اختصاصی طرفداری | منچسترسیتی بازی را با یک کنایه به پرافتخارترین تیم اروپا آغاز کرد. در میان هواداران پشت یکی از دروازه‌ها، پرچم بزرگی به نمایش درآمد که رودری را در حال بوسیدن توپ طلا نشان می‌داد.
پیام آن، یادآور تصمیم رئال مادرید برای تحریم مراسم توپ طلا به دلیل نارضایتی از انتخاب نشدن وینیسیوس جونیور بود. روی بنر نوشته شده بود: «گریه کردن را متوقف کنید».
با توجه به نوسانات سیتی در این فصل، این یک استراتژی پرریسک در برخورد با مهمانی چون مادرید بود و وقتی سوت پایان بازی به صدا درآمد، تابلو نتایج نشان می‌داد که میهمانان با نتیجه ۳-۲ پیروز شده‌اند. حالا دیگر مادریدی‌ها گریه نمی‌کردند، این سیتی بود.
آن‌ها دو بار برتری خود را از دست دادند و در دقیقه ۸۶، بازیکن سابق این تیم، براهیم دیاز، گل تساوی دوم رئال را به ثمر رساند که نمکی روی زخم‌های بیش از اندازه تیم گواردیولا بود. سپس، در عمق دقایق تلف‌شده، جود بلینگام با فرار به‌موقع از تله آفساید، ضربه وینیسیوس جونیور را که درست نواخته نشده بود، به‌راحتی درون دروازه خالی جای داد. پذیرش آن سخت بود، دست‌های سیتی در این مبارزه تماشایی خالیِ خالی مانده بود. این بار نوبت بازیکنان سیتی بود که افسوس بخورند و یک شکست دیگر را در فصلی سخت و پر از چالش تجربه کنند.
ارلینگ هالند که تا پیش از این موفق به گلزنی مقابل مادرید نشده بود، دو گل به ثمر رساند و به نظر می‌رسید که سیتی با برتری جزئی به بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو خواهد رفت، اما در نهایت، مادرید تیمی بود که کیفیت بالاتر خود را نشان داد و مزد آن را هم گرفت.
در این فصل، مصدومیت‌های متعدد یکی از مشکلات اصلی سیتی بوده است، اما تنها امید هوادارانشان قبل از بازی این بود که رئال مادرید نیز شرایط مشابهی داشت و به قول سرمربی تیم، کارلو آنچلوتی، در وضعیت اضطراری قرار گرفته بود. رئال در این بازی چندین مدافع کلیدی خود را در اختیار نداشت: آنتونیو رودیگر، داوید آلابا، ادر میلیتائو و دنی کارواخال همگی غایب بودند و لوکاس واسکز، که در پست دفاع راست جایگزین شده بود، نیز به دلیل مصدومیت از ناحیه همسترینگ از فهرست اصلی تیم خط خورده بود.
مادرید برای بازگشت به بازی به کمی شانس نیاز داشت. در حالی که سیتی نتوانست ضربه آزاد را به‌خوبی دفع کند، دنی سبایوس توپ را دوباره به محوطه جریمه فرستاد. امباپه از مدافعان فرار کرد و سعی داشت با یک ضربه آکروباتیک توپ را به سقف دروازه بکوبد، اما توپ به ساق پایش برخورد کرد و با یک کمان آهسته از کنار ادرسون عبور کرد و وارد دروازه شد. پس از این گل، اعتمادبه‌نفس مادرید تمام و کمال بازگشت.
فدریکو والورده ضربه‌ای محکم زد که با اختلافی ناچیز از کنار دروازه به بیرون رفت. بلینگام هم در موقعیت تک‌به‌تک با ادرسون قرار گرفت اما نتوانست فرارش را با یک ضربه تمام‌کننده مناسب همراه کند و توپ با واکنش سریع ادرسون و برخورد به پایش دفع شد.
اما سپس، ۱۱ دقیقه مانده به پایان بازی، سیتی دوباره جریان بازی را تغییر داد، درست مثل نیمه اول. سبایوس با یک تکل خشن، حرکت تکنیکی فیل فودن را متوقف کرد و داور اعلام پنالتی کرد. هالند پشت توپ ایستاد، کورتوا را فریب داد و توپ را به گوشه دروازه فرستاد. بازیکنان سیتی به خیال یک پیروزی غیرمنتظره جشن گرفتند، اما رئال با دیاز و بلینگام برنامه‌های دیگری در سر داشت.
شرم بزرگ این است که یکی از این غول‌های اروپایی قبل از مراحل پایانی از رقابت‌ها کنار خواهد رفت.
باید شجاع باشید تا روی حذف برنده این دیدار پلی‌آف از لیگ قهرمانان شرط ببندید، زیرا هر تیمی که از این دو پیروز شود، شانس بالایی برای قهرمانی دارد.
