بررسی عادت صبحگاهی ۵۰ کارآفرین موفق: شش عادت مشترک

فرارو- تحلیل روتین صبحگاهی ۵۰ کارآفرین نشان می‌دهد که موفقیت اغلب از دل تصمیم‌های کوچک و پیوسته در نخستین ساعت روز شکل می‌گیرد.

به گزارش فرارو به نقل از وگ اوت، بررسی الگوهای روزمره کارآفرینان موفق نشان می‌دهد که موفقیت نه در ایده‌های بزرگ و اتفاقات ناگهانی، بلکه در مجموعه‌ای از عادات کوچک و تکرارشونده ریشه دارد؛ به‌ویژه در نخستین ساعاتی که روز تازه آغاز می‌شود. مشاهده و تحلیل رفتارهای صبحگاهی حدود ۵۰ کارآفرین فعال در حوزه‌های مختلف، از  کسب‌وکارهای کوچک تا استارت‌آپ‌های فناورانه و تیم‌های خلاق، نشان می‌دهد با وجود تفاوت‌های شخصیتی و محیطی، شش عادت مشترک تقریباً در زندگی همه آن‌ها حضور ثابت دارد؛ عادت‌هایی که به‌نوعی موتور اصلی نظم ذهنی، تمرکز، و رشد تدریجی آن‌ها محسوب می‌شود.

۱. محافظت از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه نخست روز در برابر «نویز ذهنی»

یکی از ثابت‌ترین رفتارها این بود که هیچ‌یک از این افراد بلافاصله پس از بیدار شدن سراغ تلفن همراه نمی‌رفتند. آن‌ها نخستین دقایق را از هجوم اعلان‌ها، اخبار، ایمیل‌ها و شبکه‌های اجتماعی محافظت می‌کردند. این زمان کوتاه برای آن‌ها نوعی فضای مقدس به‌شمار می‌رفت؛ دوره‌ای که ذهن از دنیای نیمه‌هوشیار خواب جدا می‌شود و وارد دنیای منطقی روزمره می‌گردد.

اگر روز با مصرف ناگهانی اطلاعات دیگران، پیام‌های اضطراری یا محتواهای مقایسه‌گر آغاز شود، ذهن وارد حالت واکنشی می‌شود و تمرکز و آرامش فرد را مختل می‌کند. به همین دلیل این کارآفرینان فاصله‌ای آگاهانه میان «بیدار شدن» و «وصل شدن به دنیا» ایجاد می‌کردند؛ فاصله‌ای که می‌توانست با چند دقیقه تمرین تنفس، نوشیدن آرام یک فنجان قهوه، قدم‌زدن کوتاه، یا نوشتن چند خط یادداشت همراه باشد. حتی پدر و مادرهای شاغل که صبح‌های شلوغی داشتند، تلاش می‌کردند حداقل ۱۰ دقیقه سکوت و حضور ذهن را برای خود حفظ کنند.

۲. آغاز روز با نوعی فعالیت بدنی حتی بسیار کوتاه

تقریباً همه این افراد نوعی حرکت جسمانی را پیش از شروع فعالیت‌های اصلی در برنامه داشتند. در این مورد، شدت یا نوع ورزش اصلاً اهمیت نداشت؛ برخی دویدن پنج کیلومتری را انتخاب می‌کردند، برخی تمرینات قدرتی، عده‌ای یوگا یا حرکات کششی و برخی فقط چند دقیقه راه‌رفتن سریع یا حرکات ساده‌ی نرمشی انجام می‌دادند.

تأثیر روان‌شناختی فعالیت بدنی در صبح بسیار چشمگیر است: جریان خون به مغز افزایش می‌یابد، ذهن شفاف‌تر می‌شود، حس موفقیت اولیه شکل می‌گیرد و اضطراب روز کاهش می‌یابد. نکته مهم این بود که هیچ‌کدام به‌دنبال «ورزش کامل و ایده‌آل» نبودند؛ آنچه اهمیت داشت، ثبات بود. آن‌ها به اصل ساده‌ای پایبند بودند: «مگر اتفاقی غیرعادی رخ دهد، صبح‌ها بدنم را حرکت می‌دهم.»

