به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در سال‌های اخیر، چندین شهر اروپایی توانسته‌اند شنا در رودخانه‌های شهری خود را پس از سال‌ها آلودگی و بی‌توجهی دوباره احیا کنند. پاریس به‌عنوان نمونه‌ای برجسته، پس از گذراندن فرآیند پاک‌سازی طولانی‌مدت و به‌روزرسانی سیستم فاضلاب، اکنون اجازه شنا در رودخانه سن را صادر کرده است. برای نخستین بار پس از بیش از یک قرن، شناگران زیر نظر غریق نجات‌ها در سه نقطه از رودخانه سن از جمله نزدیکی کلیسای نوتردام و برج ایفل، در آب‌های این رودخانه شیرجه می‌زنند. احیای حیات‌وحش در کنار رودخانه نیز نشان‌دهنده بهبود کیفیت محیط‌زیست این شهر است، اما پاریس تنها شهر اروپایی نیست که به این موفقیت دست پیدا کرده است.
کپنهاگ پس از آنکه در حوزه دوچرخه‌سواری محبوبیت فراوانی پیدا کرد، از دهه ۱۹۹۰ به‌عنوان مقصد شنا در فضای شهری معرفی شد. درهای بندر آلوده و صنعتی کپنهاگ پس از پاک‌سازی‌های گسترده سیستم فاضلاب و کاهش فعالیت‌های صنعتی به روی شهروندان باز شد و اکنون حتی در سرمای زمستان نیز مردم این شهر از شنا در بندرگاه لذت می‌برند.
شهر بندری نروژ، اسلو، با پروژه پاک‌سازی و بازسازی بندر و رودخانه خود معروف به «شهر فیورد»، آلودگی ناشی از صنایع قدیمی کشتی‌سازی را از بین برد و آب‌ها را برای شنا مناسب کرد. در کنار این تغییرات، سواحل، برج‌های شیرجه و حتی سوناهایی ساخته شدند که تجربه شنا در آب‌های سرد زمستانی را دلپذیرتر کرده‌اند.
روتردام، دیگر شهر هلندی، که زمانی به‌عنوان پرترافیک‌ترین بندر جهان شناخته می‌شد، پس از انتقال عمده بندر به خارج از شهر، فعالیت‌های گسترده‌ای برای بهبود کیفیت آب رودخانه ماس انجام داده است. تالاب‌های شهری جدید و سواحل درخت‌کاری شده در محل اسکله‌های قدیمی ریجنهاون، فضایی مناسب برای شنا و لذت بردن از طبیعت در شهر فراهم کرده‌اند و از سال گذشته امکان شنا در این رودخانه به‌طور رسمی فراهم شده است.
آمستردام پیش از روتردام این مسیر را آغاز کرده بود و اگرچه کانال‌های تاریخی این شهر شنا کردن را دشوار می‌کنند، رودخانه آمستل (Amstel) محیطی امن برای شنا به‌شمار می‌رود. مناطق متعددی ازجمله اسکله‌ها، سواحل شهری و پارک‌های درخت‌کاری‌شده در سراسر شهر به این منظور طراحی شده‌اند که به‌کمک نقشه‌های آنلاین، شناگران می‌توانند این سایت‌ها را به راحتی پیدا کنند.
شهر بازل سوئیس نیز پس از حادثه آلودگی بزرگ شیمیایی در رود راین در سال ۱۹۸۶ که موجب ویرانی گسترده زیستگاه‌های رودخانه‌ای و ترس مردم شد، اکنون شاهد بازگشت شناگران است. هم‌اکنون رود راین در این شهر به‌حدی تمیز شده که شنا کردن در آن امکان‌پذیر است و امکانات رفاهی همچون حمام‌ها، دوش‌ها و تراس‌های آفتاب‌گیر در کنارش فعالیت دارند. شهرهای دیگری همچون برن، ژنو و زوریخ نیز روندی مشابه برای بازگرداندن شنا به رودخانه‌های خود پیش گرفته‌اند.
این نمونه‌ها نشان می‌دهند که با توجه به برنامه‌ریزی دقیق شهری، سرمایه‌گذاری روی زیرساخت‌های محیط‌زیستی و حفظ مراقبت مستمر می‌توان رودخانه‌های آلوده شهری را به فضاهایی زنده و زیست‌پذیر برای شهروندان و حیات‌وحش تبدیل کرد و علاوه‌بر بهبود کیفیت زندگی شهری، تجربه شنا در طبیعت را نیز بار دیگر به شهرهای بزرگ آورد.
