ایران آماده جنگ دیگری با اسرائیل می‌شود؟

مساله تقویت موشکی ایران تبدیل به بحث اصلی رسانه‌ها و تحلیل‌های نظامی این روز‌ها شده است. برخی رسانه‌ها مانند المانیتور نوشته‌اند که اسرائیل به این نتیجه رسیده که توان موشکی ایران آسیب ندیده و به همین دلیل، به دنبال کارزاری برای آغاز مجدد جنگ است. بر اساس ارزیابی رسانه‌های اسرائیلی، ایران در حال حاضر حدود دو هزار موشک بالستیک سنگین در اختیار دارد؛ رقمی که تقریبا با تعداد موشک‌های این کشور در آستانه آغاز جنگ ۱۲ روزه تفاوتی ندارد.

برخی رسانه‌های دیگر نیز نوشته‌اند که ایران آماده جنگ دیگری با اسرائیل می‌شود. بر اساس گزارش فوربس، تهران به این جمع بندی رسیده که یک جنگ هوایی دیگر با اسرائیل در آینده نزدیک اجتناب ناپذیر است و اکنون تمرکز خود را بر تولید انبوه موشک‌های بالستیک گذاشته است.

طبق مقاله جدید فوربس، ایران به این نتیجه رسیده است که در جنگ آتی نیز باید روی توان موشکی خود و قدرت آفندی اش حساب باز کند. بر اساس گزارش این پایگاه، ایران هم اکنون مشکلاتی در زمینه پدافندی دارد و هنوز نتوانسته توان پدافندی خود را بازسازی کند. به همین دلیل، همچنان بر این مساله تاکید دارد که روی توان آفندی اش تمرکز کند. ایران سعی دارد از طریق ایجاد هزینه برای اسرائیل، صهیونیست‌ها را مجاب به ترک جنگ کند، کما اینکه توان موشکی ایران در جنگ ۱۲ روزه و عبور موشک هایش از گنبد آهنین سبب شد، اسرائیل تصمیم به عقب نشینی بگیرد. به همین دلیل، تهران تلاش دارد سرمایه گذاری زیادی روی موشک‌های بالستیک خود کرده و شروع به تولید موشک‌های متعدد کند.

استراتژی پدافندی جدید ایران؛ نگاه ترکیبی به جای تقلیلی
با این حال، این تنها استراتژی ایران در جنگ احتمالی با رژیم صهیونیستی نیست. نیرو‌های مسلح در این روز‌ها خود را برای جنگ احتمالی دوم با اسرائیل آماده می‌کنند. بر خلاف گزارش فوربس، نیرو‌های مسلح ایران فقط روی توان آفندی ایران حساب باز نکرده‌اند. آنها می‌دانند که باید روی مسائل پدافندی نیز تمرکز کنند چرا که ضعف ایران در این زمینه در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه آسیب زیادی به کشور و توان ایران زد.

اما استراتژی ایران برای جنگ دوم تحمیلی و بازسازی توان پدافندی اش چیست؟ به نظر می‌رسد ایران بیش از خرید و تجهیز سامانه‌های پدافندی، به دنبال تغییر ساختار دفاعی و استراتژی خود است. ایران در حال ایجاد نوعی سیاست همگرایانه و ارتباطی است. تفکر جدید که تا حدی حاصل سبقۀ سرلشکر موسوی در زمینه‌های مختلف نظامی (اعم از آفندی و پدافندی) و بالاخصّ حضور بیش از ۹۶ ماهۀ او در جبهه‌های جنگ است، به نبرد به مثابۀ یک پدیدۀ چند وجهی و ترکیبی نگاه می‌کند.

البته پیش از هرچیز باید گفت که این نگاه محصول تجربۀ زیستۀ ایران در سال‌های دور و جنگ‌های متعددی است که در تاریخ خود داشته است. نبرد اشکانیان با رومی‌ها به ایرانیان ثابت کرد که باید از تمام تاکتیک‌ها و استراتژی‌ها و از تمام عوامل محیطی و انسانی برای شکست دشمن استفاده کنند. ایرانیان در نبرد حران، نوعی نبرد ترکیبی را علیه دشمن آغاز کردند. آنها با استفاده از محیط جغرافیایی بین‌النهرین، از شتر‌ها برای حمل تیر‌ها و آذوقه استفاده کرده، سواره نظام سبک سلاح و سبک زره را برای نبرد‌های چریکی و پارتیزنی برگزیدند و همزمان، از سواره‌نظام سلاح سنگین برای سرکوب قوای متلاشی و متفرق و هراسان دشمن استفاده نمودند.

این نبردِ ترکیبی در حران جواب داد و به پیروزی ارتش ایران منجر شد و سپس آرام آرام به استراتژی ارتش ایران بدل گردید. ارتش ایران اصل «ترکیب قوا و نیرو‌های مختلف و تغییر آنها بر اساس تغییر شرایط جغرافیایی و لجستیکی میدان نبرد» را مبنای کار خود قرار داده و تا عصر نادرشاه به انحاء گوناگون از آن بهره بردند.

این اصل که به صورت یک قانون نانوشته در روح ارتش و نیرو‌های مسلح ایران جریان داشته، بار دیگر ضرورت خود را نشان داده است. اصل «ترکیب و هماهنگی قوا» تلاش دارند نگاه تقلیل‌گرایانۀ گذشته را کنار بگذارد و یا آن را تعدیل کند. در این رویکرد تاکید می‌شود که حتی افزایش توان موشکی و پهپادی و پدافندی کشور نیز احتیاج به پشتوانه دارند. برای مثال، نیروی پدافند به مکمل‌هایی مانند نیروی زمینی و نیروی هوایی نیاز دارد. در جنگ ۱۲ روزه مشاهده کردیم که بار اصلی اسکورت، انتقالات و لجستیک هوافضا و پدافند بر دوش نیروی زمینی بود. در برخی مناطق، نیروی زمینی اطراف جایگاه‌های شلیک موشک را قرق می ‎‌کرد تا دشمن لانچر‌ها و جایگاه‌های شلیک را موشک باران نکند. شکی نیست که اگر این نحو از به کارگیری قوای مختلف بیشتر بود و به حداکثر می‌رسید و همۀ این نیرو‌ها در هماهنگی با هم عمل می‌کردند، میزان موفقیت دشمن در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به حداقل می‌رسید.

با این حال، شکی نیست که اجرای درست استراتژی ترکیبی و همگرایانۀ جدید نیرو‌های مسلح ایران احتیاج به ابزار‌هایی دارد. احیاء نیروی هوایی و خرید جنگنده‌های جدید و تسلط بر آسمان، نوسازی تجهیزات زرهی و توپخانه و احیاء قدرت اطلاعاتی و امنیتی ایران و از همه مهم تر، خرید سامانه‌های پدافندی جدید در اسرع وقت از مهم‌ترین اقداماتی است که نیرو‌های مسلح ایران برای پیروزی در جنگ پدافندی به آن احتیاج دارند. در غیر این صورت، احتمالا سرنوشت جنگ قبلی تکرار شده و ایران صرفا با تکیه بر توان آفندی و موشکی خود، می‌تواند به اسرائیل و متحدانش آسیب وارد کرده و آنها را مجبور به ترک مخاصمه نماید.