به گزارش مشرق، حمید روشنائی فعال رسانه در تلگرام نوشت:
در تاریخ شخصیت های بزرگی وجود داشته اند که در رفتار و گفتارشان بدنبال صلح بوده اند اما مدل ترامپ با همگان متفاوت است. او صلح را نه جهت آرامش و ثبات برای کشورها می خواهد بلکه از آن دستاویزی برای نمایش خود و پوپولیسم می سازد.
توماس فریدمن روزنامه نگار آمریکایی در نیویورک تایمز با اشاره به اقدامات ترامپ در خصوص صلح اوکراین، آن را با مماشات چمبرلین نخست وزیر سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰ میلادی انگلیس مقایسه می کند که در آن بخش سودتنلند (Sudetenland) چکسلواکی را به هیتلر، رهبر آلمان نازی پیش کش کرده است. او صلح کنونی در اوکراین را نوعی سازش تحقیر آمیز در برابر پوتین می داند که بدون مشورت با اوکراین و متحدان اروپایی اش انجام شده است.
ترامپ پس از گذشت چندماه از ریاست جمهوری دور دومش، مدعی برقراری ۸ مورد صلح و آتش بس بین کشورها گردید که مهمترین آنها آتش بس در غزه، آذربایجان و ارمنستان، هند و پاکستان و تایلند و کامبوج بوده است. او همچنین حمله به صنایع هسته‌ای ایران و حوثی های یمن را موجب آرام شدن منطقه دانسته و نوعی صلح می انگارد..
نوع برخورد ترامپ با مسئله صلح، در نوع خود قابل تامل است.
۱- از نظر ترامپ، صلح نوعی سازش است که به دستور او انجام می گردد مانند صلح ابراهیم که کشورهای خاورمیانه به فرمان او با رژیم اسرائیل سازش می کنند.
۲- ترامپ در منازعات در سمت قدرتمند می ایستد و تمام فشار خود را به کشور یا جناح ضعیف تر وارد می کند. در موضوع غزه، طرف قربانی فلسطین بوده که مجبور به پذیرش خواسته های صهیونیست ها شده و یا در خصوص اوکراین، آنکه می بایست سرزمینش را از دست بدهد، زلنسکی است.
۳- غالبا توافقات صلح در جهان پس از انجام مذاکرات گسترده و زمان گیر صورت می پذیرد تا از عمق و همه جانبه بودن برخوردار گردد.. اما صلح آقای ترامپ سطحی و دستوری می باشد و از سرعت بالایی برخوردار است.
۴- ترامپ موارد صلح را خودش و همکارانش بدون در نظر گرفتن جوانب کار و نقطه نظرات طرفین، تهیه می کنند و تلاش می نمایند با قدرت سیاسی و نظامی و تحقیر دیگران ، آن را جا بیندازد. دستورالعمل ۲۸ ماده ای برای صلح اوکراین یا طرح آتش بس در غزه از این نمونه هاست.
۵- برای ترامپ بیش از هرچیز نمایش صلح و ژست خودش مهم است و جایزه نوبلی که شاید روزی به او بدهند. قرارداد صلح بین آذربایجان و ارمنستان و ثبت کریدوری بنام ترامپ در نوع خود مثال زدنی است.
۶- ترامپ علاقه وافری به رسانه ها و نمایش دارد. او ثبت یک اقدام به نام خودش و رسانه‌ای شدن موضوع را از عملیاتی شدن آن، مهمتر می داند. در ادعای رئیس جمهور آمریکا در ایجاد صلح بین هند و پاکستان، در حالی که خود آنها هرگونه آشتی را قبول نداشتند و تنش در مرزهای آنها همچنان وجود داشت، یک اقدام صرفا رسانه‌ای بود.
اگرچه صلح در همه سرزمین های و فرهنگ ها مقدس و با ارزش است اما اگر بنا باشد بین کرامت یک کشور و مردمش قرار گیرد آنگونه که زلنسکی گفته است، دیگر ارزشی ندارد و صلح کثیف است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
