حالا از آن نام‌های بزرگ تنها خاطراتشان باقی مانده و عصر چهارشنبه منوچهر والی‌زاده هم پس از یک ماه مقاومت در برابر بیماری، سرانجام در بیمارستان فوت کرد و به دوستان دیرینش پیوست. او بیشتر به خاطر صداپیشگی در نقش بازیگرانی چون تام کروز و تام هنکس و همچنین دوبله کارتون «لوک خوش‌شانس» و صداپیشگی در نقش «مایکل اسکافیلد» در سریال «فرار از زندان» شناخته می‌شود.
در مراسم بدرقه با این هنرمند، محمود قنبری، دوبلور باسابقه، با خواندن متنی گفت: از سال ۱۳۳۸ تا نیمه ۱۴۰۳ در صدها و هزاران ساعت فیلم و سریال به جای بازیگران مشهور ایرانی و خارجی صحبت و تماشاگران بسیاری را جذب پرده نقره‌ای کرد و چندین نسل با صدایش از تماشای فیلم‌ها و سریال‌ها لذت بردند. واقعا در غیابش چه کسی می‌تواند جایگزینش شود؟
قنبری افزود: او بازیگری توانا بود که در سال ۱۳۴۰با فیلم «خداداد» ایفای نقش در سینما را آغاز کرد و با ده‌ها فیلم، با اقبال مردمی روبه‌رو شد. حتی به صحنه تئاتر رفت و همراه با منوچهر نوذری لبخند را به لبان مردم آورد. همیشه عاشق کارش بود و با میکروفن و میز دوبله زندگی می‌کرد. من قادر نیستم ۶۵ سال خدمت او را به هنر دوبله، سینمای ایران و رادیوی ایران در زمانی اندک بازگو کنم، با اینکه در تمام این سال‌ها اکثرا در کنارش بودم.
علی دهکردی نیز در این مراسم گفت آقای والی‌زاده در کنار سایر ستارگان گویندگی سینمای ایران جایگاه دست‌نیافتنی و رفیعی دارد. اوسپس از حسین عرفانی، جلال مقامی، رفعت هاشم‌پور، ایرج رضایی، بهرام زند، چنگیز جلیلوند و منوچهر اسماعیلی به عنوان نسل طلایی دوبله یاد کرد که دیگر در کنار ما نیستند و خطاب به منوچهر والی‌زاده گفت: چه تیم خوبی آن طرف جمع شده است آقای والی‌زاده؛ پیش دوستانتان می‌روید!
در ادامه مراسم منوچهر زنده‌دل هم به نمایندگی از نسل جوان دوبله، سخنانی را در فراق استادش بیان کرد.او گفت: محال است از این پس شما پوستری از تام کروز را ببینید و یادشان نیفتید. تام هنکس و ادی مورفی را ببینید و یاد آقای والی‌زاده نیفتید. ایشان همواره در کنار ما هستند و یاد و خاطره‌شان باقی خواهد ماند.
در ادامه مراسم ایرج راد، بازیگر پیشکسوت، هم گفت: روزی نبوده که مردم صدای منوچهر والی‌زاده را نشنیده باشند. هنرمندانی از این دست در دل مردم جا دارند و عمر و زندگی خود را برای فرهنگ و هنر این مملکت گذاشتند، مردم را دوست داشتند و برای مردم کار کردند. ایرج راد افزود: منوچهر والی‌زاده همیشه می‌خندید و انسان پاک و شریفی بود که مسوولانه و عاشقانه کار کرد و نظیر او را شاید به این سادگی دوباره نداشته باشیم.
شراره حضرتی، دوبلور، به نمایندگی از بانوان دوبلور در این مراسم حرف زد و گفت: دوبله یتیم شده و دیگر آن شور و هیجانی که با حضور این بزرگان در واحد دوبلاژ سیما وجود داشت، به چشم نمی‌خورد.
ایرج نوذری بازیگر نیز به یاد منوچهرهای عرصه دوبله، یعنی منوچهر زمانی، منوچهر نوذری، منوچهر اسماعیلی، منوچهر والی‌زاده و ... گفت: من جزو افرادی هستم که ۶۱ سال با منوچهر والی‌زاده زندگی کردم و از دوسالگی‌ام عکس دارم که با اشتیاق به سمتش می‌دوم تا در آغوشش قرار بگیرم. او افزود: موج منوچهرها در دوبله بود. سه تن از آنها را از دست دادیم اما این فراق فقط فیزیکی است.
خسرو والی‌زاده، برادرزاده هنرمند فقید، نیز به نمایندگی از خانواده‌اش حرف زد و گفت او عاشق زندگی، خانواده و کارش بود. خیلی دوست داشت زنده بماند و زندگی کند اما نشد.
فرزاد حسنی، گوینده رادیو و مجری، در این مراسم گفت: با افسوس و حرمان از منوچهر والی‌زاده جدا خواهیم شد. تمام تلاش خودم را کردم که برای صحبت مقابل شما نه بغض کنم و نه گریه ولی برای یک چیز به‌شدت دلم تنگ می‌شود. پس از منوچهر نوذری، طولانی‌ترین همراهی، در آغوش گرفتن و مصافحه من با آقای منوچهر والی‌زاده بود و برای آغوش این مرد مهربان دلم خیلی تنگ می‌شود. او به نمایندگی از رادیویی‌ها گفت: بچه‌های رادیو پیام مگر نبود منوچهر والی‌زاده را فراموش می‌کنند؟ هنرمندان «صبح جمعه با شما» مگر از دست دادن ایشان را از یاد می‌برند؟ از ساعت ۶ صبح با چه علاقه‌ای به رادیو پیام می‌رفت. و صادق عبداللهی عزیزم که او هم در کنارمان نیست. منوچهر والی‌زاده از آخرین گل‌های گلستان طلایی عرصه دوبله است. خدا بقیه هنرمندان برجسته دوبله را حفظ کند.
