طرفداری | پیرلوئیجی کازیراگی (Pierluigi Casiraghi) زاده چهارم مارس 1969 در شهر مونزای ایتالیا است. او در پست مهاجم نوک بازی میکرد و قدی در حدود 182 سانتیمتر داشت. کازیراگی فوتبالش را در تیمهای پایه باشگاه معروف شهر زادگاهش یعنی مونزا شروع کرد و در سال 1985، راهی تیم اصلی آن شد. دیدار جام حذفی ایتالیا برابر کاسرتانا، نخستین بازی این بازیکن برای مونزا بود. او در رقابتهای سریب که با سقوط تیمش همراه بود، آمار 13 بازی و یک گل برابر پسکارا را به ثبت رساند و بدینگونه، نخستین فصلش در فوتبال حرفهای را به اتمام رساند. پس از دو فصل در سریچی با آمارهای 28 بازی و هشت گل در فصل 87-1986 و 23 بازی و 9 گل در فصل 88-1987، مونزا و کازیراگی به دومین سطح فوتبال ایتالیا بازگشتند. در بازگشت به سریب، کازیراگی در 31 دیدار به میدان رفت و 10 گل را به ثبت رساند. گلزنی برابر رم در جام حذفی، اوج کار کازیراگی در این فصل بود. پس از پایان فصل، استعداد این بازیکن مورد توجه تیمهای پایه ایتالیا قرار گرفت و منجر به شکلگیری علاقه در یوونتوس برای جذبش شد.
دینو زوف، سرمربی وقت یوونتوس در سال 1989، موافقت خود را با جذب 6.4 میلیارد لیری کازیراگی اعلام کرد تا مهاجم مستعد مونزا، پیراهن بیانکونری را برتن کند. سالواتوره اسکیلاچی و روی باروش، مهاجمان مطرحی در اسکواد یوونتوس این فصل بودند که کازیراگی را به مبارزه برای فیکسشدن، میطلبیدند. نخستین بازی این بازیکن برای یوونتوس در هفته نخست سریآ برابر بولونیا به ثبت رسید. دو قهرمانی در جام یوفا و جام حذفی ایتالیا، ثمره نخستین فصل همکاری کازیراگی با بانوی پیر بود. او در راه قهرمانی اروپایی تیمش، پس از گلزنی برابر کارل مارکس اشتارت، هامبورگ و کلن، در بازی رفت فینال برابر فیورنتینا، یک گل زد و سهم مهمی در فتح جام یوفا داشت. کازیراگی در قهرمانی جام حذفی نیز بریس مهمی را در بازی رفت مرحله نیمه نهایی برابر رم داشت. این بازیکن در لیگ، دروازه فیورنتینا، لاتزیو، کرمونزه و رم را باز کرد و آمار کلیاش در تمامی رقابتهای فصل را به 32 بازی و 10 گل رساند. از مهمترین لحظات کازیراگی در فصل 91-1990 سریآ میتوان به تکگل سه امتیازیاش برابر رم و ناپولی، هتتریک برابر پیزا و گلزنی برابر اینتر، اشاره کرد. او در مرحله نیمه نهایی جام برندگان اروپا نیز گل مهمی را برابر بارسلونا به ثمر رساند اما نتوانست از حذف یوونتوس در این مرحله، جلوگیری کند. 35 بازی، 14 گل و سه پاس گل، حاصل نهایی ماجراجویی کازیراگی در این فصل بود.
در دو فصل بعدی همکاری با بانوی پیر، آمارهای 41 بازی، هشت گل و شش پاس گل در فصل 92-1991 و 29 بازی، پنج گل و 9 پاس گل در فصل 93-1992 به ثبت رسید. او در دومین تجربه قهرمانی خود با یوونتوس در جام یوفا، سه گل در مراحل ابتدایی جام زد اما در فینال آن بازی نکرد و همانند قبل، نقشی کلیدی در این مهم نداشت. مدیران یوونتوس که مبلغ قابل توجهی را برای خرید کازیراگی هزینه کرده بودند، انتظاراتی ورای گلهای تکرقمی از مهاجم تیمشان داشتند. بنابراین، جدایی، راه حل مدیران یوونتوس برای کازیراگی در سال 1993 بود. در نتیجه، این بازیکن با قراردادی قرضی که حق خریدی 10 میلیارد لیری را در خود داشت، راهی لاتزیو شد که از حضور دینو زوف، سرمربی سابقش سود میبرد. این بازیکن در پایتخت، عملکرد بسیار خوبی را داشت و توانست تا زوجسازیهای مناسبی را با دیگر مهاجمان تیمش یعنی جوزپه سینیوری و آلن بوکشیچ داشته باشد. 31 بازی، پنج گل و یک پاس گل، حاصل کار این بازیکن در این فصل بود. در فصل 95-1994 که قرارداد این بازیکن با عقابها دائمی شد، اتفاقات جالبی چون پوکر برابر فیورنتینا، بریس برابر ناپولی و گلزنی برابر یوونتوس و رم، در کارنامه کازیراگی به ثبت رسید. او این فصل را با آمار 47 بازی، 15 گل و سه پاس گل به اتمام رساند.
