به گزارش خبرگزاری ایمنا، در قلب سرزمین حاصلخیز آمریکا، جایی که به‌نام «کمربند ذرت» شناخته می‌شود و سال‌ها نماد ثبات، رونق و خودکفایی کشاورزی ایالات متحده بود، اکنون سایه‌ای سنگین از بحران اقتصادی، ناامیدی و ورشکستگی بر مزارع پهن شده است. روایت زندگی راندال شِلبی، کشاورز ۵۰ ساله اهل آرکانزاس، تصویری واقعی و تلخ از وضعیتی است که هزاران کشاورز آمریکایی در آن گیر افتاده‌اند؛ وضعیتی که آمیخته با بدهی‌های سنگین، کاهش شدید درآمد، سقوط قیمت محصولات و توفان تازه تنش‌های ژئوپلیتیک است.
شلبی که شش سال پیش، با رویایی بزرگ و وامی ۱.۳ میلیون دلاری از حرفه پزشکی به کشاورزی قدم گذاشت، امروز در آستانه ترک مزرعه و بازگشت ناخواسته به شغل قبلی قرار دارد. او می‌گوید شاید مجبور شود بار دیگر روپوش پزشکی به تن کند، نه از علاقه، بلکه برای پرداخت قبض‌هایی که هر ماه سنگین‌تر می‌شوند. این اعتراف ساده، آینه تمام‌نمای رنجی است که بسیاری از کشاورزان آمریکایی امروز تجربه می‌کنند.
بنیان بحران فعلی، ترکیبی پیچیده و ویرانگر از سه عامل اقتصادی و یک عامل سیاسی است؛ ترکیبی که کشاورزی آمریکا را از یک فعالیت پایدار و سودآور به میدان نبردی برای بقا تبدیل کرده است:
سیاست‌های پولی فدرال رزرو: افزایش نرخ بهره در دو سال گذشته، فشار طاقت‌فرسایی بر وام‌های کشاورزی وارد کرده است، کشاورزان که برای تأمین تجهیزات، زمین، ماشین‌آلات و حتی بذر، وابسته به تسهیلات بانکی هستند، اکنون با بازپرداخت‌هایی مواجه‌اند که عملاً قابل مدیریت نیست.
افزایش هزینه‌های تولید: جنگ اوکراین بازار جهانی انرژی و کودهای شیمیایی را به هم ریخت. هزینه‌های سوخت و کود، که دو رکن اصلی تولید محصولات کشاورزی هستند، به‌طور ناگهانی اوج گرفتند و هنوز به سطح قبل از بحران بازنگشته‌اند.
افت شدید قیمت‌های جهانی: چین، بزرگ‌ترین خریدار محصولات کشاورزی آمریکا، در سال‌های اخیر وارد دوره کاهش تقاضا شده است. رکود اقتصادی در پکن، تغییر در سیاست‌های خرید و تلاش برای خودکفایی غذایی، همگی موجب افت قیمت‌هایی شده‌اند که تولیدکنندگان آمریکایی را مستقیم درگیر کرده است.
اما ضربه نهایی نه اقتصادی، بلکه سیاسی بود. بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید و آغاز دور جدید سیاست‌های تجاری تهاجمی علیه چین، کشاورزی آمریکا را وارد مرحله تازه‌ای از مخاطره کرده است، در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، چین در واکنش به تعرفه‌های واشنگتن، واردات محصولات آمریکایی همچون سویا، ذرت و پنبه را به‌شدت کاهش داد و بازار را به برزیل، آرژانتین و اوکراین واگذار کرد. اکنون با بازگشت ترامپ، نگرانی‌ها از آغاز موج دوم جنگ تجاری شدت گرفته و کشاورزان بیش از هر زمانی احساس می‌کنند که مزارع‌شان به خط مقدم جنگ ژئوپلیتیک تبدیل شده است.
داده‌های وزارت کشاورزی آمریکا (USDA) نشان می‌دهد شرایط در حال وخامت است:
- نرخ ورشکستگی مزارع در سال جاری به بالاترین سطح در ده سال گذشته رسیده است.
- درآمد خالص کشاورزان در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال قبل بیش از ۱۵ درصد کاهش یافته است.
- صادرات محصولات کلیدی همچون سویا و پنبه به چین همچنان بسیار پایین‌تر از دوره پیش از جنگ تجاری است.
تحلیلگران اقتصادی در ایالت آیووا بر این باورند که کشاورزی ایالات متحده به شکلی خطرناک، به تصمیم‌های سیاسی در واشنگتن و پکن وابسته شده است. آنان تأکید می‌کنند که دهه‌ها سرمایه‌گذاری برای توسعه بازارهای خارجی، حالا با یک انتخابات یا دستور اجرایی در معرض فروپاشی قرار می‌گیرد. بسیاری از کشاورزان نه‌تنها با تغییرات آب‌وهوایی مبارزه می‌کنند، بلکه اکنون باید در برابر نوسان‌های سیاسی، تعرفه‌های تجاری و بازی‌های قدرت جهانی نیز مقاومت کنند.
برای کشاورزانی همچون شلبی، گزینه‌های باقی‌مانده تلخ و محدود است؛ بازگشت به مشاغل شهری و رها کردن زمین‌های خانوادگی، فروش تجهیزات و ماشین‌آلاتی که زمانی نماد امید بودند، یا ادامه جنگ فرسایشی با امید به اینکه شرایط بهتر می‌شود، این انتخاب‌ها بیشتر شبیه دوراهی بقا است.
یک تحلیلگر در دانشگاه نبراسکا می‌گوید «کشاورزان امروز نه فقط با خاک و آب سروکار دارند، بلکه اسیر سیاست، بازار جهانی و رقابت چین و آمریکا شده‌اند. آن‌ها از قلب مزرعه، صدای برخورد منافع ژئوپلیتیک را می‌شنوند.»
به نظر می‌رسد تا زمانی که تنش‌های سیاسی میان دو ابرقدرت اقتصادی کاهش پیدا نکند، کشاورزی آمریکا که زمانی موتور محرک اقتصاد ملی بود، در مسیر تبدیل شدن به یکی از اصلی‌ترین قربانیان این رقابت ژئوپلیتیک باقی خواهد ماند.
