این بار نوبت روبن آموریم است؛ آیا درز اطلاعات در منچستریونایتد اتفاق جدیدی محسوب می‌شود؟ / پرونده روز

طرفداری | در ابتدای قرن جدید و زمانی که منچستریونایتد زمین تمرینی‌اش در کارینگتون را افتتاح کرد، سر الکس فرگوسن به‌ طور علنی گفت که این زمین به گونه‌ای طراحی شده است که «رسانه‌های لعنتی نتوانند به راحتی به آن دسترسی داشته باشند.»

مشکل منچسترسیتی نیز زمانی که به محل دیگری در همین روستا نقل مکان کردند، این بود که یک پیاده‌رو عمومی از کنار زمین‌های تمرینی‌ آنها می‌گذشت و هر کسی می‌توانست با دوربین می‌توانست پشت حصار‌های توری بایستد و در انتظار اتفاقی جالب یا خبرساز بماند؛ اتفاقی مانند دعوای ماریو بالوتلی با روبرتو مانچینی که جنجال‌های زیادی در پی داشت.

منچستریونایتد چنین مشکلی نداشت، اما درختی در آنجا وجود داشت که عکاسان می‌توانستند از آن بالا بروند و از بالای حصارهای توری اتفاقات درون تمرینات باشگاه را رصد کنند. در نهایت آن درخت قطع شد و قبل از یکی از بازی‌ها، فرگوسن ورزشی‌نویس‌ها و خبرنگاران را به یک چالش دعوت کرد: اگر کسی ترکیب تیمش را درست پیش‌بینی می‌کرد، او به آن شخص یک تعطیلات آخر هفته در لاک لوموند جایزه می‌داد، آن هم زمانی که مگس‌های مزاحم اسکاتلندی آنجا نباشند.

فرگوسن با افتخار می‌گفت:

خبرنگاران به اینجا «کولدیتز» می‌گویند و این دقیقاً همان چیزی است که ما می‌خواهیم.

توضیح مترجم: «کولدیتز به قلعه‌ای مشهور در آلمان اشاره دارد که در جنگ جهانی دوم به عنوان یک اردوگاهی با امنیت بالا و برای اسرای جنگی استفاده می‌شد. این نام به مکانی اطلاق می‌شود که به شدت تحت کنترل و دورافتاده است و فرار از آن دشوار و غیر ممکن به نظر می‌رسد. سر الکس فرگوسن تمرینات منچستریونایتد را به کولدیتز تشبیه کرده بود تا نشان دهد که باشگاه چقدر می‌خواهد تمرینات خود را خصوصی و دور از چشم رسانه‌ها انجام دهد. فرگوسن از این واژه به منظور تأکید بر کنترل شدید اطلاعات درون باشگاه استفاده کرد.»

برخلاف ادعاهای اخیر، نشت اخبار ترکیب منچستریونایتد تنها یک مشکل در دوران پسافرگوسن نیست. درز کردن اطلاعات در دوران فرگوسن نیز اتفاق می‌افتاد و اغلب یکی از طرفداران در بخش پیام‌های Red Issue fan، ترکیب اصلی تیم را چند ساعت یا حتی چند روز قبل از اعلام رسمی منتشر می‌کرد.

تفاوت اصلی آن زمان این بود که رسانه‌های اجتماعی مانند امروز گسترده نبودند. پلتفرم‌هایی مانند توییتر یا هنوز در ابتدای راه خود بودند یا اصلاً وجود نداشتند. گفتنی است که منچستریونایتد تا ژوئیه ۲۰۱۳ حساب توییتر خود را نساخته بود. برای فرگوسن، توییت کردن چیزی بود که پرندگان انجام می‌دهند و پلتفرم‌هایی مانند X که در آن زمان توییتر نام داشت، بخشی از دنیای او نبودند.

در آن روزها، کانال‌های هواداری جهانی که همه چیز را تحلیل کنند یا به کنفرانس‌های خبری بروند، وجود نداشتند، به همین دلیل نشت اخبار ترکیب تیم به سرعت و گستردگی امروز پخش نمی‌شد. اگر یونایتد از این درز اطلاعات آگاه بود، هیچ توجهی به آن نمی‌کرد. تمرکز فرگوسن بیشتر روی رسانه‌های سنتی بود، به ویژه خبرنگاران خیابان فلیت و روزنامه دیلی اکسپرس که هر روز به خانه‌اش می‌رسید.