کازیراگی در فصل 96-1995، بار دیگر برابر تیم سابقش، یوونتوس درخشید و در هفته هشتم سریآ، برابر این باشگاه، بریس کرد. 35 بازی و 18 گل در کل بازیهای فصل، نشانگر پیشرفت محسوس کازیراگی بود. او در دو فصل بعدی خود در پایتخت، آمارهای 31 بازی، 11 گل و سه پاس گل در فصل 97-1996 و 44 بازی، هفت گل و پنج پاس گل در فصل 98-1997 را به ثبت رساند. او در فصل 98-1997، به همراه لاتزیو به فینال جام یوفا صعود کرد و در این راه، چهار گل را به ثمر رساند اما در نهایت، نتوانست تا برای سومین بار، قهرمانی در این تورنمنت را تجربه کند. او در همین فصل، قهرمانی در جام حذفی ایتالیا را با شش بازی، بدون گلزده، جشن گرفت. در سال 1998، این بازیکن تصمیم گرفت تا از لاتزیو جدا شده و با 5.5 میلیون پوند، راهی چلسی شود. حضور جانلوکا ویالی روی نیمکت چلسی و حضور بازیکنانی چون جانفرانکو زولا و روبرتو دی متئو در اسکواد این باشگاه، یکی از دلایل ترغیب کازیراگی به قبول پیشنهاد شیرهای لندن بود. این بازیکن در نخستین بازی خود برای آبیها در هفته نخست لیگ برتر برابر کاونتری به میدان رفت. کازیراگی که بازیکن ثابت ترکیب چلسی بود، در هفته هشتم لیگ، گل زیبایی را با شوت پای چپ خود برابر لیورپول زد و امیدواریهای زیادی را برای طرفداران تیمش ایجاد کرد اما برخورد شدید در دقیقه 24 هفته 12 برابر وستهم با شاکا هیسلوپ، دروازهبان این باشگاه، فوتبال این مهاجم ایتالیایی را نابود کرد. چندین و چند جراحی نتوانست وضعیت کازیراگی را برای بازگشت به زمین مهیا کند تا این بازیکن با آمار 15 بازی و یک گل، فصل و در نهایت فوتبالش را در چلسی تمام کند.
این بازیکن که پیش از حضور در رده ملی بزرگسالان، در تیمهای پایه ایتالیا بازی کرده بود، در نخستین بازی ملی خود برابر بلژیک، در سال 1991 به میدان رفت. یک سال بعد، او نخستین گل ملی خود را برابر سن مارینو به ثبت رساند. حضور در جام جهانی 1994، نخستین تجربه جدی کازیراگی در بازیهای ملی بود. او پس از دو بازی مرحله گروهی، در دیدار نیمه نهایی برابر بلغارستان، 90 دقیقه بازی کرد و ایتالیا را به فینال جام جهانی رهنمون کرد اما در این مسابقه حساس که به نایب قهرمانی کشورش منتهی شد، حتی یک دقیقه نیز بازی نکرد. او در یورو 1996 نیز حاضر شد و در سه بازی از سه بازی ممکن آن به میدان رفت. او با بریس برابر روسیه که به تنها پیروزی ایتالیا در یورو منتهی شد، حضورش در این تورنمنت را مفید کرد. در حالی که در سال 1997، ایتالیا برای صعود به جام جهانی، پلیآف سختی را برابر روسیه میگذراند، کازیراگی توانست تا با گلزنی در دقیقه 53 این مسابقه، کشورش را به جام جهانی برساند. ایتالیا که با تکگل پیروزیبخش این بازیکن راهی جام جهانی 1998 شده بود، از حضور او بهره نبرد تا دیدار برابر پاراگوئه، پیش از شروع جام، آخرین بازی ملی کازیراگی باشد. او با 44 بازی، 13 گل و سه پاس گل، ماجراجویی خود را به پایان رساند. کازیراگی، مهاجمی قاتل در محوطه جریمه نبود اما با بازی هوایی، اثربخشی با حرکات آکروباتیک، ایجاد فضا برای سایر بازیکنان و تکلهای صحیح، سبک خاصی از یک مهاجم مکمل را برای تیمهایش داشت. جنگندگی بالای این بازیکن، لقب «تایسون» را برایش به همراه داشت. او پس از پایان فوتبال، به مربیگری روی آورد و در تیمهای مختلفی حضور داشت.
