واکنش احمد زیدآبادی به پروژه بازسازی جهنم در فومن: عبادت از روی ترس چه ارزشی دارد؟
«بعد از مدتی نه چندان طولانی هر شهری صاحب یک یا چند جهنم و دوزخِ مخصوصِ به خود و بحث و مشاجره بر سر مشخصات ویژۀ هر یک از آن‌ها مایۀ سرگرمی و نقل محفل جماعت‌های مختلف خواهد شد.»
احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود نوشت: به رغم انتقادها پروژۀ شبیه‌سازی جهنم در فومن افتتاح شد.
به نظرم بسیاری از افراد با انگیزه‌های مختلف علاقمندند این پروژۀ «حیرت‌انگیز و ترسناک» را از نزدیک ببیند و از این جهت، فومن در ماه‌های پیش رو، تروریست زیادی جذب خواهد کرد!
جذب تروریست در فومن قاعدتاً افرادی مشابه متولیان پروژۀ فوق را در دیگر شهرها به صرافت خواهد انداخت تا به تقلید از این کار برخیزند و با ساخت انواع و اقسام جهنم و دوزخ و پر و بال دادن هر چه بیشتر به جنبه‌های نمایشی و رعب‌آور آن به قصد جذب بیشتر مشتری، وارد رقابت با هم شوند!
بنابراین، بعد از مدتی نه چندان طولانی هر شهری صاحب یک یا چند جهنم و دوزخِ مخصوصِ به خود و بحث و مشاجره بر سر مشخصات ویژۀ هر یک از آن‌ها مایۀ سرگرمی و نقل محفل جماعت‌های مختلف خواهد شد.
این وضعیت به تدریج توجه توریست‌های خارجی و همینطور رسانه‌های بین‌المللی را نیز برای تهیۀ گزارش جلب خواهد کرد و بدین وسیله جزئیاتِ مربوط به جهنم‌سازی در ایران در سراسر گیتی منتشر خواهد شد و اشتهاری خاص برای کشورمان ایجاد خواهد کرد!
حالا اصلاً فرض کنیم همۀ این پروژه‌ها به مضحکه تبدیل نشود و چند نفری را هم از «عذاب جهنم» بترساند و اهل عبادت کند! عبادت از روی ترس و وحشت چه ارزشی دارد؟ مگر مولاعلی نگفته است: «گروهی به شوق بهشت خداوند را عبادت می‌کنند که این عبادت تاجران است. گروهی دیگر خدا را از ترس جهنم می‌پرستند که این عبادت بردگان است ولی جمعی خدا را سزاوار پرستش یافته‌اند که این عبادت آزادگان است.»