حفظ اسرار در فوتبال امروزه سخت‌تر از همیشه شده است، به طوری که افشای ترکیب تیم‌ها به طور مکرر به رقبای تیم‌ها برتری تاکتیکی می‌دهد. این موضوع در دربی اخیر منچستر مشهود بود، هنگامی که ترکیب تیم روبن آموریم توسط وب‌سایت منچستر ایونینگ نیوز فاش شده و به سرعت در شبکه‌های اجتماعی پخش شد.

دیوید مویس، سرمربی سابق یونایتد، از آن‌جا که از نشت اطلاعات در دوران مدیریت خود ناراحت بود، یک روزنامه‌نگار را به دلیل فاش کردن ترکیب تیم پیش از بازی‌ها از حضور در کنفرانس‌های خبری ممنوع کرد. در یک مورد دیگر، دستیار او، فیل نویل، به دنبال منبع درز اطلاعات در صحنه مصاحبه پس از بازی در استون ویلا می‌گشت.

برخی از مربیان مانند روبن آموریم، افشای اطلاعات را جزئی از ورزش مدرن می‌دانند و ترجیح می‌دهند به اولویت‌های دیگر توجه کنند. آنها فکر می‌کنند که کنترل چنین چیزی غیرممکن است و جز اتلاف وقت، چیزی به همراه ندارد. ژوزه مورینیو هم همین دیدگاه را داشت و گاهی اوقات با این موضوع شوخی می‌کرد و خبرنگاران را در مورد اطلاع از ترکیب تیم به سخره می‌گرفت.

ساموئل لاکهرست خود اعتراف کرد که وقتی مورینیو او را ماه گذشته و در کنفرانس خبری پیش از دیدار فنرباحچه با یونایتد در ترکیه دید، کمی شرمنده شد. مورینیو در جمع با اشاره به لاکهرست گفت:

وقتی من در منچستریونایتد بودم، او استعداد فوق‌العاده‌ای داشت. او هر بازی ترکیب تیم من را می‌دانست.

در زبان روزنامه‌نگاری، این نوع شرایط به سرخط‌ خبرها درباره «شکار جاسوس» توسط باشگاه یا مربی منجر می‌شود که سعی در پیدا کردن فرد مورد نظر دارند. اما این جستجوها چقدر موفقیت‌آمیز هستند؟ به سختی می‌توان یک بازیکن را در تاریخ لیگ برتر پیدا کرد که به خاطر چنین مسئله‌ای مجازات شده باشد، اغلب به این دلیل که آنها به طور مستقیم مسئول این کار نیستند.

ابتدا باید ببینیم ساز و کار چگونه است. بازیکنان اغلب ۲۴ ساعت قبل از مسابقه ترکیب تیم را می‌دانند چرا که در تمرینات دیده‌اند که چه کسی کاور تیم اول را پوشیده است. معمولاً تمام هفته روی شکل تیم در بازی روز شنبه کار می‌شود و مهم‌ترین مسأله برای یک بازیکن در هر هفته این است: ترکیب تیم چیست و چه بازیکنانی از ابتدا به میدان می‌روند؟

فرض کنید شما یک بازیکن فوتبال هستید و مهم نیست که در ترکیب اصلی قرار دارید یا نه، طبیعی است که این موضوع را با ایجنت، عضو خانواده، دوست یا حتی عضو دیگری از کادر باشگاه در میان بگذارید. آن‌ها هم به نوبه خود به احتمال زیاد این خبر را در دایره افراد نزدیک خودشان به اشتراک می‌گذارند و این اطلاعات به همین ترتیب پخش می‌شود.

این اتفاق در هر باشگاهی رخ می‌دهد و تا زمانی که خبر به اینترنت برسد، ممکن است که خود بازیکن حتی متوجه نشود که او منبع اصلی خبر بوده است. به عبارت دیگر، نشت اطلاعات لزوماً به عمد یا با بدخواهی نیست. در حالی که ممکن است بازیکنی ناراضی باعث مشکلات شود، درز اطلاعات می‌تواند از منابع مختلفی باشد.

یه نظر می‌آید که همه با این موضوع موافق نیستند. ماه گذشته، برندان راجرز، سرمربی سلتیک، در یک کنفرانس خبری گفت که متوجه شده ترکیب تیمش قبل از نیمه‌نهایی لیگ کاپ اسکاتلند مقابل آبردین، لو رفته است.

