ببینید| آیت الله جوادی آملی: قرآن کریم این قدرت را دارد که جامعه را یکرنگ کند

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، آیت الله عبدالله جوادی آملی در دیدار با برگزارکنندگان سی و نهمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی به معنای لغوی و اصطلاحی کلمه «اختلاف» به ویژه در قرآن اشاره کرد که فیلم سخنان این مفسر بزرگ قرآن، امروز دوشنبه ۱۷ شهریور در مراسم افتتاحیه این کنفرانس پخش شد و جوادی آملی گفت: وحدت با نصیحت و سفارش حاصل نمی شود. وحدت زمانی حاصل می شود که کنه (اساس) دین عرضه شود؛ خودمان و موقعیت خودمان را بشناسیم. لذا فرمود «اختلاف اللیل و النهار» لذا فرمود من با سفید و سیاه مشکل شما را حل می کنم و اگر دائما روز یا شب بود امکان زندگی وجود نداشت.

این مرجع تقلید با بیان این که پیام اینگونه کنفرانس ها همان پیام قرآن است، اظهار داشت: هرجا سخن از اختلاف است، آن اختلاف را توزیع می کند که به مخالفت نرسد. لذا «اختلاف» از بهترین برکات الهی است؛ همانگونه که «مخالفت» از بدترین سموم دین است. اختلاف یعنی رفت و آمد که هر کدام «خلیفه» دیگری شود. اگر دو نفر با هم رابطه دائمی داشتند و هر کدام در غیاب دیگری کار را انجام داد، به آن اختلاف می گویند ولی اگر دو نفر یا دو گروه هر کدام حرف خود را بزند و توجه به دیگری نداشته باشد، مخالفت خواهد بود.

جوادی آملی اضافه کرد: قرآن کریم هر جا سخن از اختلاف به میان آورده، شاهد برکت و نظم است. لذا می فرماید اختلاف و جابجا شدن شب و روز یک نعمت است و لذا فرمود «و اختلاف اللیل و النهار». چون شب، کمبود روز را جبران می کند و روز، کمبود شب را جبران می کند. لذا این اختلاف از بهترین آیات الهی است. زیرا اگر هر کدام از ما نتوانستیم کاری را در روز انجام دهیم، به جای آن در شب انجام می دهیم. لذا فرمود «خلفة لمن اراد ان یذکر او اراد شکورا» اما مخالفت یک سم مهلک است که هر کدام علیه دیگری حرف می زند.

صاحب تفسیر تسنیم ادامه داد: اگر همه یکسان فکر کنند که ترقی حاصل نمی شود و اگر همه در برابر یکدیگر فکر کنند، تعالی نیست. لذا هر کدام باید گوشه ای از کار را بگیرند. لذا از اختلاف به عنوان این که کل واحد که «خلفه» دیگری باشد، باید بهره ببریم و باید مواظب باشیم به مخالفت منجر نشود.

وی اضافه کرد: هر جا که قرآن از این عبارت استفاده کرده، منظور آن است که تاریکی و روشنی با هم متحد نیستند ولی تاریکی کار روشنی را انجام می دهد و روشنی کار تاریکی را می کند. لذا فرمود «یولج اللیل فی النهار و یولج النهار فی اللیل». ممکن است ملتی سیاه و ملتی سفید باشد یا ملتی برجسته باشد و ملتی دیگر برجسته نباشد ولی اینها در دستگاه الهی همچون شب و روز هستند که هر کدام به نوبه خود جای دیگری می نشیند و مشکل دیگری را حل می کند. پس اگر سیاه به جای سفید بنشیند و سفید به جای سیاه بنشیند، نباید اختلاف را به مخالفت بکشاند، درحالی که اختلاف مقدس است و مخالفت، خیلی بد است و سیاه و سفید می توانند با اختلافی که دارند کار یکدیگر را انجام دهند.

جوادی آملی ادامه داد: قرآن کریم این قدرت را دارد که جامعه را یکرنگ کند ولی کار آسانی نیست. از طرف دیگر در دعای روز جمعه می خوانیم که شیعه پیامبر هستیم و اهل سنت نیز شیعه پیامبر هستند. لذا این اختلاف نظرها یک روزی باید برچیده شود که با برهان برچیده خواهد شد. البته قبلا تعصباتی وجود داشت ولی با پیشرفت علم این تعصبات کم شده است.