توهین‌های سریالی مقابل پارلمان

 دیروز - همچون همه دوره‌های گذشته - فقط گروه خاصی که عقیده خاصی دارند، این آزادی را داشتند تا با تکیه بر اصل 27 قانون اساسی مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع برگزار کنند. این اصل قانون اساسی می‌گوید: «تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است.» تجمع‌کنندگان دیروز که خواستار ابلاغ و اجرای قانون عفاف و حجاب بودند، سلاح به همراه نداشتند، اما همه مسئولانی را که مثل آنان فکر نمی‌کنند و درباره اداره کشور نظر دیگری دارند، مورد هجمه و توهین و تخریب قرار دادند، شاید به این دلیل که در اصل 27 قانون اساسی درباره توهین به رئیس‌جمهوری منتخب اکثریت ملت ایران ممنوعیتی وجود ندارد! برای همین، سخنران تجمع دیروز مقابل مجلس، چیزهایی به رئیس‌جمهوری نسبت داد و سخنانی بر زبان راند که بسیار به‌دور از عرف و اخلاق بود. این شخص که استاد دانشگاه تهران هم هست، ابتدا مدعی شد که معجزه‌ای رخ داده است. وی گفت: «خداوند در این روزها معجزاتی را نشان می‌دهد برای کسانی که صاحب بصیرت هستند.» بعداً معلوم شد معجزه ادعایی ایشان، تفاوت دیدگاه دو شخص است. ناطق این تجمع گفت: «آقای رئیس‌جمهوری که خودشان را حافظ قرآن و نهج‌البلاغه می‌دانند، می‌گوید من این قانون را اجرا نمی‌کنم، نماینده زرتشتیان، این زن باحیا، می‌آید و این طومار را امضا می‌کند که قانون عفاف و حجاب باید ابلاغ شود.» بگذریم از اینکه همین تفکر در سال 1396 مخالف این بود که سپنتا نیکنام، عضو زرتشتی شورای شهر یزد به این شورا راه یابد، فقط چون زرتشتی است. وی با بیان اینکه «آقای رئیس‌جمهوری که مخالف این قانون هستند، چشمانت را باز کن» خطاب به موافقان پرهیجان ابلاغ عفاف و حجاب که مقابل مجلس حاضر بودند، اظهار کرد: «اولین‌بار نیست که کسی قرآن سر نیزه می‌کند. اولین‌بار نیست که کسی نهج‌البلاغه سر نیزه کرده است. مجاهدین خلق چنان نهج‌البلاغه را حفظ بودند که حضرت امام(ره) فرمود حتی من نهج‌البلاغه حفظ نیستم.» این استاد دانشگاه تهران حرف‌های توأم با توهین و تخریب شخصیت پزشکیان خطاب به این جمع به هیجان آمده از حرف‌های خودش را اینطور تکمیل کرد: «کسی فریب حفظ قرآن و نهج‌البلاغه تو را نمی‌خورد آقای محترم. اگر دین داری و اگر نهج‌البلاغه و قرآن را قبول داری، باید جلوی حکم قرآن نایستی.» هر گروه دیگری که بخواهد برای هر موضوع دیگری تجمع برگزار کند، باید از وزارت کشور و استانداری و فرمانداری مجوز بگیرد. تاکنون حتی یک‌بار هم مجوزی برای برگزاری تجمع به کسی داده نشده است و این درحالی است که گروهی که دیروز مقابل مجلس تجمع کرد، اصلاً نیازی به درخواست و کسب مجوز ندارد و براساس اصل 27 قانون اساسی هرجا و هر وقت که بخواهد با هر ادبیات و هر سخنرانی که بخواهد، تجمع خود را برگزار می‌کند. به همین دلیل بود که واکنش فرمانداری تهران (نه وزارت کشور و نه حتی استانداری) به این تجمع، چیزی به غیر از گفتن اینکه «مجوز نداشت» نبود. بنابر اعلام روابط عمومی فرمانداری تهران، حسین خوش‌اقبال درباره تجمع دیروز در مقابل مجلس شورای اسلامی گفت: «بر‌اساس قانون، همه تجمعات در محیط‌های عمومی باید با درخواست متولیان و طی فرآیند مشخص اداری برگزار شود که متأسفانه باوجود تذکرات، این تجمع‌کنندگان بدون اخذ مجوز اقدام به تجمع و تحصن کرده‌اند که این امر غیرقانونی است.»  فرماندار تهران افزود: «نمی‌شود عده‌ای بدون اخذ مجوز قانونی برپایی تجمعات، در هر زمان و مکانی اقدام به تجمع کنند، این کار نظم اجتماعی را مخدوش می‌کند. چنین استاندارد دوگانه‌ای پذیرفته نیست.» برخلاف تأکید فرماندار که «نمی‌شود عده‌ای بدون اخذ مجوز قانونی برپایی تجمعات، در هر زمان و مکانی اقدام به تجمع کنند» طی همه 30سال گذشته، «شده است.» تجمع دیروز تلاش برخی جریان‌های رادیکال است برای تنش‌آفرینی در حوزه سیاسی و اجتماعی. بعد از استیضاح عبدالناصر همتی، این عده عزم خود را برای فشارآوردن بر اعضای شورای‌عالی امنیت ملی، از جمله رئیس‌جمهوری و رئیس مجلس برای بازگشت از تصمیم خود جزم کرده‌اند. برای همین، عده‌ای بسیار محدود به صورت شبانه‌روزی جلوی مجلس تحصن کردند. بعد از اینکه یک نماینده اظهار کرد: «شاید برخی به این تجمع‌کنندگان پول می‌دهند تا اینجا بمانند، تجمع دیروز ترتیب داده شد تا مخالفان مصوبه شورای‌عالی امنیت ملی، اینطوری عزم خود را برای ایستادگی مقابل اجرای این قانون به رخ بکشند.»

البته به نظر می‌رسد این جریان‌های رادیکال اهداف نامبارکی در ذهن دارند که تند شدن فضای جامعه، آن هم در مواجهه با جنگ اقتصادی آمریکا فقط یکی از آنها است. زیرا تجمع مقابل مجلس، تحصن مقابل مجلس و تجمع مقابل بیوت مراجع عظام تقلید در قم، معنایی جز این ندارد که این ترحکات برهم خوردن آرامش جامعه ایران و بروزنوعی آشفتگی سیاسی و اجتماعی را هدف قرار داده است.

روزنامه ایران