سلتیک ۶-۰ برنده بازی شد اما راجرز تأکید کرد که این افشاگری به حریف آنها مزیت تاکتیکی داده بود. او همچنین توضیح داد که خودش نیز پیش از این در موقعیت مشابهی قرار گرفته و از آن بهره برده است.

راجرز گفت:

در فوتبال مدرن هیچ رازی وجود ندارد. این یک واقعیت است، اما وقتی این اطلاعات به بیرون درز پیدا می‌کند، چیز خوشایندی نیست، به خصوص اگر از طرف هواداران سلتیک باشد. شاید کسی که این اطلاعات را افشا می‌کند احساس خوبی داشته باشد اما به عنوان یک مربی، من هم پیشتر این وضعیت را با تیم‌های حریف تجربه کرده‌ام. اینکه از ترکیب حریف مطلع شدم، به آماده‌سازی من کمک زیادی کرد. من برنامه‌ای برای بازی با یک تیم خاص آماده کرده بودم اما روز قبل از بازی به من گفته شد که آنها قرار است با شکلی کاملاً متفاوت بازی کنند. می‌توانستم آن شب در هتل یک جلسه تاکتیکی اضافی ترتیب دهم و بگویم که فکر می‌کنیم تیم حریف چنین کاری انجام خواهد داد چون اطلاعات جدیدی دریافت کرده‌ایم. جالب بود که روز بعد آنها همان سیستم را اجرا کردند و این به ما کمک کرد که بازی را برنده شویم. پس اگر کسی از هواداران سلتیک این اطلاعات را لو می‌دهد، شما هوادار واقعی سلتیلیک نیستید چون به تیم کمکی نمی‌کنید. اگر هوادار سلتیک نیستید، ما هر کاری می‌کنیم تا شما را پیدا کنیم.

یکی از نکات جالب صحبت‌های راجرز این بود که هیچ‌گاه به این فکر نکرد که شاید این اطلاعات از یکی از بازیکنان خودش به بیرون درز کرده باشد. شاید این تصمیم هوشمندانه‌ای بود، زیرا اگر او این موضوع را به عنوان وجود یک «دشمن داخلی» مطرح می‌کرد، تأثیر منفی روی رسانه‌ها و روحیه تیم می‌گذاشت.

دنیس وایز در زمان سرمربیگری‌اش در لیدز یونایتد به شیوه متفاوتی عمل کرد. او پس از پیروزی 2-1 مقابل کریستال پالاس در سال 2007 اعلام کرد که برنامه‌های تیمش لو رفته و کسی که این کار را کرده، دیگر هیچ وقت برای باشگاه بازی نخواهد کرد.

اطلاعات وایز نشان می‌داد که یکی از بازیکنان لیدز شب قبل با بازیکنی از کریستال پالاس صحبت می‌کرده و سرمربی حریف، پیتر تیلور، اینگونه به طور غیرمستقیم از اطلاعات ترکیب حریف مطلع شده است. اوضاع بسیار پیچیده شد، به‌ویژه وقتی شان دری و گراهام استک مجبور شدند شایعات اینترنتی را که آنها مسئول این افشاگری می‌دانستند، رد کنند. پیتر تیلور نیز وایز را به واکنش بیش از حد را متهم کرد.

تیلور گفت:

من تا حدودی می‌دانستم که کدام بازیکنان در ترکیب لیدزیونایتد خواهند بود اما هیچ اطلاعاتی درباره چینش ترکیب نداشتم. در نهایت چند بازیکنی که فکر می‌کردم بازی می‌کنند، در ترکیب اولیه حضور نداشتند. بازیکنان با یکدیگر صحبت می‌کنند و این جزئی از زندگی است. به نظرم آنها قصد بدی ندارند و هر آخر هفته ۴۰ وضعیت مشابه در سراسر کشور وجود دارد.

این همان چیزی است که آموریم پس از پیروزی ۲-۱ یونایتد مقابل منچسترسیتی در روز یکشنبه گفت. زمانی که از او درباره اطلاعاتی که درباره چینش تیمش به پپ گواردیولا رسیده سوال شد، او گفت:

 امروزه هیچ‌چیز قابل پیش‌بینی نیست. در باشگاه افراد زیادی هستند. بازیکنان با نمایندگان خود صحبت می‌کنند و شما آزاد هستید که با دوستانتان صحبت کنید. این کار خوبی نیست اما باید از این موضوع عبور کنیم و ببینیم که آیا ترکیب دیدار بعدی را نیز حدس می‌زنند.

