طرفداری | لیگ برتر انگلیس میتواند به سادگی برای حتی بزرگترین نامها به «سرزمین رؤیاهای سوخته» تبدیل شود. در برابر هر داستان موفقیت، جایی دیگر روایت ناکامی و سرخوردگی وجود دارد.
در ادامه، تیمی از بازیکنان با استعداد را میبینید که تا اینجای فصل نتوانستهاند انتظارات را برآورده کنند و کمتر از حد انتظار ظاهر شدهاند.
الکساندر ایساک، مهاجم، لیورپول
شاید گنجاندن نام بازیکنی که در حال ریکاوری از شکستگی پا است، کمی سختگیرانه به نظر برسد؛ مصدومیتی که او در دیدار مقابل تاتنهام در تاریخ ۲۰ دسامبر دچارش شد. اما واقعیت این است که ایساک (که پس از اعتصاب در نیوکاسل و انتقال دیرهنگام ۱۲۵ میلیون پوندی به آنفیلد، از نظر ریتم و آمادگی بدنی عقب بود) حتی پیش از مصدومیت نیز اغلب سایهای از خودِ واقعیاش به نظر میرسید.
به طرز طعنهآمیزی، گل تماشایی او مقابل اسپرز تنها کسری از ثانیه پیش از تکل میکی فن ده فن به ثمر رسید؛ تکلی که او را حداقل تا ماه مارس از میادین دور نگه میدارد. با این حال، با توجه به کیفیت بالای ایساک، هنوز هم ممکن است همهٔ اینها صرفاً شروعی ناهموار برای مسیری باشد که در نهایت به دوران درخشانی در آنفیلد ختم شود.
بنیامین ششکو، مهاجم، منچستریونایتد
این مهاجم اسلوونیایی در زمان ورود به اولدترافورد، به عنوان یک مهاجم تراز اول اروپایی شناخته میشد، اما تا اینجا نتوانسته در همان سطح ظاهر شود. دو گل در ۱۴ بازی پیش از کریسمس، آماری ناچیز محسوب میشود و با توجه به اینکه روبن آموریم در نقش شماره ۹ شناور، میسون مانت را در صورت آمادگی ترجیح میدهد، ششکو ممکن است برای دقایق بازی با مشکل مواجه شود.
آنتونی الانگا، وینگر، نیوکاسل یونایتد
الانگا با مبلغ ۵۵ میلیون پوند از ناتینگهام فارست به عنوان خریدی تحولساز در سمت راست خط حمله جذب شد، اما در تاینساید به کندی جا افتاده است. او با وجود سرعت خیرهکننده، فاقد خروجی نهایی مؤثر بوده و خیلی زود جایگاهش را در ترکیب اصلی از دست داد. اعتماد ادی هاو به جیکوب مورفی در پستهای کناری کاملاً مشهود است.
جیمی گیتنز، وینگر، چلسی
او لحظات خوبی داشته، اما با وجود انتقال ۵۲ میلیون پوندی، به نظر میرسد در سلسله مراتب وینگرهای استمفوردبریج جایگاه بالایی ندارد. این بازیکن سابق دورتموند، تنها چهار بار در لیگ برتر فیکس بازی کرده است. پدرو نتو، الخاندرو گارناچو و استوائو همگی جلوتر از او هستند. احتمالاً گیتنز به یکی-دو حضور درخشان به عنوان یار تعویضی نیاز دارد تا نظر انزو مارسکا را تغییر دهد.
تیرنو باری، مهاجم، اورتون
هواداران تافیها از تلاش بیوقفه و اشتیاق او برای موفقیت خوششان میآید، اما ثبت تنها یک گل تا اینجای فصل نشان میدهد که او هنوز همان شماره ۹ گلزنی نیست که اورتون مدتها به آن نیاز داشته؛ آن هم با وجود آمار ۱۱ گل در لالیگا با ویارئال در فصل گذشته. باری شایستگی شکوفایی را دارد، اما باید فرصتطلبتر عمل کند.
جیمز مکآتی، هافبک، ناتینگهام فارست
بازیکنی چشمنواز است، اما پس از انتقال ۳۰ میلیون پوندی از منچسترسیتی هنوز تأثیرگذاری چشمگیری در فارست نداشته است. با توجه به فرم خوب مورگان گیبس وایت به عنوان بازیساز اصلی تیم، به نظر میرسد جایی برای هر دو مهرهٔ خلاق در ترکیب ثابت وجود ندارد. با این حال، مکآتی استعداد بالایی دارد و زمان او فرا خواهد رسید.