در یک دیدار مهیج دیگر، منچسترسیتی در لحظات پایانی با گل دقیقه ۹۲ ستاره انگلیس، جود بلینگام، شکست خورد و این بازی به تلخی برای آن‌ها تمام شد.
سیتی در این فصل عملکردی نه‌چندان درخشان داشته اما خود را راست و ریست در مقابل مادرید قرار داد و با ارائه نمایشی قابل‌قبول، شاید شایسته نتیجه بهتری بود. سیتی برای بازی برگشت در سانتیاگو برنابئو، در روز چهارشنبه هفته آینده، هیچ‌چیزی برای از دست دادن ندارد و مطمئناً شاهد دیداری هیجان‌انگیز و پرگل دیگری خواهیم بود.
پپ گواردیولا در عین ناباوری بار دیگر تیمش را گرد هم آورد تا نشان دهد این نسل بازیکنان سیتی هنوز به آخر خط نرسیده‌اند، اما در نهایت، آن‌ها دوباره قربانی همان مشکل همیشگی‌شان شدند: اشتباهات دفاعی. ارلینگ هالند با زدن دو گل نقش قهرمان را ایفا کرد، اما ستارگان مکملی چون جان استونز، جک گریلیش، کوین دی بروین، ادرسون و یوشکو گواردیول نیز در این نبرد هیجان‌انگیز، فوق‌العاده ظاهر شدند.
اما رئال بار دیگر نشان داد سلطان بی‌چون‌وچرای بازگشت‌های دراماتیک است و باز هم موفق شد در لبه پرتگاه، ناباورانه از دهان شکست، پیروزی را از حلقوم حریف خود بیرون بکشد. هرچند دفاع فاجعه‌بار سیتی کمک بزرگی به آن‌ها کرد.
با این حال، باید به سیتی نیز اعتبار داد؛ آن‌ها از همان ابتدا جسور، نترس و تهاجمی بودند. شاید این بهترین شانس آن‌ها برای کسب جام در این فصل باشد و به نظر می‌رسید بروبچه‌های گواردیولا آماده استفاده از این موقعیت هستند.
رئال مادرید بازی را بهتر آغاز کرد و به نظر می‌رسید که قبل از اینکه سیتی وارد جریان بازی شود، می‌تواند گلزنی کند.
امباپه یک ضربه خطرناک زد که با واکنش خوب ادرسون مهار شد و سپس ضربه فرلاند مندی روی خط دروازه متوقف شد. فشار سنگین رئال ادامه داشت. اما خط دفاعی رئال هم در تمام طول بازی آسیب‌پذیر نشان می‌داد.
گریلیش که انتخابی غافلگیرکننده برای جناح چپ بود، معمار گل اول سیتی در دقیقه ۱۹ شد. هالند توپ را عالی کنترل کرد، گریلیش با یک ارسال هوشمندانه توپ را به گواردیول رساند و او نیز با یک پاس زیبا، هالند را در موقعیت گل قرار داد. ستاره نروژی ماهرانه توپ را به گوشه دروازه فرستاد.
VAR مدت زیادی زمان برد تا تأیید کند گل به‌درستی به ثمر رسیده است. به طرز شگفت‌انگیزی، این اولین گل هالند مقابل رئال مادرید بود و پس از آن، او انرژی تازه‌ای پیدا کرد و با تمام توان برای هر توپ جنگید اما یار مکمل او، گریلیش، مصدوم شد و جای خود را به فیل فودن داد.
او سازنده گل دوم سیتی بود. سبایوس در محوطه، فودن را سرنگون کرد و هالند در دقیقه ۷۸ با یک ضربه دقیق از روی نقطه پنالتی دوباره تیمش را پیش انداخت. چنین برتری‌ای را در این دقایق در بازی خانگی نباید از دست داد. اما سیتی این کار را کرد. روبن دیاز و ادرسون دچار سردرگمی شدند و ضربه وینیسیوس جونیور توسط ادرسون دفع شد، اما او موفق نشد توپ را منحرف کند و توپ به براهیم دیاز، که تنها دو دقیقه از ورودش به زمین گذشته بود، رسید و او موفق شد گل تساوی را به ثمر برساند.
بدترین اتفاق هنوز در راه بود. ریکو لوئیس توپ را در مقابل وینیسیوس از دست داد و سپس جود بلینگام در دقیقه ۹۲ تیر خلاص را بر پیکر سیتی زد و تیم گواردیولا درجا جان سپرد.
مردان سفیدپوشی که پیراهن نارنجی به تن داشتند، همیشه باور دارند اروپا تحت سیطره و کنترل آن‌هاست، باوری که به آن‌ها جان و قدرت می‌دهد. از این رو، جای تعجبی نیست که سلاطین بازگشت‌های دراماتیک و کشنده، بار دیگر حریف خود را به بدترین شکل از پای انداختند و بار دیگر ثابت کردند هر کسی که خواهان تاج‌وتخت است، باید از روی جسد آن‌ها عبور کند.
