آیندهٔ تهویه مطبوع در ایران؛ فناوریهای نوین، چالشها و فرصتها
آیندهٔ تهویه مطبوع در ایران؛ فناوریهای نوین، چالشها و فرصتها
در سالهای اخیر، تحولات چشمگیری در صنعت تهویه مطبوع ایران رخ داده است؛ تحولی که از یک سو ناشی از فشار فزاینده مصرف انرژی و از سوی دیگر حاصل گسترش فناوریهای نوین در جهان است. بهعنوان کسی که سالها در پروژههای بزرگ ساختمانی و صنعتی فعالیت داشتهام، بهخوبی احساس میکنم آینده تهویه مطبوع در ایران به سمت سیستمهای هوشمند، کممصرف و پایدار در حال حرکت است. این تغییر، تنها یک روند تکنولوژیک نیست؛ بلکه پاسخی ضروری به چالشهای اقلیمی، انرژی و اقتصادی کشور محسوب میشود.

به گفتهی گزارش «Global HVAC Market Outlook 2024» از مؤسسه Allied Market Research، بازار جهانی تهویه مطبوع تا سال ۲۰۳۲ به بیش از ۳۵۰ میلیارد دلار خواهد رسید و رشد این بازار عمدتا از سمت فناوریهای هوشمند و انرژیهای تجدیدپذیر هدایت میشود. این روند بهوضوح در خاورمیانه و بهویژه ایران نیز در حال شکلگیری است.
بر اساس بررسیهای «IEA Energy Efficiency 2023»، سیستمهای تهویه سهمی بیش از ۴۰٪ از مصرف برق ساختمانها دارند و بهبود کارایی در این حوزه، میتواند یکی از سریعترین روشهای کاهش بار شبکه برق باشد.
در ایران نیز، با افزایش دمای میانگین سالانه و رشد شهرنشینی، نیاز به سیستمهای تهویه پایدار و کممصرف بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. آینده تهویه مطبوع در ایران ناگزیر باید همگام با این روند جهانی و متکی بر فناوریهای نوآورانه باشد.
فناوریهای نوین در صنعت تهویه مطبوع:
در تجربهی شخصیام، پروژههایی که از فناوریهای جدید در طراحی سیستمهای HVAC استفاده کردهاند، نتایج ملموستری در صرفهجویی انرژی، پایداری عملکرد و کاهش هزینهها داشتهاند. چند محور کلیدی که آینده تهویه مطبوع در ایران را شکل میدهند عبارتاند از:
۱. سیستمهای هوشمند کنترل و مدیریت انرژی:
سیستمهای BMS و IoT، با اتصال تجهیزات تهویه به شبکه هوشمند، کنترل دقیق مصرف انرژی را ممکن کردهاند. مطابق نشریهی ASHRAE Journal (2023)، استفاده از سیستمهای مبتنی بر اینترنت اشیا میتواند تا ۳۰٪ مصرف انرژی تهویه را کاهش دهد. در ساختمانهای اداری تهران که این فناوری پیادهسازی شده، نتایج مشابهی گزارش شده است.
۲. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر:
فناوریهایی مانند پمپهای حرارتی خورشیدی و سیستمهای ترکیبی فتوولتائیک–ترموالکتریک (PVT) در حال ورود به پروژههای جدید هستند. این سیستمها، با استفاده از انرژی خورشید، همزمان برق و حرارت تولید میکنند و نیاز به سوخت فسیلی را کاهش میدهند. پژوهش منتشرشده نشان داده است که سیستمهای تهویه خورشیدی در مناطق خشک و آفتابی، بازدهی ۲۵٪ بالاتر از مناطق معتدل دارند. این نکته برای شرایط اقلیمی ایران بسیار قابلتوجه است.
۳. تهویه با بازیابی انرژی (ERV):
سیستمهای بازیابی انرژی یا ERV، گرما یا رطوبت هوای خروجی را بازیافت کرده و به هوای ورودی منتقل میکنند. به گفتهی مقالهای از Energy and Buildings Journal (2023)، در ساختمانهای بزرگ، این فناوری میتواند تا ۵۰٪ از اتلاف انرژی تهویه بکاهد. اجرای چنین سیستمهایی در مراکز اداری، در تجربههای اخیر، منجر به کاهش محسوس مصرف سوخت شده است.
۴. چیلرهای جذبی گازسوز با بازیابی انرژی:
در میان فناوریهای مطرح، یکی از راهحلهای عملی و بومیشده، چیلرهای جذبی گازسوز هستند که با سیستمهای بازیابی انرژی ترکیب میشوند. این فناوری، بهجای استفاده از برق، از گاز طبیعی بهعنوان منبع حرارتی بهره میبرد.
به گفتهی شرکت Robur ایتالیا، که یکی از پیشگامان این حوزه است، چیلرهای جذبی گازسوز مدل GA ACF قادرند تا ۸۶٪ مصرف برق کمتر نسبت به سیستمهای تراکمی معمولی داشته باشند. منبع: robur.com
در ایران، شرکت تهویه اروند با کسب نمایندگی انحصاری Robur و مشارکت در طرح ملی سازمان بهینهسازی مصرف سوخت، توانسته است بهعنوان تنها تولیدکننده چیلرهای جذبی گازسوز در کشور فعالیت کند. این اقدام، گامی مهم در بومیسازی فناوری و کاهش وابستگی به واردات محسوب میشود.
در پروژهای که شخصا تجربه اجرای آن را با همکاری این شرکت داشتم، استفاده از چیلر جذبی گازسوز همراه با بازیابی انرژی، مصرف برق ساختمان را در ساعات اوج بیش از ۳۰٪ کاهش داد.
کاربرد چنین فناوریهایی در پروژههای بزرگ و صنعتی، میتواند نقطه عطفی در مسیر آینده تهویه مطبوع در ایران باشد. علاقهمندان به بررسی مشخصات فنی این سیستمها میتوانند به صفحه خرید چیلر در وبسایت شرکت تهویه اروند مراجعه کنند.