در نگاه ذهن‌آگاهی، بدن و ذهن از یکدیگر جدا نیستند؛ مراقبت از بدن شرایط لازم برای وضوح ذهنی را فراهم می‌کند و این الگو دقیقاً در رفتار این کارآفرینان قابل‌مشاهده بود.

۳. تعیین ۱ تا ۳ اولویت اصلی روز، قبل از آن‌که جهان برایشان تصمیم بگیرد

کارآفرینان در معرض سیلی از وظایف، پیام‌ها، مشکلات و فرصت‌ها هستند و اگر روز را بدون نقشه آغاز کنند، به‌جای پیشرفت، صرفاً واکنش نشان می‌دهند. همه کسانی که مورد بررسی قرار گرفتند نوعی آیین تعیین اولویت داشتند: برخی سه نتیجه‌ی کلیدی روز را می‌نوشتند، برخی یک کار کاملاً غیرقابل‌چشم‌پوشی تعیین می‌کردند، برخی ساعات تمرکز را در تقویم می‌گذاشتند و بعضی اهداف بزرگ‌تر خود را مرور می‌کردند تا مطمئن شوند روزشان در راستای همان مسیر حرکت می‌کند.

از نگاه روان‌شناسی شناختی، خستگی تصمیم‌گیری یک واقعیت است. اگر فرد از ابتدای روز ندانَد چه چیز مهم‌تر است، تا شب درگیر امور فوری خواهد بود و اولویت‌های واقعی زیر انبوه کارهای اضطراری دفن می‌شود. کارآفرینان موفق، صبح را «پنجره‌ی استراتژیک» خود می‌دانند و پیش از پاسخ به پیام‌ها از خود می‌پرسند: «چطور می‌توانم امروز را به یک روز موفق تبدیل کنم؟»

۴. ایجاد یک بازه کوتاه برای «کار عمیق» پیش از آغاز آشفتگی روز

یکی از مؤثرترین عادت‌ها، اختصاص بخشی از اولین ساعات روز به کاری بود که بیشترین اثر را بر رشد واقعی کسب‌وکار یا مسیر شغلی دارد. این کار می‌توانست نوشتن، طراحی محصول، تحلیل داده‌ها، تصمیم‌گیری‌های مهم یا ساخت سیستم‌های جدید باشد. تفاوتی نمی‌کرد که کار چه بود؛ آنچه اهمیت داشت کیفیت توجه بود: سکوت، تمرکز، نبود اعلان‌ها، نبود چندوظیفگی.

برخی حتی محیط خود را عوض می‌کردند، کار در یک کافه خلوت یا دفتر آرام. این حالت همان وضعیت «جریان» یا flow است؛ زمانی که فرد کاملاً غرق کار شده و توجهی ناب به آن اختصاص می‌دهد. انجام مداوم این کار در صبح باعث می‌شود فرد هر روز، حتی با وجود روزهای شلوغ، اندکی به سمت هدف‌های بلندمدت خود پیشروی کند.

۵. تغذیه ذهن با ورودی‌های آگاهانه و انتخاب‌شده

در مقابل مصرف بی‌برنامه‌ی شبکه‌های اجتماعی یا اخبار، این افراد صبح‌ها از منابع مشخص و هدفمند استفاده می‌کردند: کتاب‌های روان‌شناسی، فلسفه یا کسب‌وکار، گفتگوهای طولانی، پادکست‌های عمیق، خبرنامه‌های گزیده یا حتی یادداشت‌های شخصی. گاهی این ورودی تنها ده دقیقه مطالعه همراه با قهوه بود یا یک پادکست کوتاه در مسیر پیاده‌روی.

