به گزارش مشرق، راب مالی نماینده سابق کاخ سفید در پرونده ایران در مقاله‌ای که اخیراً در نشریه فارین افرز به رشته تحریر در آورده، اذعان کرده که سیاست فشار بر ایران بارها شکست خورده است، زیرا هر تحریم تازه، به‌جای تغییر رفتار، مقاومت بیشتری را به‌دنبال داشته است؛ چرخه‌ای که فی‌نفسه نشان‌دهنده ناکارآمدی رویکرد ایالات متحده است.
کسی درخصوص صحت این جمله شبهه‌ای ندارد اما بیان آن از سوی رابرت مالی جای بسی تأمل دارد! در اینجا باید مراقب بود که به دام غیریت‌سازی دروغین دموکرات‌ها از جمهوری‌خواهان نیفتاد، خصوصاً زمانی که پای دیپلماتی پیچیده مانند راب مالی در میان است!
زمانی که در دوران ریاست جمهوری بایدن، رابرت مالی سکان‌دار پرونده ایران در وزارت خارجه آمریکا شد، برخی تحلیلگران خوش‌بین به دموکرات‌ها این انتصاب را نشانه‌ای از تمایل بایدن به دیپلماسی و فرار از دام تقابل مطلق دوران ترامپ با تهران می‌دیدند. اما مالی با تهدید نظامی ایران و تکمیل سناریوهای نادرست خود درباره مذاکرات احیای برجام، به وضوح نشان داد که آن خوش‌بینی‌ها بی‌اساس بوده‌اند.
در دوران ریاست جمهوری جو بایدن و حضور دموکرات‌ها در رأس معادلات سیاسی و اجرایی آمریکا، رابرت مالی بارها یک جمله کلیشه‌ای را خطاب به ایران به کار برد: «همه گزینه‌ها، از جمله اقدام نظامی، در صورت شکست مذاکرات روی میز است». در کنار بیان مکرر این جمله تهدیدآمیز، دموکرات‌هایی مانند جیک سالیوان و ویلیام برنز معتقدند باید گزینه فشار حداکثری علیه ایران را حفظ کرد: به‌گونه‌ای که تحریم‌ها در عمل برداشته نشود و پرونده موسوم به "موارد ادعایی" نیز از سوی رافائل گروسی و دیگر مقامات ارشد آژانس بین المللی انرژی اتمی مفتوح باقی بماند.
به عبارت بهتر، دموکرات‌ها در صدد احیای ظاهری برجام از طریق حفظ یک‌جانبه ایران در این توافق بودند. اکنون دموکرات‌ها دیگر در مسند قدرت حضور ندارند و ترامپ در رأس هرم قدرت قرار گرفته است. کسی در حماقت ترامپ شک و شبهه‌ای ندارد اما نفی عقلانیت ترامپ مترادف با اثبات بی‌عقلی و حماقت دموکرات‌ها در تقابل با ایران قدرتمند نیست!
در دور اول ریاست جمهوری ترامپ نیز برخی سیاستمداران در داخل کشورمان مدعی بودند باید برای بازگشت افرادی مانند سالیوان، راب مالی و حتی جان کری وزیر خارجه اسبق آمریکا به کاخ سفید لحظه‌شماری کرد. در سال ۲۰۲۰ میلادی، پس از شکست ترامپ در برابر بایدن این موضوع عملیاتی شد اما محصول آن چیزی جز استمرار همان سیاست‌های سلبی و بازدارنده کاخ سفید در تقابل مطلق با نظام و ملت ایران نبود.
در چنین شرایطی نباید در دام ادعای امثال راب مالی و عقلانیت ادعایی وی افتاد! کارنامه دموکرات‌ها اگر از جمهوری‌خواهان در تقابل با ایران سیاه‌تر نباشد، قطعاً سفیدتر نیست!
