به گزارش ایسنا، در متن داودنژاد آمده است: «پارسای عزیزم در مدتی که همبازی بودیم متانت و رفتار حرفهای و مبادی آداب تو برایم چشمگیر بود؛ توجه و تمرکز تو را برای تجربه زنده و باورپذیر نقش شاهد بودم و برخوردهای متواضعانه و مهربان تو را با همه اعضای گروه میدیدم. پیدا بود که خواب و خوراک مرتبی داری و در زندگی جانبدار تعادل و نظم هستی.
سوابق اجراهای زنده موفق و گویا یک استندآپکمدی - که کاش آن را دیده بودم - و دست داشتنت بر قلم، همه اسباب شرمساری سینمای ایران از آن حاشیهسازی و تحقیر جایگاه هنرمندان در این مرز و بوم است. اجازه بده از این فرصت استفاده کنم و بپرسم کدام صاحب دستور است که از غلبه بازار سیاه صوت و تصویر بر بازار رسمی تولیدات داخلی استقبال میکند؟ چه کسی با مفهوم جنگ رسانهها آشنا نیست؟»
در ادامه این متن آمده است: «چه کسی نمیداند فناوری دیجیتال، قدرت را توزیع کرده و افکار عمومی با روایتهای هنری و رسانهای باورپذیر ساخته میشود و آیا باورپذیری جز با قریحه و تخصص و خلاقیت در هنر و نمایش و سینما به دست میآید؟ آیا موضوع راهبردی دانایی سینمایی که فقدان آن هر منظومه هنری رسانهای را به تکرار و کسالت و رکود میکشاند کم از دانایی غنیسازی است؟ آنها که کمر به توهین و تحقیر و پروندهسازی برای اهل سینما میبندند نظرشان درباره کاردآجین شدن مهرجویی و همسرش چیست؟
آنها که سینمای ایران را تضعیف میکنند و ملت را به سوی بازار سیاه صوت و تصویر میرانند، یا دشمن این مملکت هستند یا بر شاخه نشستهاند و بُن میبُرند.»
در این متن تاکید شده است: «آزار تو آزار همه سینماست و هر اهانتی به شما و سایر هنرمندان متوجه شود، علی السویه بین همه ما تقسیم شده است. آیا سینمای ایران یک پارسا پیروزفر بیشتر دارد…؟ همچون هنرمندان یکتای دیگری که هر کدام سرمایهای اجتماعی برای این مملکت محسوب میشوند؟ آیا اینجا نمیشود به دنبال ردپای نفوذ بود؟ آیا بازار سیاه تا همه بازار رسمی را نبلعد و پیش از آن ویران و تسخیرش نکند دست برمیدارد؟»