این مسئله پیچیده‌تر نیز شده است. اوایل سال ۲۰۲۱، بازیکنان استون ویلا از بازی فوتبال فانتزی لیگ برتر منع شدند، چرا که انتخاب‌های آنها در این لیگ نشان داده بود که جک گریلیش آسیب دیده است.

در شرایطی که نشان‌دهنده تغییرات زیاد در دنیای فوتبال مدرن است، یک حساب توییتر به نام FPL Insider فاش کرد که بازیکنان استون ویلا مانند مت تارگت، کانر هاورهین، نیل تیلور و دو نفر از اعضای کادر فنی، جک گریلیش را قبل از دیدار مقابل لسترسیتی از تیم‌های فانتزی خود حذف کرده‌اند.

در آن زمان گریلیش بهترین بازیکن استون ویلا بود، بنابراین این احتمال مصدومیت او وجود داشت. بازی با نتیجه 1-2 به نفع لسترسیتی به پایان رسید. دین اسمیت، سرمربی استون ویلا، به خبرنگاران گفت:

اگر این اتفاق از کمپ تمرینی ما باشد، منبع را پیدا می‌کنم و اقدامات لازم را انجام می‌دهم. من از این موضوع راضی نیستم و این را بررسی خواهیم کرد.

اینترنت گاهی اوقات دردسرساز است. در باشگاه لیگ برتری دیگری نیز، کاپیتان تیم به اشتباه به عنوان منبع درز اطلاعات تیمی در اینترنت معرفی شد. چیزی که ابتدا شایعه بود، به مرور زمان به یک واقعیت در نظر برخی افراد تبدیل شد و بارها علیه او استفاده شد. در نهایت، او به باشگاه رفت و از آنها خواست که هر کار که می‌توانند انجام دهند، اما متأسفانه جواب این بود که «کار زیادی نمی‌توان کرد.»

با این حال، هیچ شکی نیست که منچستریونایتد بیشترین درز اطلاعات در لیگ برتر انگلستان را دارد و این باید برای سران این باشگاه ناامیدکننده باشد، به‌ویژه زمانی که رقیب همشهری آنها، منچسترسیتی، در گذشته به همین مشکل دچار بود. فرانک کلارک، یکی از مربیان سابق سیتی، این موضوع را به‌عنوان «ستون پنجم در حاشیه‌ها» توصیف کرده بود.

ادعاهایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود که می‌گویند برخی از این اطلاعات، از طرف روبرتو، برادر الخاندرو گارناچو به بیرون درز کرده است اما منچستریونایتد به طور کامل این ادعاها را رد کرده است. روبرتو نیز توسط برخی حساب‌های شبکه اجتماعی X و هواداران از همه جا بی‌خبر، مورد حمله قرار گرفته است.

اوله گونار سولسشر، دیگر مربی سابق یونایتد، از ناامیدی‌های خود از افشای رازهای رختکن صحبت کرده و در پادکست Stick to Football گفته است که «یک یا دو نفر در تیم بودند که چون از شرایط خود ناراضی بودند، اطلاعات را فاش می‌کردند.»

در آخرین کنفرانس خبری، از آموریم پرسیده شد که آیا تدابیری برای جلوگیری از درز اطلاعات بیشتر پیش از بازی مرحله یک چهارم نهایی کارابائو کاپ مقابل تاتنهام اتخاذ کرده است. او با تاکید بر اینکه که تاتنهام سیستم مورد علاقه اش را می‌داند، پاس داد:

هیچ‌چیز. واقعاً نگران این موضوع نیستم. من نمی‌توانم آن را کنترل کنم، پس همانطور که همیشه عمل کرده‌ام، برای این دیدار آماده می‌شوم. برای بازیکنانم مهم‌تر این است که با یک ایده واضح به بازی بروند تا اینکه بخواهند چیزی را پنهان کنند تا از درز کردن ترکیب ابتدایی جلوگیری کنند.

این کاری بسیار عاقلانه است. این اتفاق اجتناب‌ناپذیر است و اگر شما مربی باشگاه بزرگی مانند منچستریونایتد باشید، کاری زیادی نمی‌توانید در مورد آن انجام دهید. کولدیتز؟ فرگی، دیگر نه. این اتفاق به «عرف جدید» تبدیل شده است، هرچند که چندان جدید نیست و همانطور که آموریم می‌گوید، راهی جز کنار آمدن با آن نیست.

یادداشت دنیل تیلور از وب‌سایت اتلتیک