نصیرزاده: حق پخش در دنیا جا افتاده، اما ما هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم/ درودگر: مسئولین وعده می‌دهند، اما پولی پرداخت نمی‌شود

هوشنگ نصیرزاده، حقوقدان، مدیر و کارشناس باسابقه ورزش درباره با موضوع حق پخش تلویزیونی فوتبال اظهار داشت: دولت‌ها به عنوان متولی اداره کشور باید مصالح جامعه را در نظر بگیرند. یکی از این موارد، توجه به نشاط افراد جامعه است. این نشاط با گسترش ورزش خصوصاً فوتبال رو به افزایش می‌گذارد. وقتی ۳۰ میلیون نفر از طریق گیرنده‌ها یک بازی را تماشا می‌کنند نشان از اهمیت فوتبال دارد.

وی ادامه داد: امروزه فوتبال چهار مسیر برای تامین هزینه‌ها دارد. فروش بلیت، ارائه انواع محصولات باشگاه که ۱۰۱ کالا را شامل می‌شود. جذب اسپانسر و حق پخش تلویزیونی. فوتبال ما از سه مورد نخست درآمد چندانی ندارد. رقم دریافتی از فروش بلیت قابل توجه نیست، محصول قابل عرضه چندانی هم وجود ندارد و اسپانسر‌ها رغبت زیادی برای سرمایه گذاری از خود نشان نمیدهند. در نتیجه تنها می‌ماند حق پخش، که اگر پرداخت شود رقم قابل توجهی خواهد بود.

نصیرزاده تصریح کرد: با یک حساب سرانگشتی صدا و سیما تنها از یک فصل بازی استقلال و پرسپولیس، رقمی معادل ۱۷ هزار میلیارد درآمد داشته و از کل فوتبال نیز ۳۱۷۵۲ میلیارد آگهی جذب کرده است. طبیعتا باید بخشی از این پول به تیم‌ها داده شود، اما آنها با این استدلال که تبلیغات محیطی را تیم‌ها می‌گیرند و تلویزیون خصوصی و کابلی نیست، از پرداخت حق پخش خودداری می‌کنند. حرف ما این است که از این مبلغ لااقل ۱۵ تا ۲۰ درصد را به فوتبال بپردازید. فدراسیون ۱۷ تیم ملی دارد و معمولا در اعزام آنها با مشکل مالی مواجه است.

وی افزود: ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که خرج کردن در ورزش و فوتبال هزینه نیست بلکه این کار منافع زیادی برای جامعه خصوصا نسل جوان دارد به عنوان مثال در مسابقات جام جهانی با هر برد تیم فوتبال کره جنوبی سهام این کشور در بازار بالا می‌رفت این یعنی اهمیت و تاثیرگذاری ورزش و فوتبال در دنیای امروز.

این مدیر فوتبالی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: در جهان امروز رویداد‌های ورزشی جای جنگ‌های کلاسیک سابق را گرفته‌اند و اقتدار کشور‌ها با موفقیت تیم‌ها و قهرمانان سنجیده می‌شود به همین دلیل دولت‌ها نباید از هزینه کردن در ورزش خودداری کنند. با این وجود به نظر می‌رسد ورزش در ایران توانایی دفاع از خود را در مراکز تصمیم گیری ندارد. به عبارت دیگر، مسئولین ورزش فاقد مهارت‌های گفتاری برای جا انداختن خواسته‌های این حوزه هستند به همین دلیل اعتقاد دارم باید زمام امور ورزش به دست کسانی سپرده شود که به حاکمیت نزدیک هستند و امکان رایزنی و جذب منابع را دارند. نکته مهم دیگر اینکه باید نگاه دولتمردان فرامرزی باشد و افق‌های دورتر را بببنند. اغلب کشور‌هایی که هزینه‌های زیادی برای میزبانی مسابقات مهم انجام می‌دهند همین تفکر را دارند آنها از طریق تبلیغات، حق پخش، بلیت فروشی و اقتصاد ورزش، نه تنها بیش از هزینه‌ها درآمد کسب می‌کنند بلکه اماکن ورزشی را که ساخته‌اند رایگان در اختیار می‌گیرند، فرهنگ کشورشان را صادر می‌کنند و منافع بسیار دیگر از این طریق به دست می‌آورند.

