معاون گردشگری خوزستان در گفتگو با ایلنا مطرح کرد؛
صنایع و کشاورزی؛ اولویت گردشگری را از خوزستان گرفته است
استان خوزستان یکی از استانهای شاخص کشور در حوزه باستانشناسی و گردشگری است. اما این استان همچنان در اولویتهای آخر در تخصیص بودجه و اعتبار قرار دارد و در آتش بیتوجهی دولتهای به داشتههای فرهنگی و تاریخی و مسیرهای گردشگری بکر و زیبا میسوزد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ۱۵ اثر تاریخی استان خوزستان در فهرست میراث جهانی یونسکو در قالب آثار مستقل و آثار مشترک با دیگر نقاط کشور در یونسکو ثبت جهانی شدهاند.
چغازنبیل، سازههای آبی شوشتر و محوطه باستانی شوش سه اثر تاریخی استان خوزستان در قالب آثار مستقل این استان ثبت جهانی شدهاند و ۱۲ اثر دیگر شامل بخشی از راه آهن این استان در قالب پرونده ثبت جهانی راه آهن سراسری ایران و ۱۱ کاروانسرا در فهرست ۵۴ کاروانسرای ایرانی در یونسکو به ثبت جهانی رسیده اند.
استان خوزستان ۵ بافت تاریخی مملو از بناهای تاریخی شاخص در فهرست بافتهای تاریخی دارد که ضوابط آن از سوی شورایعالی معماری و شهرسازی تصویب و ابلاغ شده است.
خوزستان نزدیک به هزار اثر تاریخی شامل بناها و محوطههای تاریخی و طبیعی دارد که این استان را به عنوان استانی با غنای بالای گردشگری از جمله در حوزه گردشگری آبی در سطح کشور معرفی کرده است. علاوه بر اینها خوزستان شهرهایی دارد که سایت موزههای شهری جنگ هستند و با گذشت بیش از ۳۰ سال از جنگ تحمیلی عراق علیه ایران همچنان آثار جنگ را در خود حفظ کرده اند. آبادان، خرمشهر، دشت آزادگان، سوسنگرد و حتی اهواز سایت موزههای شهری جنگ را همچنان در خود زنده نگاه داشته اند.
اما چرا خوزستان برغم آنکه بهشت باستانشناسی ایران و نگین گردشگری جنوب است، همچنان با بیمهری مواجه است و زیرساختهای گردشگری آن ضعیف و چراغ گردشگریاش پر نور نمیشود؟
تبار غریب (معاون گردشگری استان خوزستان) با اشاره به ظرفیتهای بالای این استان در جذب گردشگران داخلی و خارجی گفت: خوزستان برغم تمامی جاذبهها و برخورداری از تمام شاخههای گردشگری تاریخی و تفریحی طی سالیان گذشته بسیار آسیبپذیر شده است.
وی افزود: در سالهای اخیر نیز هدف و نگاه اصلی به خوزستان توسعه صنایع بود و هیچگاه دغدغه اصلی برای این استان توسعه گردشگری نبود.
معاون گردشگری خوزستان دلیل قرار نگرفتن گردشگری در اولویتهای حاکمیتی برای خوزستان را وجود صنایع بسیار و تولیدات نفتی و کشاورزی گسترده دانست و گفت: استانهای دیگر چون درآمد خاصی نداشتند مجبور بودند گردشگری را به عنوان صنعت درآمدزا برای خود انتخاب کنند. اما خوزستان از در این موضوع آسیب بسیار دید و توجه جدی به گردشگری نداشت.
براساس آمارها استان خوزستان رتبه اول تولید گندم اما رتبه نخست فلاکت و رتبه دوم بیکاری را کسب کرده است. منابع آبی و خاکی و هوای خوزستان در این سالها به دلیل وجود صنایع بالادستی دچار آلودگی شده آمد و صنایع پایین دستی نیز چالشهای زیادی برای تاب آوری خوزستان ایجاد کرده است.
به همین دلیل است که خوزستان چارهای جز ورود جدی به صنعت گردشگری و توسعه این صنعت سبز و سرشار از اشتغال و درآمد پایدار ندارد. معاون گردشگری استان خوزستان گفت: یکی از ظرفیتهای مهم خوزستان در بحث گردشگری تنوع اقلیمی و تعدد اقوام است. در تمام استان خوزستان مقصد گردشگری وجود دارد. شمال استان خوزستان مناطق بختیارینشین با تنوع زیستی و بافتهای خاص روستایی و موسیقی و آداب و رسوم خاص وجود دارد. طبیعت دست نخورده بکر، روستاها و مناطق عربنشین با آداب و رسوم خاص و صنایع دستی اختصاصی از جمله ظرفیتهای غنی استان خوزستان در صنعت گردشگری است که در کنار اقلیم و طبیعت و مردم و تاریخ این استان میتواند همچون نگینی در گردشگری ایران درخشان شود.
وی افزود: خوزستان در ظرفیتهای گردشگری آبی واقعا حرف برای گفتن دارد. همجوار با خلیج فارس است و در بیشتر شهرهای این استان رودخانه جریان دارد. رودخانههای زنده و مهمی که میتواند جریان گردشگری را به مراکز جمعیتی متصل کند.
او به ظرفیتهای گردشگری سلامت و درمان خوزستان نیز اشاره کرد و گفت: در بحث گردشگری سلامت نیز استان خوزستان ظرفیتهای علمی و کیفی و مراکز درمانی بسیار خوبی دارد که با توجه به تعدد بیمارستانهای علوم پزشکی و قرابت مرزی با عراق و دسترسپذیر بودن برای گردشگران سلامت میتواند آینده درخشانی در گردشگری درمانی و سلامت برای کشور داشته باشد.
کارشناسان معتقدند خوزستان باید از چالشهای مسأله ساز خارج شود و با توسعه گردشگری بتواند تاثیر بحرانهای محیط زیستی را بر زیستپذیر بودن شهرهای استان کاهش دهد و به جای خروج ساکنین خطه جنوب و تن دادن به مهاجرت اجباری به شهرها و استانهای همجوار، ماندگاری این استان با حضور گردشگران و توسعه گردشگری افزایش یابد. اکنون باید دید آیا مسئولین استان خوزستان قادر به اولویت بخشی حاکمیتی به صنعت گردشگری خواهند بود یا همچنان گردشگری را به عنوان یک صنعت پایین دستی و بدون اهمیت خواهند دید و بر توسعه صنایع آلاینده تاکید خواهند کرد؟


