به گزارش خبرگزاری ایمنا، همایون ارشادی، بازیگر شناختهشده سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، صبح امروز سهشنبه بیستم آبان دار فانی را وداع گفت.
این خبر را روابط عمومی خانه سینما بهطور رسمی تأیید کرده و ضمن تسلیت به جامعه هنری، برای خانواده و بازماندگان ارشادی آرزوی صبر و آرامش برای آنها داشته است.
همایون ارشادی که مدت زمان زیادی با بیماری سرطان درگیر بود، صبح امروز درگذشت.

این بازیگر در سال ۱۳۲۶ شمسی (متولد اصفهان) چشم به جهان گشود.
پیش از ورود به دنیای بازیگری، دانشآموخته رشته معماری بود؛ مسیری که پس از آن با اقبال به بازیگری تغییر یافت.
نقط عطف حرفهای او حضور در فیلم ماندگار طعم گیلاس (۱۳۷۶)، ساخته عباس کیارستمی بود؛ اثری که نه فقط در ایران بلکه در سطح جهانی نیز توجه بسیاری را به خود جلب کرد و نام ارشادی را در میان بازیگران شاخص کشور قرار داد.
پس از آن، ارشادی در فیلمها و پروژههای متعددی، از جمله:
- درخت گلابی
- پارتی
- واکنش پنجم
- پروندههاوانا
- زندگی با چشمان بسته
- آل
- نارنجیپوش
- اشباح
- یک سطر تا واقعیت
و بسیاری آثار دیگر ایفای نقش کرد.
در طول دههها فعالیت، همایون ارشادی بهواسطه بازیهای تأملبرانگیز و انتخابهای هنری جسورانه، به چهرهای نمادین نزد نسلهایی از مخاطبان سینما و تلویزیون تبدیل شد.

پیام تسلیت و مراسم تشییع
در اطلاعیه رسمی خانه سینما آمده است:
«همایون ارشادی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، پس از دورهای بیماری، صبح امروز دار فانی را وداع گفت. جامعه هنری ایران فقدان این هنرمند را تسلیت میگوید. مراسم تشییع متعاقباً اعلام خواهد شد.»
تا این لحظه، زمان دقیق و محل برگزاری مراسم تشییع و خاکسپاری این هنرمند اعلام نشده است.
درگذشت همایون ارشادی نه فقط فقدان یک بازیگر برجسته، بلکه پایان بخشی از دورهای از سینمای ایران است که با آثار خلاقانه و متفاوت شناخته میشد.
ارشادی با نقشآفرینی در «طعم گیلاس»، به نسلی از هنرمندان پیوست که سینمای ایران را وارد عرصه بینالمللی کردند. زندگی حرفهای او، ترکیبی از هنر جدی، انتخابهای متفاوت و شخصیت آرام و تاملگر بود. ارشادی نشان داد که از پشت صحنه معماری، میتوان وارد دنیای بازیگری شد و با صداقت هنری در دل مخاطب نشست.
به یقین، جامعه هنری ایران امروز یکی از چهرههای صادق و مستقل خود را از دست داد. اما آثار او همچنان باقی خواهد ماند، و یادش در حافظه مشترک سینماگران و مخاطبان ماندگار خواهد بود.


