به گزارش ایسنا، بر اساس اسناد برنامه‌ریزی نظامی آمریکا که توسط گاردین مشاهده شده، نیروهای خارجی در ابتدا در کنار سربازان اسرائیلی در شرق غزه مستقر خواهند شد و این باریکه ویران‌شده با «خط زرد» فعلی تحت کنترل اسرائیل تقسیم خواهد شد.
به نوشته روزنامه گاردین، یکی از مسئولان آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، گفت: «به صورت ایده‌آل شما می‌خواهید همه چیز را کامل کنید، درست است؟ اما این یک آرزوی بزرگ است. این مساله زمان‌بر است. انجام آن به این آسانی نیست.»
طرح‌های ارتش آمریکا سوالات زیادی را درباره تعهد واشنگتن به تبدیل آتش بس غزه به یک سازش مداوم سیاسی با حکمرانی فلسطینی‌ها در سراسر غزه که ترامپ وعده‌اش را داده بود، مطرح می‌کند.
برنامه‌های آینده غزه با سرعت سرسام‌آوری در حال تغییر است که نشان‌دهنده رویکردی آشفته و بداهه برای حل یکی از پیچیده‌ترین و لاینحل‌ترین درگیری‌های جهان و ارائه کمک‌هایی از جمله غذا و سرپناه به دو میلیون فلسطینی است.
این مقام آمریکایی گفت، ایالات متحده برای چندین هفته طرح بازسازی به شکل اردوگاه‌های حصارکشی شده برای گروه‌های کوچک فلسطینی با عنوان «جوامع امن جایگزین» را ترویج می‌کرد، اما همین چند روز پیش از این طرح‌ها صرف نظر شد.
وی افزود: «این یک تصویر کلی از مفهومی است که در یک زمان خاص مطرح شد. آنها قبلا از آن عبور کرده‌اند.»
سازمان‌های بشردوستانه که بارها نگرانی‌هایی درباره این طرح جوامع امن جایگزین مطرح کرده بودند، گفتند که هنوز درباره تغییر این طرح‌ها مطلع نشدند.
بدون یک طرح کاری برای نیروی صلح بان بین‌المللی، خروج نیروهای اسرائیلی و ساخت و سازهایی در مقیاس بزرگ، این خطر برای غزه وجود دارد که پس از دو سال جنگ، این منطقه وارد یک برزخ شود.
میانجی‌گران نسبت به وضعیتی «نه جنگ، نه صلح» برای غزه تقسیم شده هشدار داده‌اند؛ غزه‌ای که حملات منظم اسرائیل، اشغال ریشه‌دار، نبود خودمختاری فلسطینی و بازسازی محدود خانه‌ها و جوامع فلسطینی را در پی دارد.
تشکیل «نیروی بین‌المللی ایجاد ثبات» زیرساخت طرح صلح ۲۰ بندی ترامپ است. آمریکا امید دارد که پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که به این نیرو مجوز رسمی می‌دهد، در روزهای آتی تصویب شود و انتظار دارد جزئیات قطعی تعهدات نیروها متعاقبا اعلام شود.
یکی از مقام‌های آمریکایی گفت: «نخستین گام این است که ما باید این قطعنامه را داشته باشیم. کشورها تا زمانی که واقعا متن تصویب شده را نبینند، تعهدات قطعی نخواهند داد.»
ترامپ استقرار نیروهای آمریکایی در منطقه غزه را به منظور راهی برای خروج نیروهای اسرائیلی یا تامین بودجه بازسازی آن رد کرده است.
یکی از منابع دیپلماتیک گفت: «آمریکا کاملا این مساله را مشخص کرده که به دنبال تعیین دیدگاه است نه پرداخت پول برای آن.»
اوایل ماه جاری میلادی، فرماندهی سنتکام طرح‌هایی را برای استقرار نیروهای اروپایی از جمله صدها سرباز انگلیسی، فرانسوی و آلمانی در هسته نیروهای امنیتی تثبیت‌کننده بین‌المللی تدوین کرده است.
آمریکا همچنین به دنبال نیروهایی از آلمان، هلند و کشورهای حوزه نوردیک برای رسیدگی به امور بیمارستان‌ها، امور لجستیکی و اطلاعاتی بود اما یکی از منابع مطلع گفته که این طرح‌ها «خیال پردازانه» هستند.
پس از ماموریت‌های طولانی در عراق و افغانستان، تعداد بسیار کمی از رهبران اروپایی حاضرند جان سربازان خود را در غزه به خطر بیندازند، اگرچه آنها قول حمایت‌های دیگری را داده‌اند. تنها ایتالیا پیشنهاد مشارکت بالقوه در اعزام نیرو را داده است.
