نتوانستیم نسبت به مقاومت مردم غزه بی‌تفاوت باشیم

به گزارش ایلنا به نقل از ستاد خبری جشنواره جهانی فیلم فجر، ابوالحسنی بیان کرد: طبق بحرانی که در غزه به وجود آمده بود، خیلی‌ها دوست داشتند بدانند در آنجا چه خبر است در این جنگ ۲۰ ماهه غزه، من حین ساخت فیلم پایان آن را می‌دیدم، از همین رو فیلم با روایت ماضی روایت می‌شود دوست داشتم بعدا وقتی گفتند در غزه چه اتفاقی افتاد با رویکرد انسانی بدانیم در آنجا چه گذشته است. یعنی مردم چگونه غذا می‌پختند، گوشی خود را چگونه شارژ می‌کردند و…  و بعد تحلیل‌های سیاسی را بر این دانستنه‌ها بار کنیم.

شعبانی هم گفت: یکی از بزرگترین اتفاقات سال‌های اخیر را رصد کردیم و دیدیم در کنار ما، مردم غزه چگونه مقاومت می‌کنند و به شهادت می‌رسند در واقع ما نتوانستیم بی تفاوت باشیم. خیلی سال پیش فیلم «تازه نفس ها» ساخته عیاری را دیده بودم که داستانش در تهران می‌گذشت اگر بخواهیم تهران ۵۸ را ببینیم به آن فیلم مراجعه می‌کنیم، فیلم نقاط درخشانی دارد تا بدانیم مردم چگونه زندگی می‌کردند فیلم ما هم از این جهت شبیه «تازه نفس ها»ست ما دنبال این بودیم که ببینیم زیست غزه چطور است به نظرم این اتفاق رخ داده است. وقتی خواستم فیلم را در سالن ببینم تاسف خوردم که فیلم‌های خارجی را زیرنویس می‌کنیم تا مردم متوجه داستان آن شوند اما یک فیلم فارسی را زیرنویس کردیم و کسی متوجه معنای آن نشد دوست داشتم ما فیلم با به زبان فارسی کامل می‌دیدیم.

ابوالحسنی درباره انتخاب مریلا زارعی برای گفتن نریشن فیلم گفت: ماجراهای غزه به اندازه کافی تلخ هستند، بعد از پایان قیلم وقتی فیلم را دیدیم متوجه شدیم خیلی تلخ است احساس کردیم بهتر است کسی باشد که با موضوع همذات پنداری کند و در عین حال یک خانم باشد و این می‌تواند از بار تلخی فیلم  کم کند و بر تأمل آن بیفزاید پس به خانم مریلا زارعی رسیدم.

او بیان کرد: پروسه فیلمسازی در شرایط بحران سخت است و وقتی سخت‌تر شد که نتوانستیم به آنجا برویم فیلمسازی در غزه بسیار سخت بود چون ارتباط ما با  تیم تصویربردار از دور بود و آنها حرفه‌ای نبودند ضمن اینکه آنها نمی توانستند به همه جا بروند همه این مسایل باعث می‌شد کار سخت شود ضمن اینکه باید فیلمنامه را از قبل می‌نوشتیم باید از قبل همه چیز را می‌دانستیم. ما به وسیله واسطه‌ای یعنی مجری طرح مان که از لبنان بود با آنها ارتباط داشتیم چون اگر ارتباط مستقیم با تصویربرداران داشتیم اسراییل آنها را رصد می‌کرد و می‌زد. بسیاری از صحنه‌ها تاریخ مصرف داشتند و نتوانستیم از آنها استفاده کنیم برخی آرشیوها هم چنین سرنوشتی داشتند دو نفر از تیم تصویربرداری ما در انفجار مجروح شدند و ما در ادامه تیم تصویربرداری را عوض کردیم اما نهایتاً این کار عملی شد. ما یک بار دیگر کار را باز طراحی کردیم چون بسیاری از تصاویر قابل استفاده نبود و کیفیت نداشتند. چیزی که دوستان در سالن دیدند ماحصل آن چیزی است که از دوستان به ما رسیده و ما سعی کردیم طی یک پروسه دراماتیک فیلم را بسازیم و بگوییم در غزه چه می‌گذرد.

شعبانی هم مطرح کرد: جایگاه  جشنواره جهانی فیلم فجر، فیلم‌های سینمایی است، مردم غزه و هنرمندان فلسطینی خیلی فعال هستند در جشنواره سینما حقیقت فیلم‌های زیادی از فلسطین آمده است چون جایگاه مستند در آنجاست این فیلم هم مستند است. تایم فیلم اما بلند است. در غزه بیش از ۱۵۰ خبرنگار و تصویربردار به شهادت رسیدند همین موضوع باعث شده اروپایی‌ها واکنش نشان دهند. همه تصاویر فیلم ما از طریق اینترنت ارسال شده است که نیاز به همت بالایی داشت چون جنگ بود و توانایی‌ ارسال نداشتند با همان اینترنت نیم‌بند این کار را کردند اما اینترنت ما به جهت سرعت از آنها هم پایین‌تر بود. چون ما به آنها دسترسی نداریم جای آنها در اینجا خالی است.

انتهای پیام/