۵. استفاده از هوش مصنوعی در بهینهسازی عملکرد:
هوش مصنوعی بهعنوان یکی از تحولات بنیادی در صنعت تهویه شناخته میشود. الگوریتمهای یادگیری ماشین قادرند رفتار مصرفی ساختمان را تحلیل کرده و تنظیمات سیستم را بهصورت خودکار بهینه کنند.
به گزارش Forbes Energy Tech (2024)، استفاده از AI در کنترل HVAC تا ۴۰٪ در مصرف انرژی صرفهجویی ایجاد میکند. با توجه به افزایش هزینه انرژی در ایران، این فناوری در آینده نزدیک نقش پررنگی در پروژههای بزرگ ایفا خواهد کرد.
چالشهای پیش رو:
البته مسیر حرکت بهسوی آینده پایدار تهویه مطبوع بدون چالش نیست. برخی از مهمترین موانع که در تجربه پروژههای اخیر مشاهده کردهام عبارتاند از:
- هزینه اولیه بالا: بسیاری از فناوریهای نوین نیازمند سرمایهگذاری اولیه قابلتوجه هستند.
- کمبود دانش فنی: نصب و نگهداری سیستمهای هوشمند و جذبی نیاز به آموزش تخصصی دارد.
- ضعف در سیاستهای حمایتی: هنوز مشوقهای مالی کافی برای استفاده از فناوریهای کارا در کشور وجود ندارد.
- تغییر فرهنگ طراحی مهندسی: در برخی پروژهها، تمرکز هنوز بر هزینه اولیه است نه هزینه چرخه عمر .
بهنظر من، عبور از این چالشها تنها از مسیر آموزش مهندسان، استانداردسازی ملی و حمایت هدفمند از تولیدکنندگان داخلی میگذرد.
فرصتهای آینده:
با وجود چالشها، افق پیشرو روشن است. فرصتهایی که در افق آینده تهویه مطبوع در ایران دیده میشود عبارتاند از:
جمعبندی تحلیلی:
بر اساس بررسیها و تجربههای میدانی، میتوان چنین نتیجه گرفت:
|
تحلیل و نتیجه |
محور |
|
آینده تهویه مطبوع در ایران در مسیر هوشمندی، پایداری و کاهش مصرف انرژی است. |
چشمانداز کلی |
|
سیستمهای هوشمند، انرژی تجدیدپذیر، بازیابی انرژی، چیلرهای جذبی گازسوز، و هوش مصنوعی. |
فناوریهای کلیدی |
|
هزینه اولیه، کمبود مهارت فنی، ضعف سیاستهای تشویقی. |
چالشها |
|
تولید داخلی، صرفهجویی انرژی، بازار صادراتی و همسویی با روند جهانی. |
فرصتها |

سخن پایانی
در نهایت، آینده تهویه مطبوع در ایران وابسته به میزان جسارت صنعت و سیاستگذاران در پذیرش فناوریهای نو است. هرچه سریعتر این گذار انجام شود، بازده انرژی کشور افزایش مییابد و جایگاه ایران در بازار منطقهای تجهیزات تهویه ارتقا خواهد یافت.
فناوریهایی نظیر سیستمهای هوشمند کنترل و تهویه مبتنی بر انرژی تجدیدپذیر، دیگر انتخابی لوکس نیستند؛ بلکه ضرورتهایی برای تضمین پایداری انرژی در سالهای پیشرو به شمار میروند. شرکتهایی چون تهویه اروند با ورود به این عرصه، نشان دادهاند که مسیر تحول از همین امروز آغاز شده است.