یک مقام آمریکایی گفت که ارقام ذکر شده در اسناد حاوی «اشتباهات زیادی» است و واشنگتن انتظار ندارد که نیروهای اروپایی هسته اصلی نیروهای امنیتی اسرائیل را تشکیل دهند و افزود، برنامه‌ریزی برای غزه به سرعت در حال انجام است.
اردن یکی از مشارکت کنندگان احتمالی صدها سرباز پیاده نظام و ۳۰۰۰ نیروی پلیس است اما «ملک عبدالله» پادشاه این کشور به صورت ضمنی اعزام نیرو را رد کرده و می‌گوید کشورش از نظر سیاسی به غزه خیلی نزدیک است.
بیش از نیمی از اردنی‌ها اصالتا فلسطینی هستند و موافقت با نظارت بر ویرانه‌های این منطقه با هماهنگی نیروهای اسرائیلی، تهدیدی بسیار نامطلوب برای امنیت ملی اردن خواهد بود.
یک مقام آمریکایی دیگر نیز گفت که اتحاد مجدد غزه بخشی از فرآیند «حرکت آن به سمت ثبات و صلح پایدار و گذار به حکومت غیرنظامی» است، اما افزود که تعیین تاریخ دقیق برای وقوع آن غیرممکن است.
وقتی مساله بازسازی غزه مطرح می‌شود، برنامه ریزان نظامی آمریکا همچنین به دنبال بازسازی منطقه سبز به عنوان بخشی از مسیر نامشخص اتحاد مجدد غزه به وسیله متقاعد کردن غیرنظامیان فلسطینی برای حرکت به سمت خط کنترل اسرائیل هستند.
یک مسئول آمریکایی گفت: «با پیشرفت امور و ایجاد شرایطی برای پیشرفت قابل توجه در بازسازی، شاهد نقل مکان غیرنظامیان غزه به آنجا خواهید بود که شروع به پیشرفت می‌کنند.»
با این حال، حتی تعیین «منطقه سبز» در غزه، خطر مقایسه با عراق و افغانستان را به همراه دارد، جایی که این عبارت مترادف با شکست‌های نظامی آمریکا شد؛ در کابل و بغداد، مناطق سبز مناطقی محصور با موانع بتنی ضد انفجار بودند که نیروهای غربی و متحدان محلی آنها برای فرار از خشونتی که ماموریتشان در جوامع اطرافشان به راه انداخته بود، به آنجا عقب‌نشینی می‌کردند.
همچنین طرح استفاده از کمک برای اغوای جمعیت غزه به منظور ورودشان به منطقه‌ای تحت کنترل اسرائیل پس از دو سال نسل کشی، بازتاب فاجعه‌ای دیگر از سیاست‌های آمریکا از این درگیری هاست.
حدود یک دهه پیش از آنکه طالبان کابل را تصرف کنند، ایالات متحده ادعا کرد که «دولت را در جعبه‌ای» به جنوب هلمند می‌آورد تا نظر غیرنظامیان را جلب کند. این استان همچنان پایگاه طالبان بود.
طرح ۲۰ ماده‌ای ترامپ، غیرنظامی‌سازی گروه‌های فلسطینی در غزه و در نهایت عقب‌نشینی اسرائیل به یک «محدوده امنیتی» که از سرزمین فلسطین ایجاد شده است را متعهد می‌شود. این امر توسط نیروهای بین‌المللی تسهیل خواهد شد و امکان بازسازی را «به نفع مردم غزه» فراهم می‌کند.
نیاز به بازسازی غزه امری فوری است چون بیش از ۸۰ درصد از سازه‌های این باریکه یا تخریب شده یا آسیب دیده‌اند که شامل همه مدارس و بیمارستان هاست.
پس از گذشت بیش از یک ماه از آتش بس، اسرائیل همچنان ارسال کمک‌ها به غزه را محدود کرده که شامل اقلام اضطراری مانند میله‌های چادر است چون آنها را اقلامی دومنظوره می‌داند و مدعی است می‌شود از آنها برای اهداف نظامی استفاده کرد.
قریب به یک و نیم میلیون فلسطینی هنوز منتظر کمک‌های فوری هستند و صدها هزار نفر دیگر بدون دسترسی به سرویس‌ها و خدمات اولیه مانند آب پاکیزه در چادر زندگی می‌کنند.
همچنین تقریبا تمامی جمعیت غزه یا بیش از دو میلیون نفر در منطقه قرمز انباشته شده‌اند؛ نواری در امتداد ساحل که کمتر از نیمی از مساحت غزه را پوشش می‌دهد.
انتهای پیام