میلوش کرکز، مدافع چپ، لیورپول
او با ۴۰ میلیون پوند به عنوان جانشین بلندمدت اندی رابرتسون جذب شد، اما نتوانسته فرمی را که در بورنموث او را محبوب کرده بود، تکرار کند. در فصل پرچالش لیورپول، مدتی به چهرهای منفی تبدیل شد و جایگاهش را به رابرتسون واگذار کرد. با بهبود نتایج لیورپول، دوباره به ترکیب بازگشته و مشتاق است ثابت کند شروع ضعیفش صرفاً مشکل تطبیق بوده است.
یورگن استراند لارسن، مهاجم، وولورهمپتون
فرم فاجعهبار او در فصل کابوسوار وولوز، ناامیدی بزرگی برای هواداران حاضر در مولینیو بوده است. مهاجمی که فصل گذشته ۱۴ گل لیگ برتری به ثمر رسانده بود، این فصل در ۱۵ بازی تنها یک گل زده است. از دست دادن پنالتی مقابل برنتفورد اوضاع را بدتر کرد و حتی زمزمههایی دربارهٔ تمایلش به جدایی شنیده میشود؛ آن هم در شرایطی که تیمش از ۱۸ بازی نخست فقط ۳ امتیاز کسب کرده است.
تایلر دیبلینگ، وینگر، اورتون
استعداد او فصل گذشته در ساوتهمپتونِ سقوط کرده به چشم آمد و همین مسئله انتقالش به مرسی ساید را رقم زد. اما این وینگر ۱۹ ساله تا اینجا نقشی حاشیهای در اورتون داشته است؛ آن هم در حالی که ایلیمان اندیای و جک گریلیش در کنارهها در فرم خوبی هستند و کیرنان دوزبری هال در نقش شماره ۱۰ میدرخشد. دیبلینگ تنها یک بار در لیگ برتر فیکس بازی کرده و حالا با توجه به حضور اندیای در جام ملتهای آفریقا، باید قدمی رو به جلو بردارد. زمان به سود اوست.
رایان آیت نوری، مدافع چپ، منچسترسیتی
به نظر میرسد او در نخستین فصل حضورش در سیتی، پس از انتقالی پرهزینه از وولوز، از چشم پپ گواردیولا افتاده است. مصدومیت مچ پا بیتأثیر نبوده، اما فرم درخشان نیکو اورایلی در دفاع چپ عملاً راه را بر او بسته است. آیت نوری باید امیدوار باشد که سرنوشتی شبیه کالوین فیلیپس، هافبک سابق سیتی، پیدا نکند و به چهرهای فراموش شده تبدیل نشود.
یورل هاتو، مدافع، چلسی
چلسی علاقهٔ زیادی به جذب بازیکنان جوانی دارد که در آینده ارزش نقل و انتقالاتی داشته باشند و هاتو دقیقاً در همین قالب میگنجد. او در ۱۶ سالگی برای آژاکس در لیگ کنفرانس اروپا بازی کرده بود و به عنوان استعدادی بزرگ شناخته میشد که توانایی بازی در دفاع میانی و چپ را دارد. با این حال، در استمفوردبریج تقریباً فرصت بازی به او نمیرسد و شاید یک جدایی قرضی در ماه ژانویه بهترین گزینه باشد؛ هرچند ممکن است مارسکا بخواهد او را به عنوان گزینه ذخیره دفاعی حفظ کند.
جیمز ترافورد، دروازهبان، منچسترسیتی
او تصور میکرد با امضای قرارداد با سیتی، به عنوان دروازهبان شماره یک به این تیم میآید و حتی سه بازی نخست فصل را هم انجام داد. اما در دسترس قرار گرفتن جانلوییجی دوناروما، دروازهبان تراز اول جهان و جذب او از پاری سن ژرمن، همه چیز را تغییر داد. حالا ترافورد اغلب هفتهها نیمکتنشین است؛ آن هم در فصلی که امیدوار بود جایگاهش در ترکیب انگلیس برای جام جهانی تابستان آینده را تثبیت کند.
ژاوی سیمونز، هافبک، تاتنهام
او با اعتباری بزرگ از لایپزیش آمد و میتوانست در غیاب جیمز مدیسونِ مصدوم، موتور محرک تاتنهام باشد. اما به جز درخششهای مقطعی مانند گل انفرادیاش مقابل برنتفورد، اغلب یا نتوانسته تأثیرگذار باشد و یا در لیگ برترِ فیزیکی، بیش از حد نحیف به نظر رسیده است.
