طرفداری | به‌مناسبت نزدیک شدن به مسابقات جام جهانی باشگاه‌های 2025، به مرور تاریخچه قدیمی و طولانی بازی‌های باشگاهی بین قاره‌ای که بعدها به جام باشگاه‌های جهان شهرت یافت، می‌پردازیم.
تا سال 1995، همچنان تیم‌های آمریکای جنوبی با اختلافی قابل‌توجه قهرمانی‌های بیشتری از اروپایی‌ها کسب کرده‌اند. لاتینوها به 20 قهرمانی رسیده‌اند و اروپایی‌ها فقط 14 قهرمانی دارند.
قسمت‌های پیشین تاریخچه جام بین قاره‌ای
- خشم برنابئو، قدرت‌نمایی رئال مادرید و ظهور سلطان پله (1960 تا 1962)
- دنیا زیر پای اینتر با سبک نوین هررا (1963 تا 1965)
- رئال مادرید یا منچستریونایتد فرقی ندارد، اروپا تسلیمِ آمریکای جنوبی (1966 تا 1968)
- خشونت آرژانتینی‌ها، دستگیری بازیکن میلان و ترس آژاکس (1969 تا 1971)
- مأموریت ناکام «کُشتن» کرویف و قهرمانی خاص اتلتیکو مادرید (1972 تا 1974)
- بایرن مونیخِ افسانه‌ای طعم قهرمانی را چشید (1975 تا 1977)
- مالمو سوئد - المپیا پاراگوئه؛ باورتان می‌شود این یک فینال جهانی بود؟ (1978 تا 1980)
- انگلیسی‌ها آن‌قدر که فکر می‌کنید قوی نبودند (1981 تا 1983)
- یوونتوس اولین قهرمان تمام جام‌های جهان (1984 تا 1986)
- شروع حکمرانی میلان آریگو ساکی (1987 تا 1989)
- ناکامی بارسلونا در اولین حضور (1990 تا 1992)
جام بین قاره‌ای 1993 | میلان 2-3 سائوپائولو؛ دفاع از عنوان قهرمانی
در اولین دوره لیگ قهرمانان اروپا، مارسی در فینال موفق شد مقابل تیم فابیو کاپلو به برتری یک بر صفر برسد تا برای اولین بار، تیمی از فرانسه فاتح بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبال اروپا شود. در آمریکای جنوبی هم سائوپائولو، مدافع عنوان قهرمانی جام بین قاره‌ای بازهم توانست در کوپا لیبرتادورس قهرمان شود و سال‌هایی طلایی را به نام خود بزند.
با وجود قهرمانی مارسی در لیگ قهرمانان اروپا، به دلیل ماجرای تبانی، پس گرفته شدن قهرمانی آن‌ها در لیگ دسته اول فرانسه و محرومیت از حضور در سوپرکاپ اروپا و لیگ قهرمانان فصل بعد، میلان به‌عنوان نایب‌قهرمان جانشین مارسی در جام بین قاره‌ای شد؛ تیمی که در سوپرکاپ اروپا هم حاضر شده بود.
پنجمین دوره حضور میلان در جام بین قاره‌ای چندان جالب نبود؛ روسونری دو مرتبه از حریفش عقب افتاد اما دو مرتبه جبران کرد. گل ژان پیر پاپن در دقیقه 81، بازی را به تساوی کشاند اما مولر، مهاجم برزیلی در دقیقه 86 گل پیروزی سائوپائولو را زد تا برزیلی‌ها با کسب پیروزی سه بر دو، برای دومین بار متوالی فاتح جام بین قاره‌ای شوند.
جام بین قاره‌ای 1993
جام بین قاره‌ای 1994 | میلان 0-2 ولزسارسفیلد؛ شیطان فریب خورد!
در لیگ قهرمانان اروپا، بزرگ‌ترین پیروزی تاریخ فینال‌ها رقم خورد؛ رکوردی تا همین هفته‌ی گذشته پابرجا بود. میلان با هدایت فابیو کاپلو بازهم به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و با پیروزی 4-0 مقابل بارسلونا، تیم یوهان کرویف را درهم‌بشکند. در کوپا لیبرتادورس نیز پس از هشت سال، تیمی آرژانتینی به مقام قهرمانی رسید و ولزسارسفیلد با شکست دادن سائوپائولو، قهرمان دو دوره گذشته کوپا لیبرتادورس و جام بین قاره‌ای برای اولین بار فاتح آمریکای جنوبی شد.
در فینال استادیوم توکیو، ولزسارسفیلد با نتیجه دو بر صفر، میلان قدرتمند با بازیکنانی چون پائولو مالدینی، زوونیمیر بوبان، فرانکو بارزی و مارسل دسایی را شکست داد و در اولین حضورش، اولین قهرمانی جام بین قاره‌ای را کسب کرد؛ میلان در ششمین دوره‌ی حضورش، طعم دومین باخت متوالی را چشید تا رکورد قهرمانی‌ها و باخت‌هایش در عدد سه برابر شود.
جام بین قاره‌ای 1994
جام بین قاره‌ای 1995 | آژاکس (4) 0-0 (3) گرمیو؛ کلایورت خوش‌شانس!
در لیگ قهرمانان اروپا، میلان بازهم به فینال رسید اما به‌‌سان سال 1993 و دو دوره قبلی جام بین قاره‌ای، شکست خورد و آژاکس با پیروزی 1-0، برای چهارمین و آخرین بار فاتح این رقابت‌ها شد. گرمیو هم با غلبه بر اتلتیکو ناسیونال کلمبیا توانست قهرمان کوپا لیبرتادورس شود.
هم آژاکس و هم گرمیو، دومین حضورشان را در جام بین قاره‌ای تجربه می‌کردند و هر دو در اولین دوره، قهرمان شده بودند؛ البته آژاکس دو مرتبه از حضور در این رقابت‌ها انصراف داده بود. مسابقه فینال، بسیار محتاطانه دنبال شد تا کار در وقت‌های قانونی و اضافه با تساوی بدون گل تمام شود. در ضربات پنالتی، پاتریک کلایورت ضربه پنالتی اول آژاکس را خراب کرد اما خوش‌شانس بود که پنالتی اول و دوم گرمیو به دست دینیو و آرچه خراب شد تا هلندی‌ها با پیروزی 4-3 در ضربات پنالتی، برای دومین بار قهرمان جام بین قاره‌ای شوند.
جام بین قاره‌ای 1995