وی در پایان تاکید کرد: اینکه گفته می‌شود باید اتحادیه باشگاه‌ها تشکیل شود حرف درستی است ما هم رفتیم دنبالش، اما مجوز ندادند. اما این سئوال که فوتبال با پول حق پخش چه کاری می‌خواهد انجام دهد منطقی نیست. بگذارید اول حق پخش را بگیریم بعد در مورد چگونگی هزینه آن تصمیم گرفته می‌شود. اقداماتی از جمله استعدادیابی و ساخت ورزشگاه کار فدراسیون نیست. الان در بسیاری از کشور‌ها شهرداری‌ها نقش موثری در ساخت زمین‌های ورزشی ایفا می‌کنند. به هر حال امیدوارم موضوع حق پخش با تفاهم و همدلی حل شود بعدا در مورد چگونگی هزینه کرد مبالغ آن بهترین تصمیم گرفته می‌شود. این مسئله در کشور‌های دیگر جا افتاده و تنها ما هستیم که سال‌ها در اینباره جلسه می‌گذاریم و حرف می‌زنیم، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم در حالی که حل مسئله خیلی دشوار نیست.

صادق درودگر، دیگر مدیر نام آشنای فوتبال آخرین سخنران این نشست بود که در ارتباط با حق پخش گفت: مسئولین بار‌ها وعده می‌دهند که مشکل حق پخش حل شده و به مرحله اجرا درخواهد آمد، اما در عمل هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. طی جلسات متعددی که در گذشته با مسئولین ذیربط برگزار کردیم کارشناسان خودشان تایید کردند که باید حق پخش فوتبال پرداخت شود، اما بازهم به نتیجه لازم نرسیدیم. الان مسئله کپی رایت و تی وی رایت در همه جای دنیا رعایت می‌شود جز ما که آن را رعایت نمی‌کنیم.

وی افزود: فوتبال و ورزش با شاد کردن مردم، ایجاد غرور ملی و همبستگی، جامعه را منسجم و همدل می‌کند بنا براین لازم است بیش از پیش مورد حمایت واقع شود تا موفقیت‌ها و گسترش آن در میان مردم فراگیر شود. کشور‌ها با موفقیت در عرصه ورزش و مدال آوری قهرمانان خود در میان ملل دیگر احترام و اقتدار کسب می‌کنند نباید با ندانم کاری شرایطی فراهم کنیم تا فدراسیون‌های جهانی بهانه دخالت در امور داخلی ورزش را پیدا کنند. صدا و سیما هزینه ساخت سریال‌ها و بازیگران را می‌پردازد، چون می‌خواهد مردم سرگرم شوند و در عین حال مخاطبین از دست نروند. اما حاضر نیست برای پخش فوتبال و ورزش که به مراتب تعداد بیشتری از مردم را پای گیرنده‌ها می‌کشاند و تبلیغات زیادی هم دارد اندکی هزینه کند. ما نمی‌گوییم صدا و سیما از بودجه خودش حق پخش را بپردازد بلکه حرف ما این است که بخشی از درآمد ناشی از آگهی‌ها را به ورزش اختصاص دهد.

درودگر در پایان خاطرنشان کرد: ما باید برخی بودجه‌های غیر ضروری را به ورزش اختصاص دهیم. تردیدی نیست که کمک به ورزش و گسترش آن در سراسر کشور موجب سلامت، شادابی جامعه و پایین آمدن آسیب‌های اجتماعی می‌شود. اواخر دوره اول ریاست تاج در فدراسیون فوتبال جلسات خوبی با مسئولین وقت رسانه ملی داشتیم و طرفین به نتیجه رسیده بودند تا حق پخش فوتبال داده شود. وقتی تاج از فدراسیون رفت اجرای طرح معوق شد و این مسئله تا امروز لاینحل مانده است. فکر می‌کنم هر کس دیگری هم رییس فدراسیون باشد موضوع حق پخش به نتیجه نخواهد رسید.

انتهای پیام/