مریم اسمی خانی نویسنده و فیلمساز سینمای کوتاه معتقد است که خلاقانهترین اتفاقهای سینمایی در حوزه فیلمهای کوتاه رخ میدهد و این گونه مطمئنترین راه برای ورود به سینمای حرفهای است.
به گزارش روابط عمومی چهل و سومین جشنواره فیلم فجر، مریم اسمی خانی نویسنده، فیلمساز، مدرس سینما و عضو هیات انتخاب چهل و سومین جشنواره فیلم فجر گفت: متاسفانه برای چند دوره بخش فیلمهای کوتاه از جشنواره فیلم فجر حذف شده بود و جای خالی آن به شدت احساس می شد. خوشبختانه چند سالی است که سیمرغ مربوط به این بخش بار دیگر به این رویداد مهم سینمایی بازگشته است. حوزه سینمای کوتاه دارای اهمیت بسیار زیادی است و نمی توان آن را نادیده گرفت. بسیاری فیلمسازان مهم سینمای کشور فعالیت خود را با ساخت فیلمهای کوتاه آغاز کردند و با وجود گذشت چند دهه از ساخت این آثار، همچنان برخی از آنها تماشایی هستند.
کارگردان «وضعیت اورژانسی» ادامه داد: به طور کلی خلاقانهترین آثار فیمسازان مربوط به دوران فعالیت آنها در سینمای کوتاه بوده و این حوزه بخشی جدانشدنی از زندگی هنری بسیاری از هنرمندان مطرح سینمای کشور است. البته دلیل غیبت بخش کوتاه در جشنواره سالهای گذشته موضوعی قابل فهم و منطقی بود، اما نمی توان ضرورت وجود این بخش را در مهمترین رویداد سینمایی کشور انکار کرد.
اسمی خانی درباره جایگاه فیلم کوتاه در سینمای کشور بیان کرد: زمانی که هنرمندان با بودجه کم فعالیت سینمایی خود را آغاز میکنند، ناگزیر به سراغ ساخت فیلم کوتاه میروند. این حوزه هر روز در حال رشد و توسعه است و به همین دلیل سالانه شاهد ظهور فیلمسازان مستعدی در رویدادهای مربوط به سینمای کوتاه هستیم.
عضو هیات داوران بخش آثار کوتاه داستانی در فجر ۴۳ یادآور شد: ساخت فیلم کوتاه یک مسیر امتحان پس داده و کامل برای ورود به دنیای فیلمسازی است و در میان راههای موجود، بهترین گزینه به شمار می رود. خلاقانهترین اتفاقها در سینمای کوتاه رخ می دهد و فکر میکنم در سالهای گذشته این گونه سینمایی موفقتر از سینمای بلند در کشور عمل کرده است.
اسمی خانی در پایان گفت: من فکر میکنم با توجه به اتفاقهای سالهای گذشته تا حدی شاهد ایجاد فاصله میان هنرمندان و جشنواره فیلم فجر بودیم. به همین دلیل در چند سال اخیر جشنواره مورد بیمهری قرار گرفت و مظلوم واقع شد. از جمله ویژگیهای مثبت جشنواره پیش رو این است که برای اولین بار یک شخصیت صنفی به عنوان دبیر انتخاب شده است و این موضوع میتواند زمینه ساز یک آشتی ملی در سینما شود. بهتر است است تا همگی اختلافات را کنار بگذاریم و با بروز نوعی وفاق، بار دیگر بر سر سفره هنر بنشینیم.