً ضعیف بود. مثل این است که دو-سه قدم جلو بروی و همه احساس بهتری پیدا کنند، اما ناگهان دوباره برگردی به نقطهٔ شروع. باختن ممکن است، اما نه به این شکل. این اصلاً قابل قبول نیست.
یونایتد به دلیل مصدومیت خریدهای تابستانی خود، ماتئوس کونیا و بنیامین ششکو، آن‌ها را برابر اورتون در اختیار نداشت و آموریم مجبور شد از جاشوا زیرکزی استفاده کند؛ مهاجمی که برای نخستین‌بار از آوریل گذشته، در ترکیب اصلی قرار گرفته بود. اما نویل این موضوع را هم به عنوان دلیل نپذیرفت و افزود:
(مصدومیت ششکو و کونیا) را فراموش کنید؛ هیچ بهانه‌ای وجود ندارد. حتی یک‌ذره هم این را نمی‌پذیرم. اورتون در هر دو حالت، هم با ۱۱ نفر و هم با ۱۰ نفر، آن‌ها را زیر سایهٔ خود گرفت؛ نه فقط با کیفیتش، بلکه با جنگندگی و روحیهٔ خود.
نویل که در جریان گزارشِ بازی در شبکهٔ اسکای اسپورتس به عنوان کارشناس حضور داشت، از ورود دیوگو دالو به جای پاتریک دورگو انتقاد کرد و همچنین شدت انتقادش نسبت به لوک شاو بسیار تند بود.
باید فوریت داشت و زمین را تا جای ممکن بزرگ کرد. باید با هر تعداد که می‌شود، جلو رفت. شاو، لنی یورو و ماتیاس دلیخت پشت توپ هستند. شاو بیشتر جلو می‌رود، اما به آرامی در حال قدم زدن است. او ۲۰ دقیقه است که اعصابم را به هم ریخته. نگاه کنید، برای خودش آهسته قدم می‌زند؛ این‌طور که نمی‌شود. او باید هر بار با تمام توان جلو بدود.
یورو را کمی بیشتر درک می‌کنم اما شاو؟ این اتلاف وقت است. برایم مهم نیست. اتلاف وقت است. او نمی‌تواند هیچ‌کس را فریب نمی‌دهد. من چنین چیزی را نمی‌پذیرم. روبن آموریم باید پاسخگو باشد. آوردن دالو جلوتر از شاو؟ واقعاً نمی‌فهمم. چرا پنج نفر در عقب زمین داری؟ آن‌ها هنوز نه توپ اول را می‌برند، نه توپ‌های دوم را. شرم‌آور است.
کاری که باید بکنند، گردش توپ سریع، ریتم بالا، پاس‌کاری عرضی، رفتن به مناطق کناری زمین، ارسال توپ، بردن نفرات به خط حمله و تداوم حملات است. یونایتد خیلی کُند است. هیچ حضوری در محوطهٔ جریمه حس نمی‌شود.