اصل مهم این بود که ذهن در آغاز روز با محتوایی تغذیه شود که کیفیت تفکر را بالا ببرد. آنچه صبح می‌خوانیم یا می‌شنویم، لنزی می‌سازد که از خلال آن به بقیه روز نگاه می‌کنیم. به‌جای محتوای واکنشی، این کارآفرینان محتوایی را انتخاب می‌کردند که «بذرهای درست» را در ذهنشان آبیاری کند: بذرهایی مانند آرامش، وضوح و دید بلندمدت.

۶. انجام یک عمل کوچک برای هم‌سو شدن با ارزش‌های درونی

شاید شگفت‌انگیزترین الگو همین باشد. هر کارآفرین حداقل یک عمل کوتاه داشت که یادآور این بود که «چه کسی می‌خواهم باشم». این عمل می‌توانست نوشتن یک جمله سپاسگزاری، تعیین نیت روزانه، یک دقیقه مراقبه، خواندن جمله‌ای الهام‌بخش یا حتی آرزو کردن خیر برای اعضای تیم باشد.

این کار تنها چند ثانیه یا چند دقیقه طول می‌کشید، اما نقطه‌ی عطف مهمی ایجاد می‌کرد: از «امروز باید چه‌کارهایی انجام دهم؟» به «چطور می‌خواهم امروز حضور داشته باشم؟» چنین تغییر کوچکی، کیفیت تمام تعاملات روزانه را تحت‌تأثیر قرار می‌داد و حس معنا را در فعالیت‌ها تقویت می‌کرد.

صبح‌های واقعی، نه نسخه‌های اینستاگرامی

برخلاف تصور عمومی، کارآفرینان مورد بررسی روتین‌های ایده‌آل و نمایش‌گونه نداشتند. بسیاری‌شان فرزند خردسال داشتند، سفرهای کاری، جلسات دیرهنگام یا روزهایی با کمبود خواب را تجربه می‌کردند. اما حتی در نامرتب‌ترین روزها، نسخه کوچکی از شش عادت اصلی را زنده نگه می‌داشتند: چند دقیقه سکوت، حرکت مختصر، تعیین اولویت‌ها، یک دوره کوتاه تمرکز، ورودی ذهنی هدفمند و یک اقدام کوچک هماهنگ با ارزش‌ها.

قدرت این عادت‌ها در «قابلیت مقیاس‌پذیری» آن‌هاست؛ می‌توانند کوتاه یا بلند، فشرده یا کش‌دار باشند، اما ساختارشان پابرجاست.

چطور می‌توان نسخه شخصی این صبح‌ها را ساخت؟

قرار نیست کسی صبح کارآفرینان مشهور را تقلید کند. مسیر بهتر، یافتن کوچک‌ترین عادت‌هایی است که با سبک زندگی هر فرد سازگار باشد. می‌توان از خود پرسید:

• چگونه می‌توانم پیش از آن‌که تلفن همراه ذهنم را تسخیر کند، یک حائل جای دهم؟

• ساده‌ترین شکل حرکت بدنی که بتوانم به آن پایبند بمانم چیست؟

• سه اولویت مهم امروز چیست؟

• کدام بخش از صبح را می‌توانم به تمرکز اختصاص دهم؟

• چه ورودی فکری باارزشی می‌توانم جایگزین اسکرول‌کردن کنم؟

• چه اقدام کوچکی مرا به شخصیتی که می‌خواهم باشم نزدیک می‌کند؟

شروع کار ساده است: یک عادت کوچک، قابل‌اجرا و حتی خنده‌دارانه آسان انتخاب شود و پس از تثبیت، عادت بعدی اضافه گردد. در نهایت، موفقیت حاصل تقاطع همین تصمیم‌های کوچک و پنهان است. تصمیم‌هایی که در نخستین ساعت روز شکل می‌گیرند و آینده فرد را می‌سازند.